Öz
The present study was conducted in order to determine the advantages possessed by the farmers in Kocaali province, Sakarya, Turkey, who performed hazelnut production by following Good Agricultural Practices (GAP) and the effects of GAP on hazelnut production. The study was undertaken by performing face-to-face surveys on 524 hazelnut producers, 262 of whom followed GAP and 262 did not, in Kocaali province. The survey contained questions with regard to determining demographic profiles, the farmers’ opinions on GAP (how they were aware of it, what affected their decision, problems encountered, etc.) and GAP’s feasibility, challenges, advantages and disadvantages. Results revealed that, a major proportion (66.4%) of hazelnut farmers in the area have been producing hazelnut for a period of longer than 30 years. It was found that 95.1% of hazelnut producers were graduates of elementary school and high school, and educational level of hazelnut producers who followed GAP was greater than those who did not. Principal reason (98%) of farmers who followed GAP was to receive financial support provided by the government. A major proportion (60%) of those who did not follow GAP declared such reasons as; no means of application in practice, lack of information and hassles of inspection at each step of production. Results of the study also revealed that the farmers acted more conscious during such stages of production as manuring and pest control. Hence, farmers who followed GAP were determined to behave in a more conscious way in using agricultural drug and first-aid cabinet as well as wearing a face mask during pest control compared to those who did not follow GAP. In addition, the fact that GAP farmers obtained a greater yield suggested that GAP is an efficient way of hazelnut production. Therefore, our study showed that GAP had many advantages for sustainable agriculture in hazelnut production.
Anahtar Kelimeler
Good agricultural practices (GAP) hazelnut production Sakarya city Kocaali province sustainability
Kaynakça
- Aba Öner ve G., Işın, Ş. 2014. Dünyada ve Türkiye’de iyi tarım uygulamalarının gelişimi. 11. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 3-5 Eylül 2014, Samsun, Cilt 1, s:19-25.
- Akkoyun, M. 2019. Biber üreticilerinin iyi tarım uygulamaları hakkında farkındalık düzeylerinin belirlenmesi: Şanlıurfa İli örneği. Yüksek Lisans Tezi, Harran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şanlıurfa, 46s.
- Aktürk, D., Savran, F. ve Niyaz Ö. C. 2014. Tarımda konvansiyonel üretim ile iyi tarım uygulamalarının karşılaştırılması: Çanakkale İlinde şeftali ve kiraz örneği. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi 3-5 Eylül 2014, Samsun, Bildiri Kitabı, s:748-755.
- Alemdar, Ö., Akkurt M. ve Ataseven, Y. 2019. Bağcılıkta iyi tarım uygulamaları hakkında üreticilerin bilgi düzeyinin incelenmesi: manisa ili, salihli ilçesi araştırması. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (1): 151-159.
- Anonim, 2019. Tarım ve Orman Bakanlığı İyi Tarım Uygulamaları İstatistikleri 2018. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Iyi-Tarim-Uygulamalari/Istatistikler (Erişim Tarihi: 05.08.2021)
- Anonim, 2021a. Eko-tar Kontrol ve Sertifikasyon. http://www.eko-tar.com/TR/Icerik/Index/5/12/39/iyi_tarim_uygulamalari_ve_kriterleri Erişim Tarihi. 25.04.2021
- Anonim, 2021b. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Iyi-Tarim-Uygulamalari/Istatistikler Erişim Tarihi: 25.04.2021
- Anonim, 2021c. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Iyi-Tarim-Uygulamalari/Bitkisel-Uretim Erişim Tarihi: 20.04.2021
- Anonim, 2021d. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/ BUGEM /Belgeler/Bitkisel%20%C3%9Cretim/%C4%B0yi%20Tar%C4%B1m%20Uygulamalar%C4%B1/%C4%B0TU%20Bitkisel%20%C3%9Cretim/Kriterler_TC.pdf Erişim Tarihi: 20.04.2021
- Anonim, 2021e. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Tarimsal-Destekler/Alan-Bazli-Destekler/Iyi-Tarim-Uygulamalari-Destegi Erişim Tarihi: 20.04.2021
- Arıkan, R. 2004. Araştırma teknikleri ve rapor hazırlama. Ankara Asil Yayın, Ankara, ISBN: 9758784358, 387 s.
