Öz
Özet: Bu çalışma, Niğde ilinde koyunculuk işletmelerinin mevcut durumu, yapısal özellikleri ve bu işletmelerin öncelikli sorunlarının ortaya konulması amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada, tabakalı örnekleme (ilçeler) yöntemiyle seçilen toplam 96 koyunculuk işletmesi örnek olarak alınmıştır. Bu işletmelerde uygulanan anket çalışmasıyla; işletme ile sahiplerinin genel özellikleri, mera durumu, koç katımı, doğum, sağım, kırkım, sağlık koruma, hayvanların pazarlanması ve işletmelerdeki alet-ekipman durumları ile ilgili bilgilere ulaşılmıştır. Araştırma sonunda, koyun yetiştiren işletme sahiplerinin büyük bir kısmının (%68.8) ilkokul mezunu olduğu, koyunculuk yapma süresinin ortalama 25.7 yıl olduğu, çoban olarak önemli oranda (%63.5) aile işgücünün kullanıldığı, koyun ırkı olarak işletmelerin %99’unda Akkaraman, %1’inide Merinos melezi koyun yetiştirildiği, işletme başına ortalama koyun sayısının 314.5 baş olduğu ayrıca işletmelerde koyundan başka ortalama 7.9 baş inek, 38.1 baş keçi ve 1.9 baş at bulunduğu belirlenmiştir. İşletme sahiplerinin %86.4’ü koyunculuğu atadan öğrendiklerini, %82.3’ü tek geçim kaynağı olduğunu, %10.4’ü de bu işi sevdiği için yaptığını bildirmişlerdir. Niğde ilinde koyunculuk işletmelerinin önemli bir kısmının (%40.6) yayla koyunculuğu, diğerlerinin yerleşik ve yayla (%19.8), yerleşik (%38.6) ve sadece göçer koyunculuk (%1.0) yaptıkları belirlenmiştir. Araştırmada işletmelerin %97.9’unun Damızlık Koyun Keçi Yetiştiricileri Birliğine üye olduğu saptanmıştır. Yetiştiriciler öncelikli sorun olarak, yem fiyatlarındaki pahalılık ile meraların yetersiz ve kalitesiz olmasını bildirirken, koyunculuğun kârlı olabilmesi için pazar fiyatlarının artması, mera ıslahı, yem bitkileri ekiliş alanının artırılması ve sürünün genetik ıslahının yapılması gerektiğini bildirmişlerdir.
Anahtar Kelimeler: Niğde, Koyunculuk, Anket, Mera, Yapısal Özellikler
A Research on Structural Characteristics and Problems of Sheep Breeding in Nigde
Abstract: This study was carried out to reveal the present status of sheep farms in Nigde, to detect basic priority problems and to offer some solutions to these problems. In this study, total of 96 sheep farming enterprises were chosen by stratified sampling method to represent the entire province as an example. A survey was conducted to obtain information regarding mating, lambing, milking, shearing, marketing milk and meat, grazing animals status, tools and equipment of sheep enterprises and health protection and feed utilization status. The results of analyzes showed that a large portion (68.8%) of sheep breeders were primary school graduates, while 99% of sheep farms raised only Akkaraman breed 1.0% of them raised only Merino breed, average duration of sheep breeding was 25.7 years, family labor was commonly (63.5%) used as shepherd, the average number of sheep per farm was 314.5 head and the enterprises had also 7.9 head cows, 38.1 head goats, 1.9 horses and 5.2 heads cat and dog. Besides, it was informed that 86.4% of breeders had learned sheep breeding from their ancestors, sheep farming was only source of income for 82.3% of them and was enjoyable job for 10.4% of them. It was also determined that sheep breeding was maintained in highland (40.6%), in highland and settled down (19.8%), in settled down (38.6%), and in nomadic (1.0%) system in Nigde. The 97.9% of sheep enterprises is a member of Nigde Sheep and Goat Breeders Association. Breeders expressed that high feed prices, insufficient pastures area and poor pastures quality were priority problems. They reported that needs to be done to increase in marketing price, improvement of pasture and sheep flock genetic, also increasing the forage crops cultivation area for profitable sheep breeding.
Key Words: Niğde provience, Sheep Breeding, Survey, Pasture, Structural Characteristics
Kaynakça
- Bilginturan, S., Ayhan,V. 2009. Burdur İli Damızlık Koyun ve Keçi Yetiştiriciler Birliği Üyesi Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Hayvansal Üretim, 50(1): 1-8.
- Cengiz, F., Karaca, S., Kor, A., Ertuğrul, M., Arık, I.Z., Gökdal, Ö. 2015. Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi. Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğinde Değişimler ve Yeni Arayışlar. 12-16 Ocak 2015 Ankara.TUİK 2014.
