Abstract
Myrtle is one of the important natural plant of the Mediterranean region. Fruits are in black and white colour. The earlier studies are mostly focused on the essential oil content of leaves in myrtle plant, whereas the latest studies are dealing with the phenolic compounds of leaves and fruits with their effects on human health. The aim of the study was to determine the phenolic content of the myrtle fruit and to investigate the differences between the genotypes. Myrtle fruits were collected from Antalya district. Phenolic content was determined by HPLC. Gallic acid (GA), catechin (CT), epicatechin (ECT), epicatechin-3-0-gallate (ECG), procyanidin B1 (B1), procyanidin B2 (B2), quercetin (Q), kamferol (K) and myricetin (M) were calculated as phenolic compounds. Epicatechin-3-0-gallate (in flavan-3-ol group) and myricetin (in flavonol group) were detected in large amounts.
References
- Barboni, T., Cannac, M., Massi, L., Perez-Ramirez, Y., & Chiaramonti, N. (2010). Variability of polyphenol compounds in Myrtus Communis L. (Myrtaceae) berries from Corsica. Molecules, 15: 7849-7860.
- Dopico-Garcia, M.S., Valentao, P., Guerra, L., Andrade, P.B., & Seabra, R.M. (2007). Experimental design for extraction and quantification of phenolic compounds and organic acids in white “Vinho Verde” grapes. Analytica Chimica Acta, 583: 15-22.
- Düzgüneş, O., Kesici, T., Kavuncu, O., & Gürbüz, F. (1987). Araştırma ve Deneme Metotları (İstatistik Metotları II). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:1021, 381 ss. Ankara.
- Ekşi, A., & Karadeniz, F. (2002). Fenoliklerin gıda bileşenleri olarak önemi. Dünya Gıda, 3: 64-69.
- Hakkinen, S.H., & Törrönen, A.R. (2000). Content of flavonols and selected phenolic acids in strawberries and Vaccinium species: influence of cultivar, cultivation site and technique. Food Research International, 33: 517-524.
- Hertog, M. G. L., Hollman, P. C. H., & Venema, D. P. (1992). Optimization of a quantitative HPLC determination of potentially anticarcinogenic flavonoids in vegetables and fruits. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 40: 1591-1598.
- Kaya, B., & Aladağ, C. (2009). Maki ve Garig topluluklarının Türkiye’deki yayılış alanları ve ekolojik özelliklerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 67-80.
- Montoro, P., Tuberoso, C.I.G., Piacente, S., Perrone, A., De Feo, V., Cabras, P., & Pizza, C. (2006). Stability and antioxidant activity of polyphenols in extracts of Myrtus communis L. berries used for the preparation of myrtle liqueur. Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis, 41 (5): 1614-1619.
- Oğur, R. (1994). Mersin bitkisi (Myrtus communis L.) hakkında bir inceleme. Çevre Dergisi, 10: 21-25.
- Özcan, M., & Akbulut, M. (1998). Mersin (Myrtus communis L.) meyvesinin bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri. Gıda, 23 (2): 121-123.
- Reynertson, K.A., Yang, H., Jiang, B., Basile, M.J., & Kennelly, E.J. (2008). Quantitative analysis of antiradical phenolic constituents from fourteen edible Myrtaceae fruits. Food Chemistry, 109: 883–890. doi:10.1016/j.foodchem.2008.01.021
- Shi, J., Yu, J., Pohorly, J.E., & Kakuda, Y. (2003). Polyphenolics in grape seeds-biochemistry and functionality. Journal of Medicinal Food, 6 (4): 291-299.
- Tuberoso, C.I.G., Barra, A., Angon, A., Sarrıtzu, E., & Pirisi, F.M. (2006). Chemical composition of volatiles in sardinian myrtle (Myrtus communis L.) alcoholic extracts and essential oils. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 54: 1420-1426.
