Öz
Agricultural and organisations in rural areas, met the orientation the same purpose that the manufacturer within the social structure, responsibilities and decision-making mechanism they can not do alone with the development, but it is a structure that, when made together, will benefit the producers from both social and economic aspects. Agricultural enterprises consisting of small and very fragmented structure poses a significant place in Turkey.In these businesses, production is low, costs are high, and income is low.Therefore, it is not possible for them to survive and compete in the market.In order to solve these problems, it is important that the producers be organised in an organised way, and the producers' organisations work effectively and efficiently.There are a total of 13.195 units in Turkey as a member of the 2017 economic organisation and 4.774.081.In 2015, the European Union countries had a total of 21.610 economic organisations in 28 countries, and 6.276.68 producers are members of these organisations. Agricultural cooperatives in Turkey, an average of about 10% is the share in the various agricultural products purchases ranged from 3% to 40%. In the EU, the share of agricultural cooperatives purchasing agricultural products is around 50%. Although there are sufficient agricultural cooperatives and producer organisations in Turkey, they are not working effectively. This study examined the structure of the agricultural organisation in the European Union, and Turkey has revealed the importance
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- COPA-COGECA, (2018). Avrupa Profesyonel Tarım Örgütleri Komitesi-Avrupa Birliği Tarımsal 01.05.2018. http://www.copa-cogeca.be/Menu.aspx Genel Komitesi. Erişim Tarihi:
- Europe Coop, (2015). The European Region of The International Co-operative Alliance. Erişim 30.04.2018. https://coopseurope.coop/sites/default/files/The%20power%20of%20 Cooperation%20-%20Cooperatives%20Europe%20key%20statistics%202015.pdf
- FAO, (2018). Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü. İstatistik Bölümü İnternet Sitesi. Erişim Tarihi: 30.04.2018. http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC
- GTB, (2018). T.C. Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü. Ürün Raporları. Erişim Tarihi: 20.04.2018. raporlari
- https://koop.gtb.gov.tr/yayinlar/urun
- GTHB, (2018). T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. 2018. Tarım Reformu Genel Müdürlüğü. 20.04.2018. https://www.tarim.gov.tr/TRGM/Belgeler/Tar%C4%B1msal%20%C 3%96rg%C3%BCtlenme/Tar%C4%B1msal%20%C3%96rg%C3%BCtlenme%20 Tablosu_04.4.2018.pdf Örgütlenme Tablosu. Erişim Tarihi:
- Gülçubuk, B., (2007). Kalkınma Stratejileri Açısından Tarımda Tabana Dayalı Kooperatif Örgütlenmesinin Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Temelleri. Ulusal Kooperatifçilik Sempozyumu, Gazi Üniversitesi Koop-Mer. 129–139, Ankara.
- İnan, İ. H., Direk, M., Başaran, B., Birinci, S., Erkmen, E., (2005). Tarımda Örgütlenme. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi. 1133-1154, Ankara.
- İnan, İ. H., Gülçubuk, B., Ertuğrul, C., Kantürer, E., Baran, E. A., Dilmen, Ö., (2000). Türkiye’de Tarımda Kırsal Kesim Örgütlenmesi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. 145-176, Ankara.
- Kızılaslan, H., Doğan, H. G., (2013). AB ve Türkiye’de Tarım Sektöründe Örgütlenme ve Üretici Birlikleri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. I, 146-159.
- Köroğlu, S., (2003). Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme. AT Uzmanlık Tezi, Ankara.
- Mülayim, Z. G., (2013). Kooperatifçilik. Yetkin Yayınları (Güncellenmiş Baskı). Ankara.
- Özalp, A., Yılmaz, İ., (2014). Yeni Nesil Kooperatifler ve Türkiye’de Kooperatiflerin Sorunlarının Analizi. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. 1266-1273, Samsun.
- Rehber, E., (2013). Tarım Ekonomisi. Ekin Yayınları.
- Sağlam, U., İnan, İ. H., (2014). Türkiye’de Tarımsal Üretici Örgütlenmesine Genel Bakış. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. 1250-1254, Samsun.
- Sayın, B., Sayın, C., (2004). Türkiye’de Tarımsal Üretici Örgütlenmesi, Avrupa Birliği’ne Uyum Hazırlıkları ve Tarımsal Üretici Birlikleri Kanunu. Türkiye VI. Tarım Ekonomisi Kongresi. 466-470, Tokat.
- TÜİK, Türkiye İstatistik Kurumu. (2018). Bitkisel Üretim İstatistikleri. Erişim Tarihi: 30.04.2018.http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1001
- Yazgan, H., (1999). Avrupa Birliği ve Türkiye’de Üretici Birlikleri, A.Ü. ATAUM 24. Dönem Temel Eğitim Ödevi (Yayımlanmamış), Ankara, 1999.
- TMKB, (2018). Türkiye Milli Kooperatifler Birliği. Türkiye Kooperatifçilik Stratejisi ve Eylem 30.04.2018. http://www.turkey.coop/uploads/menu/t%C3%BCrkiye_kooperatif% C3%A7ilik_stratejisi_ve_eylem_plan%C4%B1_(2012-2016).pdf Tarihi:
- Zorlu, K., Merdan, A., Ege, Ö., (2012). Ahilik Kültürünün Günümüz İşletmelerinde Bilinirliği Üzerine Bir Araştırma: Gümüşhane Örneği. Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks. 4, 73-94.
