Research Article
Year 2021,
Volume: II Issue: 32, 9 - 18, 31.12.2021
Abstract
Hayatın her aşaması iş sağlığı ve güvenliğiyle doğrudan alakalıdır. İş Sağlığı ve Güvenliği de bir kültürdür. Kültürün temeli ise; toplumun alışkanlıklarıdır. Çocukların bu konularla erken yaşta tanıştırılması, onların ileriki hayatları boyunca sürdürecekleri güvenlik ve sağlık alışkanlıklarının temellerinin oluşmasına katkı sağlayacaktır. Güvenlik kültürünün ilkokuldan itibaren kazandırılması gerektiği düşüncesi bu çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır. Bu çalışmada, ilkokul üçüncü Sınıf seviyesinde çeşitli okullarda eğitim alan öğrencilere iş sağlığı ve güvenliği eğitimini almadan ve aldıktan sonra algılarındaki farklılığın belirlenmesi amaçlanmıştır. Öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeylerini tespit etmek için öncelikle ön test uygulanmıştır. Sonrasında eğitimler verilerek son test uygulanmış ve sonuçları analiz edilmiştir. Analiz sonuçları, eğitimlerin çocukların iş sağlığı ve güvenliği açısından nasıl davranacaklarını bilmeleri ve bu kültürü benimsemeleri açısından ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Yapılan analiz sonuçlarına göre ön test ve son test sonuçları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur.
References
- AKALP, G., YAMANKARADENİZ, N., (2013). İşletmelerde Güvenlik Kültürünün Oluşumunda Yönetimin Rolü ve Önemi, Sosyal Güvenlik Dergisi, 3(2), 96-109.
- AKILLI, H., AYDOĞDU Ö., (2013). İş Sağlığı ve Güvenliğinin Önemi, MTA Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni, 16, 245-250.
- AKIN, L., (2005). İş Sağlığı ve Güvenliğinde İşyerinin Örgütlenmesi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 54(1), 1-60
- AKYİĞİT, E., (2010). İş Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınevi.
- ALLİ, B. O., (2008). Fundamental Principles of Occupational Health and Safety. International Labour Office: Geneva.
- ALTINEL, H., (2013). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
- ALTUNTAŞ, H., (2019), İş Sağlığı Ve Güvenliği Kültürünün Boyutları: İstanbul Üniversitesi Örneği, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
- ARICI, K., (1999). İşçi Sağlığı ve Güvenliği Dersleri. Ankara: Tes-İş Yayınevi.
- AYTAÇ, S., (2011). İş Kazalarında Önlemede Güvenlik Kültürünün Önemi, Türk Metal Dergisi, 147, 30-33.
- BAŞESGİOĞLU, M., (2006), İş Güvenliği, İntes Yayını E-Dergi, 1-6.
- ÇASGEM (2017). “Türkıye’de İş Sağlığı ve Güvenliği Algısı Araştırma Raporu”Ankara
- ÇÖGENLİ, M. Z., ÖZER, M., (2017). İş Kazalarını Önlemede Güvenlik Kültürü, ICPESS (International Congress on Politic, Economic and Social Studies), 58-70.
- DEMİRBİLEK, T., (2005). İş Güvenliği Kültürü, İstanbul :Legal Yayınları.
- DİVARCI, Ö. F., SALTAN, F., (2017), Multimedya Destekli Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Fen Eğitiminde Akademik Başarıya ve Tutuma Etkisi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 1-23.
- ERASLAN E., CANSARAN C., (2020). İş Sağlığı Ve Güvenliği Algısının Eğitim Bazında Değerlendirilmesi Journal of Turkish Operations Management, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi JTOM (4)1.
- FLEMING, M., (2005). Patient Safety Culture Measurement and Improvement: A How to Guide
- GEREK, N., (2006). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği. Eskişehir:Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- GÜVEN, R., (2006). Güvenlik Kültürü Oluşumunda Eğitimin Önemi, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, ÇSGB İSG Genel Müdürlüğü Yayını Eğitim Özel Sayısı 30(6), 3-11.
- Health and Safety Executive (HSE), (1993). Organising for Safety-Third Report, Advisory Committee on the Safety of Nuclear Installations.
- Health and Safety Executive (HSE), (2005). A Review of Safety Culture and Safety Climate Literature for the Development of Safety Culture Inspection Toolkit.
- IŞIK, R., (2006). İş Sağlığı ve Güvenliği İçin Eğitim ve Öğretim, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, ÇSGB İSG Genel Müdürlüğü Yayını Eğitim Özel Sayısı 30(6), 28-31.
- KARADURMUŞ, S., (2006). İş Sağlığı ve Güvenliğinin Eğitime Entegrasyonu İyi Uygulama Örnekleri, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, ÇSGB İSG Genel Müdürlüğü Eğitim Özel Sayısı, 30(6), 62-69.
- KOL, İ., (2016), İş Sağlığı Ve Güvenliğinde Operasyonel Disiplin, Yüksek Lisans Tezi, Gedik Üniversitesi.