- Asfaw, S., Mithöfer, D. and Waibel, H. 2010. What impact are EU supermarket standards having on developing countries export of high-value horticultural products? evidence from Kenya. Journal of International Food and Agribusiness Marketing, 22(3-4): 252-276.
- Bedano J.C., Domínguez A., Arolfo R. and Wall L.G. 2016. Effect of Good Agricultural Practices under no-till on litter and soil invertebrates in areas with different soil types, soil and tillage research, 158: 100-109.
- Brandl, M.T. 2006. Fitness of human enteric pathogens on plants and implications for food safety. Annual Review of Phytopathology, 44: 367-392.
- Cansev, A., Tüccar, M. ve Turhan, Ş., 2018. Sakarya ili Kocaali ilçesinde faaliyette bulunan fındık işletmelerinin mevcut yapısı ve sorunları. Bahçe, 47(2): 23-31.
- Carvalho, F. P. 2017. Pesticides, environment, and food safety. Food and Energy Security, 48-60.
- Crucefix, D. 1998. Organic agriculture an sustainable rural livelihoods in developing countries, Soil Association, June. UK. P.54. http://projects.nri.org/nret/crucefix.pdf. Erişim Tarihi: 24.04.2021.
- Çobanoğlu, F. 2007. Türkiye’de Kuru ve Taze İncir Üretim, İç ve Dış Pazarlamasında Bazı Kalite Güvence Sistemlerinin Uygulanabilirliği Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Düzgüneş, O., Kesici, T. ve Gürbüz, F., 2015. İstatistik Metodları I, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 861, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara, 218 s.
- Doğan B. Tümer, E., 2019. Çiftçilerin İyi Tarım Uygulamalarına Katılma İstekliliklerini Etkileyen Değişkenler: Kahramanmaraş İli Örneği, Yuzuncuyıl University Journal of Agricultural Sciences, 29(4):611-617.
- Ekmekçi, K., Acar A.İ., Yurtlu Y.B. and Hasdemir M., 2012. İyi tarım uygulamalarının tarımsal mekanizasyon açısından değerlendirilmesi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 26 (1): 97-103.
- Eryılmaz, G.A., Kılıç, O. ve Boz, İ. 2019. Türkiye’de organik tarım ve iyi tarım uygulamalarının ekonomik, sosyal ve çevresel sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29 (2): 352-361.
- FAO, 2021. FAOSTAT. http://www.fao.org/faostat/en/?#data/QC. Erişim Tarihi: 24.04.2021.
- Gücüyen, A. 2007. Manisa ili ve çevresinde bağcılıkta mekanizasyon durumu, sorunları ve İyi Tarım Uygulamalarına yönelik çözüm önerileri. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 146 s.
- Hurma, H., Yılmaz, F. ve Demirkol, C. 2010. İyi tarım uygulamalarının tüketiciye yansımaları, Tekirdağ İli örneği. Türkiye IX. Tarım Ekonomisi Kongresi, 22-24 Eylül, Şanlıurfa, Cilt 1, s:645-652.
- İslamoğlu, H. 2003. Bilimsel araştırma yöntemleri. İstanbul Beta Basım, ISBN: 9789752953116, İstanbul, 255 s.
- Mclver, H. 2004. Organic Hip: Popular Picks at Health Food Stores, Better Nutrition. 66 (2): 58.
- Newell, D. G., Koopmans M., Verhoef L., Duizer E., Aidara-Kane A., Sprong H., Opsteegh M. and Langelaar M. 2010. Food-borne diseases — The challenges of 20 years ago still persist while new ones continue to emerge. International Journal of Food Microbiology, 139: S3-S15.
- Pilak, C. 2018. Zeytinde iyi tarım uygulaması yapan üreticilerin yetiştiriciliğe karşı eğilimlerinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya 94 s.
