This study aimed to gain insight into the socio-economic conditions of livestock farming enterprises in Karaçoban county, Erzurum province, Türkiye. Face-to-face surveys with 280 cattle enterprisers were carried out to obtain data of the study. It was found that the majority of these enterprisers (97.9%) were literate, and that 31.3% of the breeders were university graduates. The study revealed that 76.1% of the enterprises surveyed engaged in combined (dairy and beef) cattle farming. The majority of farming households consisted of 4 individuals (15.2%), 5 individuals (23.5%), and 6 individuals (20.6%). It was determined that 35.1% of enterprises engage in plant production, with barley (37.4%) and clover (34.0%) being the most commonly cultivated crops for feeding purposes. It was also found that 73.5% of enterprise owners solely engage in animal husbandry, with the remaining 26.5% involved in other professions alongside it. Of all the breeders, 60.6% consider cattle farming as their primary occupation, while 22.5% are retired, 9.9% work in the public sector, and 7.0% are employed in the private sector. It was revealed that 92.2% of the breeders are engaged in cattle rearing as a means of livelihood, 5.1% contribute to the family budget and 2.8% do it as a habit. It could be recommended that diverse participants involved in livestock production in the Karaçoban county of Erzurum province could benefit from educational and incentive programs targeted at the region by public institutions. Such interventions may promote the development of animal husbandry as well as improve the socio-economic situation and welfare of the enterprises.
Erzurum Animal Husbandry Karaçoban county cattle breeding socio-economic structure.
Bu çalışma, Erzurum ili Karaçoban ilçesinde bulunan sığırcılık işletmelerinin sosyo-ekonomik durumu hakkında bilgi edinmek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada 280 işletmeciyle yüz yüze görüşülerek anket yapılmıştır. İşletmecilerin büyük çoğunluğunun (%97.9) okur-yazar olduğu ve yetiştiricilerin % 31.3’ünün ise üniversite mezunu olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada incelenen işletmelerin %76,1’i kombine (süt ve besi) sığırcılık yapmaktadır. Yetiştirici aile fert sayısı çoğunlukla 4 kişi (%15.2), 5 kişi (%23.5) ve 6 kişi (%20.6) den oluşmaktadır. İşletmelerin %35.1’inde bitkisel üretim yapıldığı, yem bitkisi olarak ekimi yapılan bitkilerin ise çoğunlukla arpa (%37.4) ve yonca (%34.0) olduğu belirlenmiştir. İşletme sahiplerinin %73.5’i sadece hayvancılıkla uğraşırken, % 26.5’inin ek olarak farklı mesleklerle uğraştıkları tespit edilmiştir. Yetiştiricilerin %60.6’ının sığırcılığın asıl mesleği olduğu, %22.5’nin emekli, %9.9’unun kamu çalışanı ve %7.0’sinin ise özel bir işte çalıştıkları belirlenmiştir. Yetiştiricilerin % 92.2’sinin geçim kaynağı olarak sığırcılık yapmakta olduğu, % 5.1’inin aile bütçesine katkı ve % 2.8’inin ise alışkanlık olduğu için bu faaliyeti yaptıkları tespit edilmiştir. Kamu kurum ve kuruluşları tarafından bölge yetiştiricilerine yönelik eğitim ve teşvik çalışmalarının bölge hayvancılığın gelişimi açısından faydalı olacağı sonucuna varılmıştır. Yürütülecek olan bu faaliyetlerin işletmelerin sosyo-ekonomik durum ve refahının sağlanması hususunda da yararlı olacağı düşünülmektedir.
Erzurum hayvancılık Karaçoban ilçesi sığırcılık işletmesi sosyo- ekonomik yapı
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Büyükbaş Hayvan Yetiştirme ve Islahı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Şubat 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 28 Şubat 2024 |
Gönderilme Tarihi | 22 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 13 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License