Hatay İli Reyhanlı-Kumlu Bölgesi Topraklarının pH, Kireç ve Organik Madde İçeriklerinin Belirlenmesi
Öz
Bu çalışmada Hatay ili Reyhanlı-Kumlu bölgesi topraklarının pH, kireç ve organik madde içeriklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç için çalışma alanı topraklarını temsil edecek şekilde iki farklı derinlikten (0-20 ve 20-40 cm) ve 40 ayrı noktadan olmak üzere toplamda 80 toprak örneği alınmıştır. Örneklerde toprakların pH, kireç ve organik madde içerikleri belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; toprakların pH içerikleri 6.86-8.44 arasında değişmekte olup toprak örneklerinin pH’ları nötr ile hafif alkalin arasında değişmekle birlikte, alınan toprakların % 30.00’u nötr ve % 70.00’i ise hafif alkalin özellikte olduğu görülmüştür. Reyhanlı-Kumlu bölgesi topraklarının kireç içerikleri % 2.71-64.23 olup kireç içerikleri kireçli ile çok fazla kireçli arasında değişmekle birlikte, toprakların % 7.50’si kireçli, % 27.50’si orta kireçli, % 30.00’u fazla kireçli ve % 35.00’i ise çok fazla kireçli görülmüştür. Çalışma alanı topraklarının organik madde içerikleri % 0.40-2.89 arasında olup toprak örneklerinin organik maddeleri çok az ile orta arasında değişmekle birlikte, toprakların % 3.75’i çok az, % 78.75’i az ve % 17.50’si ise orta oranda organik madde görülmüştür. Toprakların kireç ile organik madde içeriği arasında pozitif önemli ilişki belirlenmiş olup, pH içeriği ile diğer özellikler arasında önemli ilişkiler belirlenememiştir.
Anahtar Kelimeler
Destekleyen Kurum
MKU BAP
Proje Numarası
19.YL.037
Teşekkür
Bu çalışma Mehmet Yalçın’ın yürütücülüğündeki MKÜ BAP koordinatörlüğünün 19.YL.037 nolu projesi ile desteklenmiş olup projenin bir bölümünden türetilmiştir.
Kaynakça
- Akalan İ. 1977. Toprak (oluşu, yapısı ve özellikleri). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 662, Ders Kitabı: 204, Ankara Üniversitesi Basımevi. 342 s.
- Alagöz Z, Yılmaz E, Öktüren F. 2006. Organik materyal ilavesinin bazı fiziksel ve kimyasal toprak özellikleri üzerine etkileri. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19 (2): 245-254.
- Bozgeyik T, Çimrin KM. 2020. Gaziantep ili Nizip ilçesi antepfıstığı ağaçlarının yaprak ve toprak örnekleri ile beslenme durumunun belirlenmesi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 23 (3): 722-732.
- Düzgüneş O, Kesici T, Kavuncu O, Gürbüz F. 1987. Araştırma deneme metotları (istatistik metotları-II). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:1021, Ankara, 381 s.
- Erdoğan Bayram S. 2019. Gediz havzası tütün tarımı yapılan toprakların bazı fiziksel-kimyasal özellikleri ile besin elementi içerikleri arasındaki ilişkiler. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 7 (11): 1917-1923.
- Eren A. 2019. Kızıltepe yöresinde buğday tarımı yapılan toprakların bazı verimlilik durumlarının belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi (GBAD), 8(1): 1-9.
- Gökpınar RC, Yalçın M. 2020. Hatay ili Arsuz bölgesi topraklarının pH, kireç, organik madde ve KDK içeriklerinin belirlenmesi. Eurasian Journal Bio Chem Sci., 3(1):31-37, 2020.
- Horneck DA, Hart JM, Topper K, Koepsell B. 1989. Methods of soil analysis used in the soil testing laboratory at Oregon State University. P 1-21. Agr. Exp. Sta. Oregon, USA.
- Kacar B. 1995. Bitki ve toprağın kimyasal analizleri, III. Toprak Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları, No:3, Ankara.
- Keleş Uzel N, Çimrin KM. 2020. Gaziantep ili Nizip ilçesi zeytin bahçelerinin yaprak ve toprak örnekleri ile beslenme durumunun belirlenmesi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 23 (4): 1039-1053.
- Loeppert RH, Suarez DL. 1996. Carbonate and gypsum. in methods of soil analysis. Part 3. Chemical Methods, 437-474. Edited by D.L. Spark. Madison, Wisconsin, USA.
- Nelson RE. 1982. Carbonate and gypsum. methods of soil analysis part 2. chemical and microbiological properties second edition. Agronamy, No: 9 Part 2. Edition P: 191- 197.
- Nelson DW, Sommers LE. 1982. Organic matter. methods of soil analysis part 2. chemical and microbiological properties second edition. Agronamy, No: 9 Part 2. Edition P: 574- 579.
- Ülgen N, Yurtsever N. 1995. Türkiye gübre ve gübreleme rehberi (4. Baskı). T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Genel Yayın No: 209, Teknik Yayınlar No: T.66, Ankara.
- Sposito G. 1989. The chemistry of soils. Oxford University Press., 277 p.
- Tan KH. 1993. Principles of soil chemistry. Maarcel Dekker, Inc., 362 p.
- Yalçın M. 2020. Hatay ili Kırıkhan-Reyhanlı tarım topraklarının pH, kireç, organik madde ve KDK içeriklerinin belirlenmesi. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 2020: 4(3), 623-634.
- Yalçın M, Çimrin KM. 2017. Hatay İli Kırıkhan–Reyhanlı bölgesi çayır-mera topraklarının bor içeriği ve bazı toprak özellikleri ile ilişkilerinin belirlenmesi. Mesleki Bilimler Dergisi, 6(2): 201-210.