- Rehber, E. 1991. Alternatif tarım üzerine bir tartışma. Bursa Uludag Üniv. Ziraat Fak. Derg., 8 (1):153-160.
- Sayın, C. ve Mencet, N. 2009. İyi tarım uygulamaları ve yaş meyve ve sebze ticaretine etkileri. Standart Dergisi, 48(1): 56-61. Vural, H. 2012. Tarım ve Gıda Ekonomisi İstatistiği, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No:107, Bursa, 115 s.
- Sanlier N. and Baser F. 2020. The relationship among food safety knowledge, attitude, and behavior of young turkish women. Journal of the American College of Nutrition, DOI: 10.1080/07315724.2019.1639084, 39(3): 224-234.
- Sayın B. Çelikyurt M.A. Kuzgun M. ve Aydın B. 2015. Antalya ilinde örtüaltı yetiştiriciliği yapan üreticilerin iyi tarım uygulamalarına yaklaşımı. Derim Dergisi, 32 (2):171-186.
- Wuana R.A. and Okieimen F. E. 2011. Heavy metals in contaminated soils: a review of sources, chemistry, risks and best available strategies for remediation. International Scholarly Research Network. ISRN Ecology, doi:10.5402/2011/402647, Article ID 402647.
Öz
Bu çalışma Türkiye’de Sakarya İli Kocaali İlçesi’nde üretim yapan fındık üreticilerinin iyi tarım uygulamaları (İTU) yaparak elde ettiği avantajların belirlenmesi ve İTU’nun fındık üretimine etkilerinin saptanması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma alanı olarak, Kocaali İlçesi’nde fındık üretim faaliyetinde bulunan 524 üretici ile anket çalışması yapılmıştır. İTU kapsamında olan 262 üretici ve İTU kapsamında olmayan 262 üretici olmak üzere toplam 524 fındık üreticisi ile yüz yüze görüşülmüştür. Anket sorularıyla üreticilerin demografik özellikleri tespit edilerek, üreticilere, İTU kapsamında konu ile ilgili görüşleri (uygulamalardan nasıl haberdar oldukları, nasıl karar verdikleri, yaşadığı sorunlar vb) ve uygulanabilirliği, üretici nezdinde zorlukları, avantaj ve dezavantajları üzerine sorular yönlendirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, bölgede fındık üreticilerinin büyük bölümü (%66.4) 30 yıldan daha uzun süredir fındık yetiştiriciliği yapmaktadır. Fındık üreticilerinin %95.1’i ilköğretim ve lise düzeyinde eğitim görmüşlerdir. İTU kapsamında olan fındık üreticilerinin olmayanlara göre eğitim seviyeleri daha yüksektir. İTU yapan üreticilerin sisteme dahil olmalarının temel gerekçesinin maddi desteklerden faydalanabilmek (yaklaşık %98) olduğu ortaya çıkmıştır. İTU kapsamında olmayanların yaklaşık %60’ı ise, pratikte uygulama imkânın olmaması, konu hakkında bilgilerinin olmaması ve her aşamada denetlendiği için sisteme dahil olmadıklarını belirtmişlerdir. Üreticilerin İTU ile birlikte üretim metotlarında, ilaçlama gübreleme gibi temel uygulamada daha bilinçli hareket ettikleri tespit edilmiştir. Zirai ilaç dolabı kullanımı, ecza dolabı kullanımı, ilaçlama maskesi kullanımı ve benzeri durumlarda İTU kapsamında olan üreticilerin İTU kapsamında olmayan üreticilere göre daha bilinçli olduğu gözlemlenmiştir. Aynı zamanda, İTU yapan üreticilerin daha fazla fındık verimi elde ettiklerini beyan etmeleri bu sistemin oldukça yararlı olduğunu göstermiştir. Araştırma sonuçları, fındık üretiminde İTU’nun sürdürülebilir tarım açısından pekçok olumlu avantajlarını ortaya koymuştur.
