Research Article
Sivas Ekolojik Koşullarında Yetiştirilen Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Çeşitlerinin Bazı Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi
Abstract
Bu araştırma, farklı
orijinli beş adet domuz ayrığı çeşidinin (Lucullus, Lidaglo, Lidacta, Ayfam ve
Doğu Yıldızı) Sivas ekolojik koşullarında bazı agronomik ve kalite
özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2016-2018 yılları arasında, Sivas/Merkez
ve Sivas/Ulaş olmak üzere iki farklı lokasyonda yürütülmüştür. Araştırmada,
domuz ayrığı çeşitlerinin ana sap uzunluğu (cm), ana sap kalınlığı (mm), bayrak
yaprağın boyu (cm), bayrak yaprağın eni (mm), boğum arası uzunluk (cm), ana
saptaki boğum sayısı (adet), yaş ot verimi (kg/da), kuru madde verimi (kg/da), kuru madde
oranı (%), ham selüloz (%), ham protein (%), ham yağ (%), ham kül (%), ADF ve NDF özellikleri incelenmiştir. İki yıllık ortalama
verilere göre, Lucullus, Lidacta ve Lidaglo domuz ayrığı çeşitleri, Ayfam ve
Doğu yıldızı çeşitlerinden daha yüksek kuru madde ve ham protein verimine sahip
olurken, Doğu yıldızı ve Ayfam çeşitlerinin ise NDF oranlarının yüksek
değerlere sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırma bulgularına göre, Sivas
ekolojik koşullarında Lucullus, Lidacta ve Lidaglo çeşitlerinin yetiştirilmesi
ile daha fazla ve kaliteli ot verimi elde edileceği sonucuna varılmıştır.
Keywords
References
- Abe, J. 1980. Winter hardness in Turkish populations of Cocksfoot, Dactylis glomerata L. Euphytica, 28: 531-538.
- Altın, M. 1991. Yem Bitkileri Yetiştirme Tekniği (Yem Bitkileri Tarımı). Trakya Üni. Tekirdağ Zir. Fak. Yayın No: 114, Ders Kitabı No:3, Tekirdağ, 119s.
- Aufrère, J., Dominique, G., Camille, D. 2003. Ruminal degradation of protein of cocksfoot and perennial ryegrass as affected by various stages of growth and conservation methods. Anim. Res., 52: 245-261.
- Ayan, İ., Acar, Z., Kutbay, G.H., Aşçı, Ö.Ö., Mut, H., Başaran, U., Töngel, M.Ö. 2011. Orta Karadeniz Bölgesi’nde Bazı Buğdaygil Yem Bitkilerinin Toplanması Tanımlanması ve Kültüre Alınma Olanaklarının Araştırılması TÜBİTAK kesin sonuç raporu, Samsun.
- Duke, J. 1996. Web sitesi 06/10/2006 www.hort.purdue.edu/newcrop/duke energy/dactylis glomerata.html.
- Gençkan, M.S. 1983. Yem Bitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:467, Ege Üniversitesi Matbaası, İzmir.
- Hall, M.H. 2008. Orchardgrass. Agronomy Facts 25. The Penn State Extention.
- Hannaway, D., Fransen, S., Cropper, J., Tell, M., Chaney, M., Griggs, T., Halse, R., Hart, J., Cheeke, P., Hansen, D., Klinger, R., Lane, W. 1999. Orchard grass. (http://eesc.orst.edu), (Erişim tarihi: 12.12.2019).
- Hatipoğlu, R., Avcıoğlu, R., Karadağ, Y. 2009. Yem bitkileri, ‘Genel Bölüm’, Bölüm 1.1, Yem bitkilerinin Tanımı ve Tarihçesi - TC Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, TÜGEM, Cilt 1, s: 5-10.
- Jung, G.A., Baker, B.S. 1985. Orchardgrass. In: Forages, M.E. heath, R.F. Barnes, D.S. Metcalfe (eds), pp: 224-232, Iowa State University Pres, Iowa. Löve, R.M. 1969. Registration of Paletsine orchardgrass. Crop Sci., 9: 523.
- Lucchin, M., Olivieri, A.M., Parrini, P. 1984. Study of the variability in orchard grass populations collected in northern Italy. EUCARPIA, Development, Constriction and multiplication of fodder crops varieties, Report, Meeting of the Fodder Crops Section, 17-20 Sept., Freising-Weihenstephan, Federal Republic of Cermany, pp. 78-88.
- Lucchin, M., Cenci, C.A., Falcinelli, M., Olivieri, A. 1990. Behaviourof natural populations of Doctylis glomerata L. Grown in two constarsting environments. J. Genet. And Breed. 44: 217-226.
- Mut, H. 2003. O.M.Ü. Kurupelit yerleşkesinin farklı yerlerinde yetişen domuz ayrığı (Dactylis glomerata ssp. glomerata L.) bitkilerinin bazı fenolojik, Morfolojik, tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. O.M.Ü. Ziraat Fakültesi Yüksek Lisans Tezi. Samsun.