Öz
Tarımsal ve kırsal alanda örgütlenme, sosyal yapı içerisinde aynı amaca yönelmiş üreticilerin bir araya gelerek, sorumluluk ve karar alma mekanizmasının geliştirilmesi ile tek başlarına yapamayacakları, ancak birlikte yapıldığı zaman hem sosyal hem ekonomik yönden üreticilere daha çok yarar sağlayacak olan bir yapılanmadır. Türkiye’de, küçük ve çok parçalı yapıdan oluşan tarım işletmeleri önemli yer teşkil etmektedir. Bu işletmelerde üretim az, maliyetler fazla ve gelir düşüktür. Dolayısıyla, yaşamlarını sürdürebilmeleri ve pazarda rekabet edebilmeleri mümkün değildir. Yaşanan bu sorunların çözümlenebilmesi için üreticilerin örgütlü bir yapıya kavuşturulması ve üretici örgütlerinin etkin ve verimli çalışması önem arz etmektedir. Türkiye’de 2017 yılı itibariyle toplam 13.195 adet ekonomik örgüt ve 4.774.081 üyesi bulunmaktadır. Avrupa Birliği ülkelerinin ise 2015 yılında 28 ülkede toplam 21.610 ekonomik örgüt ve bu örgütlere üye 6.276.68 üretici vardır. Türkiye’deki tarımsal kooperatiflerin, çeşitli tarım ürünleri alımları içerisindeki payları %3 ila %40 arasında değişmekte olup ortalaması yaklaşık %10’dur. AB’de ise tarımsal kooperatiflerin, tarım ürünleri alım payları %50 civarındadır. Dolayısıyla, Türkiye’de yeterli tarımsal örgütler olmasına karşın kooperatif ve üretici birliklerinin etkin çalışmadığı görülmektedir
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- COPA-COGECA, (2018). Avrupa Profesyonel Tarım Örgütleri Komitesi-Avrupa Birliği Tarımsal 01.05.2018. http://www.copa-cogeca.be/Menu.aspx Genel Komitesi. Erişim Tarihi:
- Europe Coop, (2015). The European Region of The International Co-operative Alliance. Erişim 30.04.2018. https://coopseurope.coop/sites/default/files/The%20power%20of%20 Cooperation%20-%20Cooperatives%20Europe%20key%20statistics%202015.pdf
- FAO, (2018). Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü. İstatistik Bölümü İnternet Sitesi. Erişim Tarihi: 30.04.2018. http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC
- GTB, (2018). T.C. Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü. Ürün Raporları. Erişim Tarihi: 20.04.2018. raporlari
- https://koop.gtb.gov.tr/yayinlar/urun
- GTHB, (2018). T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. 2018. Tarım Reformu Genel Müdürlüğü. 20.04.2018. https://www.tarim.gov.tr/TRGM/Belgeler/Tar%C4%B1msal%20%C 3%96rg%C3%BCtlenme/Tar%C4%B1msal%20%C3%96rg%C3%BCtlenme%20 Tablosu_04.4.2018.pdf Örgütlenme Tablosu. Erişim Tarihi:
- Gülçubuk, B., (2007). Kalkınma Stratejileri Açısından Tarımda Tabana Dayalı Kooperatif Örgütlenmesinin Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Temelleri. Ulusal Kooperatifçilik Sempozyumu, Gazi Üniversitesi Koop-Mer. 129–139, Ankara.
- İnan, İ. H., Direk, M., Başaran, B., Birinci, S., Erkmen, E., (2005). Tarımda Örgütlenme. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi. 1133-1154, Ankara.
- İnan, İ. H., Gülçubuk, B., Ertuğrul, C., Kantürer, E., Baran, E. A., Dilmen, Ö., (2000). Türkiye’de Tarımda Kırsal Kesim Örgütlenmesi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. 145-176, Ankara.
- Kızılaslan, H., Doğan, H. G., (2013). AB ve Türkiye’de Tarım Sektöründe Örgütlenme ve Üretici Birlikleri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. I, 146-159.
- Köroğlu, S., (2003). Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme. AT Uzmanlık Tezi, Ankara.
- Mülayim, Z. G., (2013). Kooperatifçilik. Yetkin Yayınları (Güncellenmiş Baskı). Ankara.
- Özalp, A., Yılmaz, İ., (2014). Yeni Nesil Kooperatifler ve Türkiye’de Kooperatiflerin Sorunlarının Analizi. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. 1266-1273, Samsun.
- Rehber, E., (2013). Tarım Ekonomisi. Ekin Yayınları.
- Sağlam, U., İnan, İ. H., (2014). Türkiye’de Tarımsal Üretici Örgütlenmesine Genel Bakış. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. 1250-1254, Samsun.
- Sayın, B., Sayın, C., (2004). Türkiye’de Tarımsal Üretici Örgütlenmesi, Avrupa Birliği’ne Uyum Hazırlıkları ve Tarımsal Üretici Birlikleri Kanunu. Türkiye VI. Tarım Ekonomisi Kongresi. 466-470, Tokat.
- TÜİK, Türkiye İstatistik Kurumu. (2018). Bitkisel Üretim İstatistikleri. Erişim Tarihi: 30.04.2018.http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1001
- Yazgan, H., (1999). Avrupa Birliği ve Türkiye’de Üretici Birlikleri, A.Ü. ATAUM 24. Dönem Temel Eğitim Ödevi (Yayımlanmamış), Ankara, 1999.
- TMKB, (2018). Türkiye Milli Kooperatifler Birliği. Türkiye Kooperatifçilik Stratejisi ve Eylem 30.04.2018. http://www.turkey.coop/uploads/menu/t%C3%BCrkiye_kooperatif% C3%A7ilik_stratejisi_ve_eylem_plan%C4%B1_(2012-2016).pdf Tarihi:
- Zorlu, K., Merdan, A., Ege, Ö., (2012). Ahilik Kültürünün Günümüz İşletmelerinde Bilinirliği Üzerine Bir Araştırma: Gümüşhane Örneği. Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks. 4, 73-94.
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA83HC96DF |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Special Issue 1 (ASM5) |