- KORKUT, G., ve TETİK A., (2013). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun Getirdiği Yenilikler ve Temel Sorunlar. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 455-474.
- MERT, B., (2012). İş Kazası ve Meslek Hastalıklarının İşverene Sorumlulukları İnşaat Sektöründe Bir Uygulama. İstanbul: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
- ÖZKILIÇ, Ö., (2008). Kazalar Güvenlik Kültürünün Eksikliğinin Ürünüdür, Türkiye İş Güvenliği İş Adamları Derneği Dergisi, sf. 34-36.
- POYRAZ, E., (2013). İş Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınevi.
- REASON, J., (1998). Achieving a Safe Culture Theort and Pratice, Work and Stress, 12(3), 293-306.
- SABUNCU, H., (2006). “İş Sağlığı (Çalışanların Sağlığı ve Güvenliği) Eğitimi”, E-Dergi, Intes Yayını, Temmuz-Ağustos, ss. 1-4.
- SANTONEN, M., (2003). “Prioritising Occupational Safety - The National Occupational Accident Prevention Programme (2001 – 2005) In Fınland”, Safety Science Monitor, 7(1), 1-15.
- SİPAHİ, İ., (2006). İş Sağlığı ve Güvenliği'nde Eğitimin Önemi, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 30(6), 24-27.
- SİVRİKAYA ÖZKURT, S., ÜZÜM, B., (2018), Öğrencilerin İşçi Sağlığı Ve Güvenliğine Yaklaşımları (Kocaeli Myo Örneği), 4(11), 99-111.
- SÜZEK, S., (2012). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınevi.
- ŞEKER, R., KARTAL, T., (2017). Fen Eğitiminde Bilgisayar Destekli Öğretimin Öğrenci Başarısına Etkisi, Turkish Journal of Education, 6(1), 17-29.
- ŞENSÖĞÜT, C., (2018). İş Güvenliği Kültürü ve Üniversiteler, MCBÜ Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi, 25(1), 9-15.
- ŞERİFOĞLU K. U., SUNGUR, E., (2007). İşletmelerde Sağlık ve Güvenlik Kültürünün Oluşturulması; Tepe Yönetimin Rolü Ve Kurum İçi İletişim Olanaklarının Kullanımı, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Dergisi, 58, 41-50.
- TOPGÜL, S., ALAN, Ç., (2017), Öğrencilerin İş Güvenliği Ve İş Güvenliği Eğitimi Algısının Değerlendirilmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2), 587-598.
- YILMAZ, F., (2007), Çağdaş Bir Çalışma Yaşamının Anahtarı: İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi, Ülkemiz ve Avrupa Örneği, İş Güvenliği Dergisi, 3(9), 26-30
- YILMAZ, F., (2009). İş Sağlığı ve Güvenliği’nde Okul Eğitiminin Önemi: Modern Örnekler Işığında İş Sağlığı ve Güvenliği Lisans Eğitiminin Ülkemizde Uygulanabilirliği, Kamu-İş, 11(1), 107-138.
- YİĞİT, A., (2011). İş Güvenliği. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
Year 2021,
Volume: II Issue: 32, 9 - 18, 31.12.2021
Abstract
References
- AKALP, G., YAMANKARADENİZ, N., (2013). İşletmelerde Güvenlik Kültürünün Oluşumunda Yönetimin Rolü ve Önemi, Sosyal Güvenlik Dergisi, 3(2), 96-109.
- AKILLI, H., AYDOĞDU Ö., (2013). İş Sağlığı ve Güvenliğinin Önemi, MTA Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni, 16, 245-250.
- AKIN, L., (2005). İş Sağlığı ve Güvenliğinde İşyerinin Örgütlenmesi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 54(1), 1-60
- AKYİĞİT, E., (2010). İş Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınevi.
- ALLİ, B. O., (2008). Fundamental Principles of Occupational Health and Safety. International Labour Office: Geneva.
- ALTINEL, H., (2013). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
- ALTUNTAŞ, H., (2019), İş Sağlığı Ve Güvenliği Kültürünün Boyutları: İstanbul Üniversitesi Örneği, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
- ARICI, K., (1999). İşçi Sağlığı ve Güvenliği Dersleri. Ankara: Tes-İş Yayınevi.
- AYTAÇ, S., (2011). İş Kazalarında Önlemede Güvenlik Kültürünün Önemi, Türk Metal Dergisi, 147, 30-33.
- BAŞESGİOĞLU, M., (2006), İş Güvenliği, İntes Yayını E-Dergi, 1-6.
- ÇASGEM (2017). “Türkıye’de İş Sağlığı ve Güvenliği Algısı Araştırma Raporu”Ankara
- ÇÖGENLİ, M. Z., ÖZER, M., (2017). İş Kazalarını Önlemede Güvenlik Kültürü, ICPESS (International Congress on Politic, Economic and Social Studies), 58-70.
- DEMİRBİLEK, T., (2005). İş Güvenliği Kültürü, İstanbul :Legal Yayınları.
