Abstract
Turkey considers the nursery sector to be one of the youngest branches of industrial agriculture. The seedling growing sector is an important and economically important field. The seedling business in Turkey, began activities with large-scale production capacity in Antalya by the middle of 1990. The most important greenhouse vegetable seedlings ready to use one of the inputs of production in Turkey, has become widespread and has started to be produced for other vegetable species especially with the demand for tomato seedlings. According to 2016 data of vegetable seedling production, the amount of vegetable seedling production exceeds 3 billion and 41% of it is tomato. The sector’s total turnover is estimated at $300-350 billion. Various laws, regulations, action plans and scientific studies on the regulation of the activities of the seedling sector and the resolution of their problems are included. One of these is the Environmental Law No. 2872 which entered into force in 1983 and there are some responsibilities brought by this law. According to the activity of each facility is required to obtain ‘‘Environmental Permit’’. Environmental permits are also determined according to the criteria in the regulation and emis- sions permit for air pollution; discharge permit for waste water and noise permit must be obtained. According to the National Strategy Report of the seedlings sector, it is stated that the most important problem areas of the seedling are ‘‘wastes’’ and ‘‘used production materials’’. New studies are needed to evaluate environmental issues within the scope of the seedling sector. For this purpose, in this study, the subject was analyzed with survey in the seedling business of Antalya and the subject was analyzed with primary data. In the scope of the research, the types of waste, the methods of disposal, the possibilities of recycling and the issues to be done in accordance with the regulation are tried to be evaluated ecologically and economically.
Keywords
References
- Balkaya, A., Kandemir, D., Sarıbaş, Ş., (2016). Türkiye Sebze Fidesi Üretimindeki Son Gelişmeler, https://avys.omu.edu.tr/ storage/app/public/mdilek/121497/T%C3%BCrkiye%20sebze%20 fidesi%20%C3%9CRET%C4%B0M%C4%B0.pdf (son erişim tarihi 18.08.2023).
- Balkaya, A., Kandemir, D., Sarıbaş, Ş., (2015). Türkiye Sebze Fidesi Üretimindeki Son Gelişmeler. TÜRKTOB Türkiye Tohumcular Birliği Dergisi, 4(13), 4-8.
- Bekar, T., (2016). Bağcılıkta Atık Teknolojisi, Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. 6(1): 17-24, 2016
- Bernstein J., (2004). Social Assessment and Public Participation in Municipal Solid Waste Management, Toolkit. ECSSD-Urban Environment Thematic Group, 210.
- EEA, (2013). Managing Municipal Solid Waste: A Review of Achievements in 32 European Countries. European Environment Agency, 2013.
Sebze Fidesi Üretiminde Meydana Gelen Atıkların Ekolojik ve Ekonomik Açıdan Değerlendirilmesi: Antalya İli Örneği
Abstract
Türkiye fide sektörü endüstriyel tarımın en genç dalından biri olarak görülmektedir. Fidecilik sektörü, farklı özelliklere sahip ve ekonomik açıdan önemli bir alandır. Türkiye’de fide işletmeleri, faaliyetlerine büyük ölçekli üretim kapasitesi ile 1990’lı yılların ortasında Antalya ilinde başlamıştır. Türkiye’de örtüaltı sebze üretiminin en önemli girdilerinden biri olan hazır fide kullanımı, özellikle domates fidesine olan taleple birlikte yaygınlaşmış olup diğer sebze türleri için de üretilmeye başlanmıştır. Sebze fidesi üretim miktarının 2020 yılı verilerine göre 1,3 milyarı aştığı ve bunun da %51’inin domates olduğu belirtilmektedir. Sektörün toplam cirosunun da 300-350 milyar dolar olduğu tahmin edilmektedir. Fide sektörünün faaliyetlerinin düzenlenmesi ve sorunlarının çözülmesine ilişkin çeşitli yasa, yönetmelik, eylem planları ve bilimsel çalışmalar yer almaktadır. Bunlardan birisi de 1983 yılında yürürlüğe giren 2872 sayılı Çevre Kanunu’dur ve bu kanunun getirdiği birtakım sorumluluklar bulunmaktadır. Her tesisin yaptığı faaliyete göre “Çevre İzni” alması gereklidir. Çevre izinleri de yine yönetmelikteki kriterlere göre belirlenmektedir ve hava kirliliği ile ilgili emisyon izni; atık su ile ilgili deşarj izni ve gürültü izni alınması gerekmektedir. Fide sektörü Ulusal Strateji Raporu’na göre fide işletmelerinin çevre ile ilgili en büyük sorun alanlarının “atıklar” ve “kullanılan üretim materyalleri” olduğu belirtilmektedir. Fide sektörü kapsamında çevre ile ilgili konularının değerlendirilmesi konusunda yeni çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu amaçla bu çalışmada, Antalya ili merkezine bağlı bulunan fide işletmelerinde tam sayım ile anket yapılarak birincil veriler ile konu analiz edilmiştir. Araştırma kapsamında bulunan fide işletmelerde atık çeşitleri, bertaraf yöntemleri, geri dönüşüm olanakları ve yönetmelik uyarınca yapılması gereken konular ekolojik ve ekonomik açıdan değerlendirilmeye çalışılmıştır.
References
- Balkaya, A., Kandemir, D., Sarıbaş, Ş., (2016). Türkiye Sebze Fidesi Üretimindeki Son Gelişmeler, https://avys.omu.edu.tr/ storage/app/public/mdilek/121497/T%C3%BCrkiye%20sebze%20 fidesi%20%C3%9CRET%C4%B0M%C4%B0.pdf (son erişim tarihi 18.08.2023).
- Balkaya, A., Kandemir, D., Sarıbaş, Ş., (2015). Türkiye Sebze Fidesi Üretimindeki Son Gelişmeler. TÜRKTOB Türkiye Tohumcular Birliği Dergisi, 4(13), 4-8.
- Bekar, T., (2016). Bağcılıkta Atık Teknolojisi, Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. 6(1): 17-24, 2016
- Bernstein J., (2004). Social Assessment and Public Participation in Municipal Solid Waste Management, Toolkit. ECSSD-Urban Environment Thematic Group, 210.
- EEA, (2013). Managing Municipal Solid Waste: A Review of Achievements in 32 European Countries. European Environment Agency, 2013.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Urban Economics, Agricultural Economics, Applied Economics (Other), Agricultural Economics (Other) |
| Journal Section | Reviews |
| Authors | |
| Publication Date | September 25, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 Issue: 4 - AGRICULTURE |