- Çiçek. A., Erkan O. 1996. Tarım ekonomisinde araştırma ve örnekleme yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 12. Ders Notları Serisi No: 6. Tokat.
- Dellal, G., Eliçin, A., Tekel, N., Dellal, İ. 2002. GAP bölgesinde küçükbaş hayvan yetiştiriciliğinin yapısal özellikleri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın no:82. Ankara.
- Ermetin, O. 2011. Konya’da Hayvancılığın Mevcut Durumu, Sorunlar Ve Çözüm Önerleri I. Konya Kent Sempozyumu Konya İl Koordinasyon Kurulu 26-27 Kasım 2011. S218-226.
- Koyuncu, E., Pala, A., Savaş, T., Konyalı, A., Ataşoğlu, C., Daş, G., Ersoy, İ.E., Uğur, F., Yurtman, İ.Y., Yurt, H.H. 2006. Çanakkale koyun ve keçi yetiştiricileri birliği üyesi keçicilik işletmelerinde teknik sorunların belirlenmesi üzerine bir araştırma. Hayvansal Üretim, 47(1):21-27.
- Paksoy, S., Atılgan, A., Akyüz, A., Kumova, Y. 2006. Kahramanmaraş Yöresi Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Yönden Mevcut Durumları ve Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(2):17-27.
- Şahinli, M.A., 2014. Koyunculuk Sürü Yönetimi: Karaman İli Örneği. Anadolu Tarım Bilim. Dergisi, 29(2):113-120.
- Tölü, C., Daş, G., Yurdabak, S., Uğur, F., Konyalı, A.,Savaş, T., Aktürk, D., Turkan, H. 2007. Türkiye’nin önemli hayvancılık bölgelerinden Biga koyunculuğuna genel bir bakış. V. Zootekni Bilim Kongresi. 5-8 Eylül, 1-9, Van.
- Yazıcıoğlu, E., Erdoğan, S. 2004. SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Anatolia Akademik Yayıncılık. 1. Baskı. Ankara.
Öz
Kaynakça
- Bilginturan, S., Ayhan,V. 2009. Burdur İli Damızlık Koyun ve Keçi Yetiştiriciler Birliği Üyesi Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Hayvansal Üretim, 50(1): 1-8.
- Cengiz, F., Karaca, S., Kor, A., Ertuğrul, M., Arık, I.Z., Gökdal, Ö. 2015. Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi. Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğinde Değişimler ve Yeni Arayışlar. 12-16 Ocak 2015 Ankara.TUİK 2014.
- Çiçek. A., Erkan O. 1996. Tarım ekonomisinde araştırma ve örnekleme yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 12. Ders Notları Serisi No: 6. Tokat.
- Dellal, G., Eliçin, A., Tekel, N., Dellal, İ. 2002. GAP bölgesinde küçükbaş hayvan yetiştiriciliğinin yapısal özellikleri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın no:82. Ankara.
- Ermetin, O. 2011. Konya’da Hayvancılığın Mevcut Durumu, Sorunlar Ve Çözüm Önerleri I. Konya Kent Sempozyumu Konya İl Koordinasyon Kurulu 26-27 Kasım 2011. S218-226.
- Koyuncu, E., Pala, A., Savaş, T., Konyalı, A., Ataşoğlu, C., Daş, G., Ersoy, İ.E., Uğur, F., Yurtman, İ.Y., Yurt, H.H. 2006. Çanakkale koyun ve keçi yetiştiricileri birliği üyesi keçicilik işletmelerinde teknik sorunların belirlenmesi üzerine bir araştırma. Hayvansal Üretim, 47(1):21-27.
- Paksoy, S., Atılgan, A., Akyüz, A., Kumova, Y. 2006. Kahramanmaraş Yöresi Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal Yönden Mevcut Durumları ve Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(2):17-27.
- Şahinli, M.A., 2014. Koyunculuk Sürü Yönetimi: Karaman İli Örneği. Anadolu Tarım Bilim. Dergisi, 29(2):113-120.
- Tölü, C., Daş, G., Yurdabak, S., Uğur, F., Konyalı, A.,Savaş, T., Aktürk, D., Turkan, H. 2007. Türkiye’nin önemli hayvancılık bölgelerinden Biga koyunculuğuna genel bir bakış. V. Zootekni Bilim Kongresi. 5-8 Eylül, 1-9, Van.
- Yazıcıoğlu, E., Erdoğan, S. 2004. SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Anatolia Akademik Yayıncılık. 1. Baskı. Ankara.