Anahtar Kelimeler
İyi tarım uygulamaları (İTU) Fındık üretimi Sakarya ili Kocaali ilçesi Sürdürebilirlik
Kaynakça
- Aba Öner ve G., Işın, Ş. 2014. Dünyada ve Türkiye’de iyi tarım uygulamalarının gelişimi. 11. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 3-5 Eylül 2014, Samsun, Cilt 1, s:19-25.
- Akkoyun, M. 2019. Biber üreticilerinin iyi tarım uygulamaları hakkında farkındalık düzeylerinin belirlenmesi: Şanlıurfa İli örneği. Yüksek Lisans Tezi, Harran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şanlıurfa, 46s.
- Aktürk, D., Savran, F. ve Niyaz Ö. C. 2014. Tarımda konvansiyonel üretim ile iyi tarım uygulamalarının karşılaştırılması: Çanakkale İlinde şeftali ve kiraz örneği. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi 3-5 Eylül 2014, Samsun, Bildiri Kitabı, s:748-755.
- Alemdar, Ö., Akkurt M. ve Ataseven, Y. 2019. Bağcılıkta iyi tarım uygulamaları hakkında üreticilerin bilgi düzeyinin incelenmesi: manisa ili, salihli ilçesi araştırması. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (1): 151-159.
- Anonim, 2019. Tarım ve Orman Bakanlığı İyi Tarım Uygulamaları İstatistikleri 2018. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Iyi-Tarim-Uygulamalari/Istatistikler (Erişim Tarihi: 05.08.2021)
- Anonim, 2021a. Eko-tar Kontrol ve Sertifikasyon. http://www.eko-tar.com/TR/Icerik/Index/5/12/39/iyi_tarim_uygulamalari_ve_kriterleri Erişim Tarihi. 25.04.2021
- Anonim, 2021b. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Iyi-Tarim-Uygulamalari/Istatistikler Erişim Tarihi: 25.04.2021
- Anonim, 2021c. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Iyi-Tarim-Uygulamalari/Bitkisel-Uretim Erişim Tarihi: 20.04.2021
- Anonim, 2021d. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/ BUGEM /Belgeler/Bitkisel%20%C3%9Cretim/%C4%B0yi%20Tar%C4%B1m%20Uygulamalar%C4%B1/%C4%B0TU%20Bitkisel%20%C3%9Cretim/Kriterler_TC.pdf Erişim Tarihi: 20.04.2021
- Anonim, 2021e. Tarım ve Orman Bakanlığı. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Tarimsal-Destekler/Alan-Bazli-Destekler/Iyi-Tarim-Uygulamalari-Destegi Erişim Tarihi: 20.04.2021
- Arıkan, R. 2004. Araştırma teknikleri ve rapor hazırlama. Ankara Asil Yayın, Ankara, ISBN: 9758784358, 387 s.
- Asfaw, S., Mithöfer, D. and Waibel, H. 2010. What impact are EU supermarket standards having on developing countries export of high-value horticultural products? evidence from Kenya. Journal of International Food and Agribusiness Marketing, 22(3-4): 252-276.
- Bedano J.C., Domínguez A., Arolfo R. and Wall L.G. 2016. Effect of Good Agricultural Practices under no-till on litter and soil invertebrates in areas with different soil types, soil and tillage research, 158: 100-109.
- Brandl, M.T. 2006. Fitness of human enteric pathogens on plants and implications for food safety. Annual Review of Phytopathology, 44: 367-392.
- Cansev, A., Tüccar, M. ve Turhan, Ş., 2018. Sakarya ili Kocaali ilçesinde faaliyette bulunan fındık işletmelerinin mevcut yapısı ve sorunları. Bahçe, 47(2): 23-31.
- Carvalho, F. P. 2017. Pesticides, environment, and food safety. Food and Energy Security, 48-60.
- Crucefix, D. 1998. Organic agriculture an sustainable rural livelihoods in developing countries, Soil Association, June. UK. P.54. http://projects.nri.org/nret/crucefix.pdf. Erişim Tarihi: 24.04.2021.