- DİVARCI, Ö. F., SALTAN, F., (2017), Multimedya Destekli Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Fen Eğitiminde Akademik Başarıya ve Tutuma Etkisi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 1-23.
- ERASLAN E., CANSARAN C., (2020). İş Sağlığı Ve Güvenliği Algısının Eğitim Bazında Değerlendirilmesi Journal of Turkish Operations Management, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi JTOM (4)1.
- FLEMING, M., (2005). Patient Safety Culture Measurement and Improvement: A How to Guide
- GEREK, N., (2006). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği. Eskişehir:Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- GÜVEN, R., (2006). Güvenlik Kültürü Oluşumunda Eğitimin Önemi, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, ÇSGB İSG Genel Müdürlüğü Yayını Eğitim Özel Sayısı 30(6), 3-11.
- Health and Safety Executive (HSE), (1993). Organising for Safety-Third Report, Advisory Committee on the Safety of Nuclear Installations.
- Health and Safety Executive (HSE), (2005). A Review of Safety Culture and Safety Climate Literature for the Development of Safety Culture Inspection Toolkit.
- IŞIK, R., (2006). İş Sağlığı ve Güvenliği İçin Eğitim ve Öğretim, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, ÇSGB İSG Genel Müdürlüğü Yayını Eğitim Özel Sayısı 30(6), 28-31.
- KARADURMUŞ, S., (2006). İş Sağlığı ve Güvenliğinin Eğitime Entegrasyonu İyi Uygulama Örnekleri, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, ÇSGB İSG Genel Müdürlüğü Eğitim Özel Sayısı, 30(6), 62-69.
- KOL, İ., (2016), İş Sağlığı Ve Güvenliğinde Operasyonel Disiplin, Yüksek Lisans Tezi, Gedik Üniversitesi.
- KORKUT, G., ve TETİK A., (2013). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun Getirdiği Yenilikler ve Temel Sorunlar. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 455-474.
- MERT, B., (2012). İş Kazası ve Meslek Hastalıklarının İşverene Sorumlulukları İnşaat Sektöründe Bir Uygulama. İstanbul: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
- ÖZKILIÇ, Ö., (2008). Kazalar Güvenlik Kültürünün Eksikliğinin Ürünüdür, Türkiye İş Güvenliği İş Adamları Derneği Dergisi, sf. 34-36.
- POYRAZ, E., (2013). İş Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınevi.
- REASON, J., (1998). Achieving a Safe Culture Theort and Pratice, Work and Stress, 12(3), 293-306.
- SABUNCU, H., (2006). “İş Sağlığı (Çalışanların Sağlığı ve Güvenliği) Eğitimi”, E-Dergi, Intes Yayını, Temmuz-Ağustos, ss. 1-4.
- SANTONEN, M., (2003). “Prioritising Occupational Safety - The National Occupational Accident Prevention Programme (2001 – 2005) In Fınland”, Safety Science Monitor, 7(1), 1-15.
- SİPAHİ, İ., (2006). İş Sağlığı ve Güvenliği'nde Eğitimin Önemi, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 30(6), 24-27.
- SİVRİKAYA ÖZKURT, S., ÜZÜM, B., (2018), Öğrencilerin İşçi Sağlığı Ve Güvenliğine Yaklaşımları (Kocaeli Myo Örneği), 4(11), 99-111.
- SÜZEK, S., (2012). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınevi.
- ŞEKER, R., KARTAL, T., (2017). Fen Eğitiminde Bilgisayar Destekli Öğretimin Öğrenci Başarısına Etkisi, Turkish Journal of Education, 6(1), 17-29.
- ŞENSÖĞÜT, C., (2018). İş Güvenliği Kültürü ve Üniversiteler, MCBÜ Soma Meslek Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi, 25(1), 9-15.
- ŞERİFOĞLU K. U., SUNGUR, E., (2007). İşletmelerde Sağlık ve Güvenlik Kültürünün Oluşturulması; Tepe Yönetimin Rolü Ve Kurum İçi İletişim Olanaklarının Kullanımı, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Dergisi, 58, 41-50.
- TOPGÜL, S., ALAN, Ç., (2017), Öğrencilerin İş Güvenliği Ve İş Güvenliği Eğitimi Algısının Değerlendirilmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2), 587-598.
- YILMAZ, F., (2007), Çağdaş Bir Çalışma Yaşamının Anahtarı: İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi, Ülkemiz ve Avrupa Örneği, İş Güvenliği Dergisi, 3(9), 26-30
- YILMAZ, F., (2009). İş Sağlığı ve Güvenliği’nde Okul Eğitiminin Önemi: Modern Örnekler Işığında İş Sağlığı ve Güvenliği Lisans Eğitiminin Ülkemizde Uygulanabilirliği, Kamu-İş, 11(1), 107-138.
- YİĞİT, A., (2011). İş Güvenliği. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
There are 40 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Issue 32, Volume II |
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2021 |
| Submission Date | December 17, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Volume: II Issue: 32 |
