Osmaniye Koşullarına Uygun Yeni Yerfıstığı Çeşitleri İle Bunların Önemli Tarımsal ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Ferrin Ferda Aşık; Reşat Yıldız; H. Halis Arıoğlu

doi:10.18016/ksutarimdoga.vi.452842

Araştırma Makalesi

Osmaniye Koşullarına Uygun Yeni Yerfıstığı Çeşitleri İle Bunların Önemli Tarımsal ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Yıl 2018, Cilt: 21 Sayı: 6, 825 - 836, 30.11.2018

Ferrin Ferda Aşık Reşat Yıldız H. Halis Arıoğlu

https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.452842

Cited By: 13

Öz

Bu çalışmada; Osmaniye İlinde yaygın olarak yetiştirilen NC-7 çeşidine alternatif olabilecek 13 adet farklı yerfıstığı çeşidinin (HALİSBEY, ARIOĞLU-2003, SULTAN, FLOWER-22, OSMANİYE-2005, BRANTLEY, WİLSON, BATEM-5025, BATEM-CİHANGİR, GEORGİA GREEN, FLORİSPAN ve NC V-11) önemli tarımsal ve kalite özellikleri belirlenmiştir. Araştırma, Yağlı Tohumlar Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü’ne ait deneme alanlarında, ana ürün koşullarında iki yıl süreyle (2015 ile 2016) yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada, bitki başına meyve sayısı, bitki başına meyve ağırlığı, dekara meyve verimi, 100 meyve ağırlığı, 100 tohum ağırlığı, iç oranı, birinci sınıf meyve sayısı oranı, yağ oranı, protein oranı ve yağ asitleri gibi önemli tarımsal ve kalite özellikleri incelenmiştir.

Denemeye alınan çeşitlerin bitki başına meyve sayısı 15.53-43.31 adet, 100 tohum ağırlığı 53.27-132.68 g, iç oranı %62.40-76.57 ve dekara meyve verimi değerleri ise 234.46-655.41 kg/da arasında değişim göstermiştir. Meyve kalitesi ve dekara verimleri bakımından ilk sıralarda yer alan HALİSBEY, OSMANİYE-2005, SULTAN, NC V-11, BATEM-5025, BRANTLEY çeşitlerinin NC-7’ye alternatif olarak, Osmaniye Bölgesinde ana ürün olarak başarıyla yetiştirilebilecekleri saptanmıştır. Ana ürün koşullarında, BRANTLEY çeşidinde, oleik asit oranı (%80.94) çok yüksek bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yerfıstığı, çeşit, verim ve verim unsurları

