Research Article
BibTex RIS Cite

Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 20 - 32, 20.03.2018

Abstract

This
research was conducted to reveals the structure of the turkey breeding in
Diyarbakir province and district.
In the study, 159 questionnaires are
made by proportional sampling in order to represent the sample population from
the villages of the district of Diyarbakir province. Manufacturer of
socio-economic status, questions about the structural properties of a set of
nutrition and animal care were included in the survey will be applied to the
manufacturer. According to the survey, 41.6 average age of growers, the period
of cultivation about 14 years and as the average monthly of income £ 1106.6 are
computed. It was determined that 59.2% of the growers raised turkeys for need
and revenue. It is determined all of the cluster using a certain type of drinker
and a set of feed used approximately 88%. It was determined that 86.8% of
growers apply treatment against the disease of turkeys. In conclusion; the
development of turkey production in terms the province of Diyarbakir; to
increase consumption in the domestic market should be informed people, for
foreign markets strengthening work for competition should be done. 

References

  • Aksoy, A., Yavuz, F., (2012). Çiftçilerin Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğini Bırakma Nedenlerinin Analizi: Doğu Anadolu Bölgesi Örneği. Anadolu Tarım Bilim Dergisi. 27(2):76-79.
  • BESD-BİR, (2013). Beyaz Et Sanayicileri ve Damızlıkçıları Birliği, Beyaz Etin Beslemede Yeri. (http://www.besd-bir.org)
  • Denli, M., Sessiz, A., Tutkun, M. (2013). Diyarbakır İli Sığırcılık İşletmelerinin Genel Yapısal Durumu Ve Bakım-Beslenme Teknikleri Analizi Projesi. T.C Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Diyarbakır, 2013.
  • Fulginiti, E.L. (1996). The change from red to white meat: The role of technology. Proceeding Book. AAEA Meetings, San Antonio, 1996.
  • Güngördü, S. (2009). Batman İli Köy Tavukçuluğunun Durumu. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı (basılmamış tez)
  • İnci, H. Taysı, R., M. Sevinç, E., H. (2013). Bingöl İlinde Hindi Yetiştiriciliğinin Mevcut Durumu ve Sorunları. Tr. Doğa ve Fen Dergisi. Tr. J. Nature Sci. 2013 Vol. 2 No. 1.
  • Karakaya, E., Kızıloğlu, S. (2014). Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Örgütlenme Yapısı Bingöl İli Örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 552–560, 2014.
  • Konca, Y. (2001). Hindi Besiciliği. Tarımsal Araştırma ve Eğitim Koordinasyonu. (TAYEK/TYUAP) 2001 Yılı Hayvancılık Grubu Bilgi Alış Veriş Toplantısı Bildirileri. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 27-29 Mart, İzmir, Yayın No: 100, Sayfa:21-31.
  • Miran, B. (2003). Temel İstatistik. Ege Üniversitesi Basımevi, Bornova, İzmir.
  • Sipahi, C. (2010). Entansif Hindi Yetiştiriciliği İşletmelerinde Kârlılık ve Verimlilik Analizleri. Hayvan Sağlığı Ekonomisi Ve İşletmeciliği Anabilim Dalı Doktora Tezi. Türkiye Cumhuriyeti. Ankara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • SPSS, (2009). Statistical Package for the Social Sciences. SPSS for Windows Ver. 17.0, SPSS Inc., Chicago, Illinois, USA. Şekeroğlu, A., Akşimşek, D. Ş. (2009). Tokat İli Köy Tavukçuluğunun Bazı Özellikleri. Anadolu Tarım Bilim. Dergisi., 2009, 24: (2) :108-113 Anadolu J. Agric. Sci., 2009,24(2):108-113.
  • Tan, S. Dellal, İ. (2002). Kırmızı Et Üretim ve Tüketim Açığını Kapatmak İçin Alternatif Bir Yaklaşım: Hindi Üretimi ve Sözleşmeli Yetiştiricilik Modeli. TEAE Yayınları No:85, Ankara, (2002).
  • Yurt, Z. (2002). Çanakkale İlindeki Kimi Köylerde Köy Tipi Kümes Hayvanı Yetiştiriciliğinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı.

The Structure Of Turkey Breedıng Provınce Of Dıyarbakır

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 20 - 32, 20.03.2018

Abstract

This
research was conducted to reveals the structure of the turkey breeding in
Diyarbakir province and district.
In the study, 159 questionnaires are
made by proportional sampling in order to represent the sample population from
the villages of the district of Diyarbakir province. Manufacturer of
socio-economic status, questions about the structural properties of a set of
nutrition and animal care were included in the survey will be applied to the
manufacturer. According to the survey, 41.6 average age of growers, the period
of cultivation about 14 years and as the average monthly of income £ 1106.6 are
computed. It was determined that 59.2% of the growers raised turkeys for need
and revenue. It is determined all of the cluster using a certain type of drinker
and a set of feed used approximately 88%. It was determined that 86.8% of
growers apply treatment against the disease of turkeys. In conclusion; the
development of turkey production in terms the province of Diyarbakir; to
increase consumption in the domestic market should be informed people, for
foreign markets strengthening work for competition should be done. 