- Çobanoğlu, F. 2007. Türkiye’de Kuru ve Taze İncir Üretim, İç ve Dış Pazarlamasında Bazı Kalite Güvence Sistemlerinin Uygulanabilirliği Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Düzgüneş, O., Kesici, T. ve Gürbüz, F., 2015. İstatistik Metodları I, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 861, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara, 218 s.
- Doğan B. Tümer, E., 2019. Çiftçilerin İyi Tarım Uygulamalarına Katılma İstekliliklerini Etkileyen Değişkenler: Kahramanmaraş İli Örneği, Yuzuncuyıl University Journal of Agricultural Sciences, 29(4):611-617.
- Ekmekçi, K., Acar A.İ., Yurtlu Y.B. and Hasdemir M., 2012. İyi tarım uygulamalarının tarımsal mekanizasyon açısından değerlendirilmesi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 26 (1): 97-103.
- Eryılmaz, G.A., Kılıç, O. ve Boz, İ. 2019. Türkiye’de organik tarım ve iyi tarım uygulamalarının ekonomik, sosyal ve çevresel sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29 (2): 352-361.
- FAO, 2021. FAOSTAT. http://www.fao.org/faostat/en/?#data/QC. Erişim Tarihi: 24.04.2021.
- Gücüyen, A. 2007. Manisa ili ve çevresinde bağcılıkta mekanizasyon durumu, sorunları ve İyi Tarım Uygulamalarına yönelik çözüm önerileri. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 146 s.
- Hurma, H., Yılmaz, F. ve Demirkol, C. 2010. İyi tarım uygulamalarının tüketiciye yansımaları, Tekirdağ İli örneği. Türkiye IX. Tarım Ekonomisi Kongresi, 22-24 Eylül, Şanlıurfa, Cilt 1, s:645-652.
- İslamoğlu, H. 2003. Bilimsel araştırma yöntemleri. İstanbul Beta Basım, ISBN: 9789752953116, İstanbul, 255 s.
- Mclver, H. 2004. Organic Hip: Popular Picks at Health Food Stores, Better Nutrition. 66 (2): 58.
- Newell, D. G., Koopmans M., Verhoef L., Duizer E., Aidara-Kane A., Sprong H., Opsteegh M. and Langelaar M. 2010. Food-borne diseases — The challenges of 20 years ago still persist while new ones continue to emerge. International Journal of Food Microbiology, 139: S3-S15.
- Pilak, C. 2018. Zeytinde iyi tarım uygulaması yapan üreticilerin yetiştiriciliğe karşı eğilimlerinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya 94 s.
- Rehber, E. 1991. Alternatif tarım üzerine bir tartışma. Bursa Uludag Üniv. Ziraat Fak. Derg., 8 (1):153-160.
- Sayın, C. ve Mencet, N. 2009. İyi tarım uygulamaları ve yaş meyve ve sebze ticaretine etkileri. Standart Dergisi, 48(1): 56-61. Vural, H. 2012. Tarım ve Gıda Ekonomisi İstatistiği, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No:107, Bursa, 115 s.
- Sanlier N. and Baser F. 2020. The relationship among food safety knowledge, attitude, and behavior of young turkish women. Journal of the American College of Nutrition, DOI: 10.1080/07315724.2019.1639084, 39(3): 224-234.
- Sayın B. Çelikyurt M.A. Kuzgun M. ve Aydın B. 2015. Antalya ilinde örtüaltı yetiştiriciliği yapan üreticilerin iyi tarım uygulamalarına yaklaşımı. Derim Dergisi, 32 (2):171-186.
- Wuana R.A. and Okieimen F. E. 2011. Heavy metals in contaminated soils: a review of sources, chemistry, risks and best available strategies for remediation. International Scholarly Research Network. ISRN Ecology, doi:10.5402/2011/402647, Article ID 402647.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Bahçe Bitkileri Yetiştirme ve Islahı |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 31 Mayıs 2022 |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2022 |
| Gönderilme Tarihi | 4 Ekim 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 36 Sayı: 1 |
TR Dizin kriterleri gereği dergimize gönderilecek olan makalelerin mutlaka aşağıda belirtilen hususlara uyması gerekmektedir.