Kaynakça

Agme Y 1973. Yerfıstığı Özellikleri ve Yetiştirilmesi, Tarım Bakanlığı Zir. İş. Gen. Müd. Yayınları, D. 140, Nüve Matbaası, Ankara 31 s.
Andrea A, Palafoxdla B 1986. Productive Behaviour of Eleven Erect Cultivars of Groundnuts (Arachis Hypogaea L.). Field Crop Abstracts 39 (4).
Anonim 2016a. Adana Meteoroloji Bölge Müdürlüğü, 2015 ve 2016 Aylık Hava Raporları.
Anonim 2016b. Bitkisel Yağ Sanayicileri Derneği. Türkiye İstatistikleri, www.bysd.org
Arıoğlu HH 2014. Yerfıstığı Yetiştirme ve Islahı, Yağ Bitkileri Ders Kitabı, 1999, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, G.Y. No: 220, Y. No: A-70, S.74, Adana.
Arıoğlu HH, Bakal H, Güllüoğlu L, Kurt C, Onat B 2016. Ana Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Yerfıstığı Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(Özel sayı-2):24-29.
Chaiyadee S, Jogloy S, Songsri P, Singkham N, Vorasoot N, Sawatsitang P, Holbrook, Patanothai A 2013. Soil Moisture Affects Fatty Acids and Oil Quality Parameters in Peanut. International Journal of Plant Production 7 :81-96.
Çalışkan ME, Mert M, İşler N, Çalışkan S 2000. Hatay Yöresinde II. Ürün Olarak Yetiştirilen Virginia Tipi Bazı Yerfıstığı (Arachis hypogaea L. subs. hypogaea var. hypogaea) Genotiplerinin Önemli Tarımsal ve Kalite Özellikleri ile Bu özelliklerin Verim Oluşumuna Etkileri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24:87-94.
Çalışkan S, Arıoğlu H 2004. Yerfıstığı Islah Hatlarının Amik Ovası Koşullarında Verim Performansları ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. MKU Ziraat Fakültesi Dergisi 9 (1-2): 33-42.
Dwivedi SL, Nigam SN, Jmbunathan R, Sahrawat KL, Nagabhushanam GVS, Raghunath K 1993. Effect of genotypes and Environments on Oil Content and Oil Quality Parameters and Their Correlation in Peanut (Arachis hypogea L.). Peanut Science, 20: 84-89.
Eskalen A, Yılmaz A 1993. Kahramanmaraş Koşullarında Ana Ürün Olarak Yetiştirilen Yerfıstığı Çeşitlerinin Verim ve Kimi Özelliklerinin Belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 1: 210-220.
Isleib TG, Rıce PW, Mozingo RW, Copeland SC, Graeber JB, Novitzky WP, Pattee HE, Sanders TH, Mozingo RW and Coker DL 2006. Registration of ‘Brantley’ Peanut. CropScience 46:2309-2311.
İşler N, Arslan M 2001. Amik Ovasında Yetiştirilebilecek Yeni Yerfıstığı (Arachis hypogaea L.) Çeşit ve Hatların Belirlenmesi. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül 2001, Tekirdağ. S: 107-110.
Jagannathan NT, Selvaraj KV, Ramakrishnan MS, Natarajon CT, Muhammed SV 1974. Performance of New Varieties of Groundnut in Bhavanisagar tract. Madras Agricultural Journal, 61 (9): 815-816.
Kacar B 1994. Toprak Analizleri. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri III. A.Ü. Zir. Fak. Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:3, Ankara, S.705.
Kayantaş B 2015. Bingöl Şartlarında Bazı Yerfıstığı Çeşitlerinin Verim ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, 68 s. Bingöl.
Lindsay WL, Norvell WA 1978. Development of a DTPA soil test for zinc, iron, manganese and copper. Soil Science Society of American Proceeding, (42): 421-428.
Muganlı A 1957. Yerfıstığı Ekim Zamanı Denemesi, Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Yayınları, Antalya.
Muganlı A, Bölük A, Kayganacı C, İpkin M 1986. Yerfıstığı Çeşit Geliştirme. A:T:A:E: Md. Araştırma Özetleri (1979-85), Yayın No: 9, 2 s, Antalya.
Raheja RK, Battai SK, Ahuja KL, Labana KS ve Singh M 1987. Comparision of Oil Content and Fatty Acid Composition of Peanut Genotypes Differing in Growth Habit. Plant Foods for Human Nutrition, 37: 103-108.
Samancı B, Özkaynak E 2003. Effect of Panting Date on Seed Yield, Oil Content and Fatty Acid Composition of Safflower (Carthamus tinctorius l.) Cultivars Grown in the Mediterranen Region of Turkey. J. Agronomy& Crop Science, (189): 359-360.
Silanpaa M 1990. Micronutrient assessment at country level: An international study. In: FAO Soils Bulletin. N.63. Rome.
TÜİK, 2016. Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri, Ankara.
Tüzüner A 1990. Toprak ve Su Analiz Laboratuvarı El Kitabı. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
Zhang J, Wang C, Tang Y, Wang X 2009. Effects of Grading on The Maın Quality Attributes of Peanut Kernels. Frontiers of Agriculture China, 3: 291-293.
Woodroof JG 1983. Peanut production, processing, Products. Avi Pub. Comp. Inc., Connecticut, 414 p.

The Determination of New Peanut Varieties for Osmaniye Region and Their İmportant Agronomic and Quality Characteristics

Yıl 2018, Cilt: 21 Sayı: 6, 825 - 836, 30.11.2018

Ferrin Ferda Aşık Reşat Yıldız H. Halis Arıoğlu

https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.452842

Cited By: 13

Öz

In this study, important agricultural and quality characteristics of other thirteen different peanut varieties (HALISBEY, ARIOĞLU-2003, SULTAN, FLOWER-22, OSMANIYE-2005, BRANTLEY, WILSON, BATEM-5025, BATEM-CIHANGIR, GEORGIA GREEN, FLORISPAN and NC V-11) alternative to the most cultivated NC-7 peanut variety in Osmaniye region were determined. The research was conducted in the experimental areas belonging to Oil Seeds Research Institute for two years (2015 to 2016) in the main crop conditions. The experiment was set up with 4 replications according to randomized block trial design. Important agricultural and quality characteristics such as pod number per plant, pod yield per plant, pod yield per da, 100 pod weight, 100 seed weight, kernel percentage, fancy pod percentage, oil ratio, protein ratio and fatty acid were investigated in the research.

The pod number per plant, 100 seed weight, internal rate and pod yield per decare were varied between 15.53-43.31 number, 53.27-132.68 g, 62.40-76.57 % and 234.46-655.41 kg/da respectively for tested varieties. HALISBEY, OSMANIYE-2005, SULTAN, NC V-11, BATEM-5025, BRANTLEY varieties were found high yielding and it has been found that these varieties can be grown successfully as a main crop, an alternative to NC-7 in Osmaniye Region. The oleic acid ratio was found very high in BRANTLEY (80.94%) in main growing season.