Abstract
Mersin (Myrtus communis L.) Akdeniz Bölgesinin önemli bir doğal bitkisidir. Meyveleri siyah ve beyaz renklidir. Mersin bitkisi hakkında yapılan çalışmaların çoğu özellikle yapraklarında bulunan uçucu yağların tespiti ile ilgili iken, son yıllarda sağlık üzerine etkileri nedeniyle mersinin içerdiği fenolik bileşikler ve bunların etkileri üzerine çalışmalar yoğunlaşmıştır. Çalışmanın amacı, mersin meyvelerinin içerdiği fenolik bileşik miktarlarını ve bunların genotiplere göre değişimini saptamaktır. Mersin meyveleri Antalya civarından toplanmıştır. Fenolik bileşiklerin miktar tayini HPLC ile yapılmıştır. Fenolik bileşik olarak, gallik asit (GA), kateşin (CT), epikateşin (ECT), epikateşin-3-0-gallat (ECG), prosiyanidin B1 (B1), prosiyanidin B2 (B2), kuersetin (Q), kamferol (K) ve mirisetin (M) miktarları tespit edilmiştir. Flavan-3-ol grubu bileşikler içinde epikateşin-3-0-gallat (ECG), flavonol grubundan ise mirisetinin miktarı fazla bulunmuştur.
References
- Barboni, T., Cannac, M., Massi, L., Perez-Ramirez, Y., & Chiaramonti, N. (2010). Variability of polyphenol compounds in Myrtus Communis L. (Myrtaceae) berries from Corsica. Molecules, 15: 7849-7860.
- Dopico-Garcia, M.S., Valentao, P., Guerra, L., Andrade, P.B., & Seabra, R.M. (2007). Experimental design for extraction and quantification of phenolic compounds and organic acids in white “Vinho Verde” grapes. Analytica Chimica Acta, 583: 15-22.
- Düzgüneş, O., Kesici, T., Kavuncu, O., & Gürbüz, F. (1987). Araştırma ve Deneme Metotları (İstatistik Metotları II). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:1021, 381 ss. Ankara.
- Ekşi, A., & Karadeniz, F. (2002). Fenoliklerin gıda bileşenleri olarak önemi. Dünya Gıda, 3: 64-69.
- Hakkinen, S.H., & Törrönen, A.R. (2000). Content of flavonols and selected phenolic acids in strawberries and Vaccinium species: influence of cultivar, cultivation site and technique. Food Research International, 33: 517-524.
- Hertog, M. G. L., Hollman, P. C. H., & Venema, D. P. (1992). Optimization of a quantitative HPLC determination of potentially anticarcinogenic flavonoids in vegetables and fruits. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 40: 1591-1598.
- Kaya, B., & Aladağ, C. (2009). Maki ve Garig topluluklarının Türkiye’deki yayılış alanları ve ekolojik özelliklerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 67-80.
- Montoro, P., Tuberoso, C.I.G., Piacente, S., Perrone, A., De Feo, V., Cabras, P., & Pizza, C. (2006). Stability and antioxidant activity of polyphenols in extracts of Myrtus communis L. berries used for the preparation of myrtle liqueur. Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis, 41 (5): 1614-1619.
- Oğur, R. (1994). Mersin bitkisi (Myrtus communis L.) hakkında bir inceleme. Çevre Dergisi, 10: 21-25.
- Özcan, M., & Akbulut, M. (1998). Mersin (Myrtus communis L.) meyvesinin bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri. Gıda, 23 (2): 121-123.
- Reynertson, K.A., Yang, H., Jiang, B., Basile, M.J., & Kennelly, E.J. (2008). Quantitative analysis of antiradical phenolic constituents from fourteen edible Myrtaceae fruits. Food Chemistry, 109: 883–890. doi:10.1016/j.foodchem.2008.01.021
- Shi, J., Yu, J., Pohorly, J.E., & Kakuda, Y. (2003). Polyphenolics in grape seeds-biochemistry and functionality. Journal of Medicinal Food, 6 (4): 291-299.
- Tuberoso, C.I.G., Barra, A., Angon, A., Sarrıtzu, E., & Pirisi, F.M. (2006). Chemical composition of volatiles in sardinian myrtle (Myrtus communis L.) alcoholic extracts and essential oils. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 54: 1420-1426.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | March 12, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 32 Issue: 1 |
Cite
Cited By
In vitro koşullarda farklı dozlarda bor uygulamalarının mersin (Myrtus communis L.) bitkisinin biyokimyasal özellikleri üzerine etkileri
Mustafa Kemal Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi
https://doi.org/10.37908/mkutbd.1153620
DERİM in
/Sharif1/indexingimg/IC.png)
ISSN : 1300-3496
e-ISSN : 2149-2182
Derim Creative Commons Al 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
------------------------------------------------------------------
DERİM
Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü
Demircikara Mh. Paşa Kavakları Cad. No:11, P.K.35 Antalya
derim@derim.com.tr
www.derim.com.tr