Tüm bilim dallarında yapılan, ve etik kurul kararı gerektiren klinik ve deneysel insan ve hayvanlar üzerindeki çalışmalar için ayrı ayrı etik kurul onayı alınmış olmalı, bu onay makalede belirtilmeli ve belgelendirilmelidir.
Makalelerde Araştırma ve Yayın Etiğine uyulduğuna dair ifadeye yer verilmelidir.
Etik kurul izni gerektiren çalışmalarda, izinle ilgili bilgiler (kurul adı, tarih ve sayı no) yöntem bölümünde ve ayrıca makale ilk/son sayfasında yer verilmelidir.
Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine riayet edilmesi gerekmektedir.
Makale sonunda; Araştırmacıların Katkı Oranı beyanı, varsa Destek ve Teşekkür Beyanı, Çatışma Beyanı verilmesi.
Etik Kurul izni gerektiren araştırmalar aşağıdaki gibidir.
- Anket, mülakat, odak grup çalışması, gözlem, deney, görüşme teknikleri kullanılarak katılımcılardan veri toplanmasını gerektiren nitel ya da nicel yaklaşımlarla yürütülen her türlü araştırmalar
- İnsan ve hayvanların (materyal/veriler dahil) deneysel ya da diğer bilimsel amaçlarla kullanılması,
- İnsanlar üzerinde yapılan klinik araştırmalar,
- Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar,
- Kişisel verilerin korunması kanunu gereğince retrospektif çalışmalar,
Ayrıca;
- Olgu sunumlarında “Aydınlatılmış onam formu”nun alındığının belirtilmesi,
- Başkalarına ait ölçek, anket, fotoğrafların kullanımı için sahiplerinden izin alınması ve belirtilmesi,
- Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine uyulduğunun belirtilmesi.
Makale başvurusunda;
(1) Tam metin makale, Dergi yazım kurallarına uygun olmalı, Makalenin ilk sayfasında ve teşekkür bilgi notu kısmında Araştırma ve Yayın Etiğine uyulduğuna ve Etik kurul izni gerektirmediğine dair ifadeye yer verilmelidir. Etik kurul izni gerektiren çalışmalarda, izinle ilgili bilgiler (kurul adı, tarih ve sayı no) yöntem bölümünde ve ayrıca makale ilk/son sayfasında yer verilmeli ve sisteme belgenin yüklenmesi gerekmektedir. (Dergiye gönderilen makalelerde; konu ile ilgili olarak derginin daha önceki sayılarında yayımlanan en az bir yayına atıf yapılması önem arz etmektedir. Dergiye yapılan atıflarda “Bursa Uludag Üniv. Ziraat Fak. Derg.” kısaltması kullanılmalıdır.)
(2) Tam metin makalenin taratıldığını gösteren benzerlik raporu (Ithenticate, intihal.net) (% 20’nin altında olmalıdır),
(3) İmzalanmış ve taratılmış başvuru formu, Dergi web sayfasında yer alan başvuru formunun başvuran tarafından İmzalanıp, taratılarak yüklenmesi , (Ön yazı yerine)
(4) Tüm yazarlar tarafından imzalanmış telif hakkı devir formunun taranmış kopyası,
(5) Araştırmacıların Katkı Oranı beyanı, Çıkar Çatışması beyanı verilmesi Makale sonunda; Araştırmacıların Katkı Oranı beyanı, varsa Destek ve Teşekkür Beyanı, Çatışma Beyanı verilmesi ve sisteme belgenin (Tüm yazarlar tarafından imzalanmış bir yazı) yüklenmesi gerekmektedir.
Belgelerin elektronik formatta DergiPark sistemine https://dergipark.org.tr/tr/login adresinden kayıt olunarak başvuru sırasında yüklenmesi mümkündür.
Journal of Agricultural Faculty of Bursa Uludag University is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.