- Yeter K, Yalçın M. 2020. Hatay ili Kırıkhan-Kumlu bölgesi topraklarının pH, kireç ve organik madde içeriklerinin belirlenmesi. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 4(2): 150-158.
Öz
In this study, it was aimed to determine the pH, lime and organic matter contents of the soils of Reyhanlı-Kumlu region of Hatay province. For this purpose, a total of 80 soil samples were taken from two different depths (0-20 and 20-40 cm) and 40 different points, representing the study area soils. The pH, lime and organic matter contents of the soils were determined in the samples. According to the results of the research; The pH content of the soils varies between 6.86-8.44, and although the pH of the soil samples varies between neutral and slightly alkaline, it has been observed that 30.00% of the soils taken are neutral and 70.00% are slightly alkaline. The lime content of the Reyhanlı-Kumlu region soils is 2.71-64.23%, although the lime contents vary between calcareous and very calcareous, 7.50% of the soils are calcareous, 27.50% are medium calcareous, 30.00% are very calcareous and 35.00% are very calcareous. it was seen to be too chalky. The organic matter content of the study area soils is between 0.40-2.89% and although the organic matter of the soil samples varies between very little and medium, 3.75% of the soils are very little, 78.75% less and 17.50% organic matter is medium. A positive and significant relationship was determined between the lime and organic matter content of the soils, and no significant relationship was determined between pH content and other properties.
Anahtar Kelimeler
Proje Numarası
19.YL.037
Kaynakça
- Akalan İ. 1977. Toprak (oluşu, yapısı ve özellikleri). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 662, Ders Kitabı: 204, Ankara Üniversitesi Basımevi. 342 s.
- Alagöz Z, Yılmaz E, Öktüren F. 2006. Organik materyal ilavesinin bazı fiziksel ve kimyasal toprak özellikleri üzerine etkileri. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19 (2): 245-254.
- Bozgeyik T, Çimrin KM. 2020. Gaziantep ili Nizip ilçesi antepfıstığı ağaçlarının yaprak ve toprak örnekleri ile beslenme durumunun belirlenmesi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 23 (3): 722-732.
- Düzgüneş O, Kesici T, Kavuncu O, Gürbüz F. 1987. Araştırma deneme metotları (istatistik metotları-II). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:1021, Ankara, 381 s.
- Erdoğan Bayram S. 2019. Gediz havzası tütün tarımı yapılan toprakların bazı fiziksel-kimyasal özellikleri ile besin elementi içerikleri arasındaki ilişkiler. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 7 (11): 1917-1923.
- Eren A. 2019. Kızıltepe yöresinde buğday tarımı yapılan toprakların bazı verimlilik durumlarının belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi (GBAD), 8(1): 1-9.
- Gökpınar RC, Yalçın M. 2020. Hatay ili Arsuz bölgesi topraklarının pH, kireç, organik madde ve KDK içeriklerinin belirlenmesi. Eurasian Journal Bio Chem Sci., 3(1):31-37, 2020.
- Horneck DA, Hart JM, Topper K, Koepsell B. 1989. Methods of soil analysis used in the soil testing laboratory at Oregon State University. P 1-21. Agr. Exp. Sta. Oregon, USA.
- Kacar B. 1995. Bitki ve toprağın kimyasal analizleri, III. Toprak Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları, No:3, Ankara.
- Keleş Uzel N, Çimrin KM. 2020. Gaziantep ili Nizip ilçesi zeytin bahçelerinin yaprak ve toprak örnekleri ile beslenme durumunun belirlenmesi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 23 (4): 1039-1053.
- Loeppert RH, Suarez DL. 1996. Carbonate and gypsum. in methods of soil analysis. Part 3. Chemical Methods, 437-474. Edited by D.L. Spark. Madison, Wisconsin, USA.
- Nelson RE. 1982. Carbonate and gypsum. methods of soil analysis part 2. chemical and microbiological properties second edition. Agronamy, No: 9 Part 2. Edition P: 191- 197.
- Nelson DW, Sommers LE. 1982. Organic matter. methods of soil analysis part 2. chemical and microbiological properties second edition. Agronamy, No: 9 Part 2. Edition P: 574- 579.
- Ülgen N, Yurtsever N. 1995. Türkiye gübre ve gübreleme rehberi (4. Baskı). T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Genel Yayın No: 209, Teknik Yayınlar No: T.66, Ankara.
- Sposito G. 1989. The chemistry of soils. Oxford University Press., 277 p.
- Tan KH. 1993. Principles of soil chemistry. Maarcel Dekker, Inc., 362 p.
- Yalçın M. 2020. Hatay ili Kırıkhan-Reyhanlı tarım topraklarının pH, kireç, organik madde ve KDK içeriklerinin belirlenmesi. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 2020: 4(3), 623-634.
- Yalçın M, Çimrin KM. 2017. Hatay İli Kırıkhan–Reyhanlı bölgesi çayır-mera topraklarının bor içeriği ve bazı toprak özellikleri ile ilişkilerinin belirlenmesi. Mesleki Bilimler Dergisi, 6(2): 201-210.
- Yeter K, Yalçın M. 2020. Hatay ili Kırıkhan-Kumlu bölgesi topraklarının pH, kireç ve organik madde içeriklerinin belirlenmesi. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 4(2): 150-158.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | 19.YL.037 |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2021 |
| Kabul Tarihi | 11 Eylül 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 2 |
Kaynak Göster
Cited By
Hatay İli Reyhanlı-Kumlu Bölgesi Topraklarının pH, Kireç ve Organik Madde İçeriklerinin Belirlenmesi
Eurasian Journal of Biological and Chemical Sciences
https://doi.org/10.46239/ejbcs.980859