- Mut, H., Ayan, I. 2008. Determination of Some Morphological and Agricultural Characters of Natural Orchardgrass Plants (Dactylis glomerata ssp. glomerata L.) Collected from Different Places of Ondokuz Mayis University Campus Area, Turkey. Asian Journal of Chemistry, 20(3): 2405.
- Ramage, C.H., Mather, R.E., Purvis, E.R., 1958. Yield and chemicial composition of grasses fertilized heavily with nitrogen. Agron. J., 50: 59-62.
- Reid, R.L., Jung, G.A., Kinsey, L.M. 1967. Nutritive value of nitrogen-fertilized orchard grass and timothy in Northern Wisconsin. Agron J. 52: 689-692.
- Sahin, E., Tosun, M., Haliloglu, K. 2012. Some agricultural and quality properties of ulubag ecotype lines of wild orchardgrass (Dactylis glomerata L.). Turkish JF Crop, 17: 191-197.
- Sedivec, K., William, K., Baker, T. 1997. Select North Dakota and Minnesota range plants. North Dakota State Uni. of Agriculture and Applied Science and U.S. Department of agriculture, 270p.
- Stratton, S.D., Ohm, H.W. 1989. Relationship between orchardgrass seed production in India and oergon. Crop Sci., 29: 908-913.
- Tosun, M. 1992. Erzurum Yöresinde Doğal Olarak Yetişen Domuz Ayrığı Bitkilerinin Bazı Morfolojik, Fenolojik ve Sitolojik Özelliklerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Ünv. Fen Bil. Enst. Ziraat Fak. Erzurum.
- Tosun, M., Sağsöz, S. 1994. Erzurum yöresinde doğal olarak yetişen domuz ayrığı (Dactylis glomerata ssp. hispanica (Roth) Nyman) bitkilerinde bazı morfolojik ve fenolojik özelliklerinin belirlenmesi. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt 3. Çayır mer’a ve Yembitkileri Bildirileri, 25-29 Nisan, 994, İzmir, s. 39-43.
- Tükel, T., Hatipoğlu, R. 1994. Çukurova bölgesinde bulunan doğal domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) bitkisinin morfolojik, biyolojik ve tarımsal karakterleri üzerinde araştırmalar. Tarla Bitkileri kongresi, Cilt 3, Çayır Mera Yembitkileri Bildirileri, 25-29 Nisan 1994, İzmir, s. 44-47.
- Whyte, R.O., Moir, T.R., Cooper, J.P. 1975. Grasses in Agriculture. FAO Agricultural Studies No: 42.
Evaluation of Some Agronomical and Quality Parameters of Orchard Grass (Dactylis glomerata L.) Cultivars in Sivas Ecological Conditions
Abstract
This research was
conducted to determine some agronomical and quality properties of five Orchard grass cultivars (Lucullus,
Lidacta ve Lidaglo, Ayfam and Dogu Yildizi) under Sivas ecological conditions
in Sivas during the years of 2016-2018. In the research, length and thickness
of main stem, length and width of flag leaf, length of internode, number of
internode, fresh forage herbage, dry matter yield, dry matter ratio, crude ash,
crude protein, crude fat, crude cellulose, ADF (Acid Detergent Fiber) and NDF
(Neural Detergent Fiber) content were studied. According to the two year
average data, Lucullus, Lidacta and Lidaglo are distinct varieties, Ayfam and
Dogu Yildizi varieties have higher dry matter yield and crude protein
efficiency while the Dogu yildizi and Ayfam varieties are high in NDF ratios
has been identified. From the results of the study, it was concluded that
cultivar Lucullus, Ayfam and Lidaglo, with higher crude protein yield than that
of cultivar Dogu Yildizi, could be grown under ecological conditions of Sivas.
Keywords
References
- Abe, J. 1980. Winter hardness in Turkish populations of Cocksfoot, Dactylis glomerata L. Euphytica, 28: 531-538.
- Altın, M. 1991. Yem Bitkileri Yetiştirme Tekniği (Yem Bitkileri Tarımı). Trakya Üni. Tekirdağ Zir. Fak. Yayın No: 114, Ders Kitabı No:3, Tekirdağ, 119s.
- Aufrère, J., Dominique, G., Camille, D. 2003. Ruminal degradation of protein of cocksfoot and perennial ryegrass as affected by various stages of growth and conservation methods. Anim. Res., 52: 245-261.
- Ayan, İ., Acar, Z., Kutbay, G.H., Aşçı, Ö.Ö., Mut, H., Başaran, U., Töngel, M.Ö. 2011. Orta Karadeniz Bölgesi’nde Bazı Buğdaygil Yem Bitkilerinin Toplanması Tanımlanması ve Kültüre Alınma Olanaklarının Araştırılması TÜBİTAK kesin sonuç raporu, Samsun.