References

  • Aksoy, A., Yavuz, F., (2012). Çiftçilerin Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğini Bırakma Nedenlerinin Analizi: Doğu Anadolu Bölgesi Örneği. Anadolu Tarım Bilim Dergisi. 27(2):76-79.
  • BESD-BİR, (2013). Beyaz Et Sanayicileri ve Damızlıkçıları Birliği, Beyaz Etin Beslemede Yeri. (http://www.besd-bir.org)
  • Denli, M., Sessiz, A., Tutkun, M. (2013). Diyarbakır İli Sığırcılık İşletmelerinin Genel Yapısal Durumu Ve Bakım-Beslenme Teknikleri Analizi Projesi. T.C Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Diyarbakır, 2013.
  • Fulginiti, E.L. (1996). The change from red to white meat: The role of technology. Proceeding Book. AAEA Meetings, San Antonio, 1996.
  • Güngördü, S. (2009). Batman İli Köy Tavukçuluğunun Durumu. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı (basılmamış tez)
  • İnci, H. Taysı, R., M. Sevinç, E., H. (2013). Bingöl İlinde Hindi Yetiştiriciliğinin Mevcut Durumu ve Sorunları. Tr. Doğa ve Fen Dergisi. Tr. J. Nature Sci. 2013 Vol. 2 No. 1.
  • Karakaya, E., Kızıloğlu, S. (2014). Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Örgütlenme Yapısı Bingöl İli Örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 552–560, 2014.
  • Konca, Y. (2001). Hindi Besiciliği. Tarımsal Araştırma ve Eğitim Koordinasyonu. (TAYEK/TYUAP) 2001 Yılı Hayvancılık Grubu Bilgi Alış Veriş Toplantısı Bildirileri. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 27-29 Mart, İzmir, Yayın No: 100, Sayfa:21-31.
  • Miran, B. (2003). Temel İstatistik. Ege Üniversitesi Basımevi, Bornova, İzmir.
  • Sipahi, C. (2010). Entansif Hindi Yetiştiriciliği İşletmelerinde Kârlılık ve Verimlilik Analizleri. Hayvan Sağlığı Ekonomisi Ve İşletmeciliği Anabilim Dalı Doktora Tezi. Türkiye Cumhuriyeti. Ankara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • SPSS, (2009). Statistical Package for the Social Sciences. SPSS for Windows Ver. 17.0, SPSS Inc., Chicago, Illinois, USA. Şekeroğlu, A., Akşimşek, D. Ş. (2009). Tokat İli Köy Tavukçuluğunun Bazı Özellikleri. Anadolu Tarım Bilim. Dergisi., 2009, 24: (2) :108-113 Anadolu J. Agric. Sci., 2009,24(2):108-113.
  • Tan, S. Dellal, İ. (2002). Kırmızı Et Üretim ve Tüketim Açığını Kapatmak İçin Alternatif Bir Yaklaşım: Hindi Üretimi ve Sözleşmeli Yetiştiricilik Modeli. TEAE Yayınları No:85, Ankara, (2002).
  • Yurt, Z. (2002). Çanakkale İlindeki Kimi Köylerde Köy Tipi Kümes Hayvanı Yetiştiriciliğinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı.
There are 13 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Agricultural Engineering
Journal Section Articles
Authors

Hakan İnci

Uğur Küçükbayrak This is me

Ersin Karakaya

Ahmet Aydın

Publication Date March 20, 2018
Submission Date December 11, 2017
Acceptance Date December 22, 2017
Published in Issue Year 2018 Volume: 1 Issue: 1

Cite

APA İnci, H., Küçükbayrak, U., Karakaya, E., Aydın, A. (2018). Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı. International Journal of Eastern Mediterranean Agricultural Research, 1(1), 20-32.
AMA İnci H, Küçükbayrak U, Karakaya E, Aydın A. Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı. IJEMAR. March 2018;1(1):20-32.
Chicago İnci, Hakan, Uğur Küçükbayrak, Ersin Karakaya, and Ahmet Aydın. “Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı”. International Journal of Eastern Mediterranean Agricultural Research 1, no. 1 (March 2018): 20-32.
EndNote İnci H, Küçükbayrak U, Karakaya E, Aydın A (March 1, 2018) Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı. International Journal of Eastern Mediterranean Agricultural Research 1 1 20–32.
IEEE H. İnci, U. Küçükbayrak, E. Karakaya, and A. Aydın, “Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı”, IJEMAR, vol. 1, no. 1, pp. 20–32, 2018.
ISNAD İnci, Hakan et al. “Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı”. International Journal of Eastern Mediterranean Agricultural Research 1/1 (March 2018), 20-32.
JAMA İnci H, Küçükbayrak U, Karakaya E, Aydın A. Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı. IJEMAR. 2018;1:20–32.
MLA İnci, Hakan et al. “Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı”. International Journal of Eastern Mediterranean Agricultural Research, vol. 1, no. 1, 2018, pp. 20-32.
Vancouver İnci H, Küçükbayrak U, Karakaya E, Aydın A. Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı. IJEMAR. 2018;1(1):20-32.

Manuscript Submission