- Duke, J. 1996. Web sitesi 06/10/2006 www.hort.purdue.edu/newcrop/duke energy/dactylis glomerata.html.
- Gençkan, M.S. 1983. Yem Bitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:467, Ege Üniversitesi Matbaası, İzmir.
- Hall, M.H. 2008. Orchardgrass. Agronomy Facts 25. The Penn State Extention.
- Hannaway, D., Fransen, S., Cropper, J., Tell, M., Chaney, M., Griggs, T., Halse, R., Hart, J., Cheeke, P., Hansen, D., Klinger, R., Lane, W. 1999. Orchard grass. (http://eesc.orst.edu), (Erişim tarihi: 12.12.2019).
- Hatipoğlu, R., Avcıoğlu, R., Karadağ, Y. 2009. Yem bitkileri, ‘Genel Bölüm’, Bölüm 1.1, Yem bitkilerinin Tanımı ve Tarihçesi - TC Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, TÜGEM, Cilt 1, s: 5-10.
- Jung, G.A., Baker, B.S. 1985. Orchardgrass. In: Forages, M.E. heath, R.F. Barnes, D.S. Metcalfe (eds), pp: 224-232, Iowa State University Pres, Iowa. Löve, R.M. 1969. Registration of Paletsine orchardgrass. Crop Sci., 9: 523.
- Lucchin, M., Olivieri, A.M., Parrini, P. 1984. Study of the variability in orchard grass populations collected in northern Italy. EUCARPIA, Development, Constriction and multiplication of fodder crops varieties, Report, Meeting of the Fodder Crops Section, 17-20 Sept., Freising-Weihenstephan, Federal Republic of Cermany, pp. 78-88.
- Lucchin, M., Cenci, C.A., Falcinelli, M., Olivieri, A. 1990. Behaviourof natural populations of Doctylis glomerata L. Grown in two constarsting environments. J. Genet. And Breed. 44: 217-226.
- Mut, H. 2003. O.M.Ü. Kurupelit yerleşkesinin farklı yerlerinde yetişen domuz ayrığı (Dactylis glomerata ssp. glomerata L.) bitkilerinin bazı fenolojik, Morfolojik, tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. O.M.Ü. Ziraat Fakültesi Yüksek Lisans Tezi. Samsun.
- Mut, H., Ayan, I. 2008. Determination of Some Morphological and Agricultural Characters of Natural Orchardgrass Plants (Dactylis glomerata ssp. glomerata L.) Collected from Different Places of Ondokuz Mayis University Campus Area, Turkey. Asian Journal of Chemistry, 20(3): 2405.
- Ramage, C.H., Mather, R.E., Purvis, E.R., 1958. Yield and chemicial composition of grasses fertilized heavily with nitrogen. Agron. J., 50: 59-62.
- Reid, R.L., Jung, G.A., Kinsey, L.M. 1967. Nutritive value of nitrogen-fertilized orchard grass and timothy in Northern Wisconsin. Agron J. 52: 689-692.
- Sahin, E., Tosun, M., Haliloglu, K. 2012. Some agricultural and quality properties of ulubag ecotype lines of wild orchardgrass (Dactylis glomerata L.). Turkish JF Crop, 17: 191-197.
- Sedivec, K., William, K., Baker, T. 1997. Select North Dakota and Minnesota range plants. North Dakota State Uni. of Agriculture and Applied Science and U.S. Department of agriculture, 270p.
- Stratton, S.D., Ohm, H.W. 1989. Relationship between orchardgrass seed production in India and oergon. Crop Sci., 29: 908-913.
- Tosun, M. 1992. Erzurum Yöresinde Doğal Olarak Yetişen Domuz Ayrığı Bitkilerinin Bazı Morfolojik, Fenolojik ve Sitolojik Özelliklerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Ünv. Fen Bil. Enst. Ziraat Fak. Erzurum.
- Tosun, M., Sağsöz, S. 1994. Erzurum yöresinde doğal olarak yetişen domuz ayrığı (Dactylis glomerata ssp. hispanica (Roth) Nyman) bitkilerinde bazı morfolojik ve fenolojik özelliklerinin belirlenmesi. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt 3. Çayır mer’a ve Yembitkileri Bildirileri, 25-29 Nisan, 994, İzmir, s. 39-43.
- Tükel, T., Hatipoğlu, R. 1994. Çukurova bölgesinde bulunan doğal domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) bitkisinin morfolojik, biyolojik ve tarımsal karakterleri üzerinde araştırmalar. Tarla Bitkileri kongresi, Cilt 3, Çayır Mera Yembitkileri Bildirileri, 25-29 Nisan 1994, İzmir, s. 44-47.
- Whyte, R.O., Moir, T.R., Cooper, J.P. 1975. Grasses in Agriculture. FAO Agricultural Studies No: 42.
There are 23 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | July 23, 2019 |
| Submission Date | January 24, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 3 |