Anahtar Kelimeler

Peanut, variety, yield and yield components

Kaynakça

Agme Y 1973. Yerfıstığı Özellikleri ve Yetiştirilmesi, Tarım Bakanlığı Zir. İş. Gen. Müd. Yayınları, D. 140, Nüve Matbaası, Ankara 31 s.
Andrea A, Palafoxdla B 1986. Productive Behaviour of Eleven Erect Cultivars of Groundnuts (Arachis Hypogaea L.). Field Crop Abstracts 39 (4).
Anonim 2016a. Adana Meteoroloji Bölge Müdürlüğü, 2015 ve 2016 Aylık Hava Raporları.
Anonim 2016b. Bitkisel Yağ Sanayicileri Derneği. Türkiye İstatistikleri, www.bysd.org
Arıoğlu HH 2014. Yerfıstığı Yetiştirme ve Islahı, Yağ Bitkileri Ders Kitabı, 1999, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, G.Y. No: 220, Y. No: A-70, S.74, Adana.
Arıoğlu HH, Bakal H, Güllüoğlu L, Kurt C, Onat B 2016. Ana Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Yerfıstığı Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(Özel sayı-2):24-29.
Chaiyadee S, Jogloy S, Songsri P, Singkham N, Vorasoot N, Sawatsitang P, Holbrook, Patanothai A 2013. Soil Moisture Affects Fatty Acids and Oil Quality Parameters in Peanut. International Journal of Plant Production 7 :81-96.
Çalışkan ME, Mert M, İşler N, Çalışkan S 2000. Hatay Yöresinde II. Ürün Olarak Yetiştirilen Virginia Tipi Bazı Yerfıstığı (Arachis hypogaea L. subs. hypogaea var. hypogaea) Genotiplerinin Önemli Tarımsal ve Kalite Özellikleri ile Bu özelliklerin Verim Oluşumuna Etkileri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24:87-94.
Çalışkan S, Arıoğlu H 2004. Yerfıstığı Islah Hatlarının Amik Ovası Koşullarında Verim Performansları ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. MKU Ziraat Fakültesi Dergisi 9 (1-2): 33-42.
Dwivedi SL, Nigam SN, Jmbunathan R, Sahrawat KL, Nagabhushanam GVS, Raghunath K 1993. Effect of genotypes and Environments on Oil Content and Oil Quality Parameters and Their Correlation in Peanut (Arachis hypogea L.). Peanut Science, 20: 84-89.
Eskalen A, Yılmaz A 1993. Kahramanmaraş Koşullarında Ana Ürün Olarak Yetiştirilen Yerfıstığı Çeşitlerinin Verim ve Kimi Özelliklerinin Belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 1: 210-220.
Isleib TG, Rıce PW, Mozingo RW, Copeland SC, Graeber JB, Novitzky WP, Pattee HE, Sanders TH, Mozingo RW and Coker DL 2006. Registration of ‘Brantley’ Peanut. CropScience 46:2309-2311.
İşler N, Arslan M 2001. Amik Ovasında Yetiştirilebilecek Yeni Yerfıstığı (Arachis hypogaea L.) Çeşit ve Hatların Belirlenmesi. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül 2001, Tekirdağ. S: 107-110.
Jagannathan NT, Selvaraj KV, Ramakrishnan MS, Natarajon CT, Muhammed SV 1974. Performance of New Varieties of Groundnut in Bhavanisagar tract. Madras Agricultural Journal, 61 (9): 815-816.
Kacar B 1994. Toprak Analizleri. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri III. A.Ü. Zir. Fak. Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:3, Ankara, S.705.
Kayantaş B 2015. Bingöl Şartlarında Bazı Yerfıstığı Çeşitlerinin Verim ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, 68 s. Bingöl.
Lindsay WL, Norvell WA 1978. Development of a DTPA soil test for zinc, iron, manganese and copper. Soil Science Society of American Proceeding, (42): 421-428.
Muganlı A 1957. Yerfıstığı Ekim Zamanı Denemesi, Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Yayınları, Antalya.
Muganlı A, Bölük A, Kayganacı C, İpkin M 1986. Yerfıstığı Çeşit Geliştirme. A:T:A:E: Md. Araştırma Özetleri (1979-85), Yayın No: 9, 2 s, Antalya.
Raheja RK, Battai SK, Ahuja KL, Labana KS ve Singh M 1987. Comparision of Oil Content and Fatty Acid Composition of Peanut Genotypes Differing in Growth Habit. Plant Foods for Human Nutrition, 37: 103-108.
Samancı B, Özkaynak E 2003. Effect of Panting Date on Seed Yield, Oil Content and Fatty Acid Composition of Safflower (Carthamus tinctorius l.) Cultivars Grown in the Mediterranen Region of Turkey. J. Agronomy& Crop Science, (189): 359-360.
Silanpaa M 1990. Micronutrient assessment at country level: An international study. In: FAO Soils Bulletin. N.63. Rome.
TÜİK, 2016. Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri, Ankara.
Tüzüner A 1990. Toprak ve Su Analiz Laboratuvarı El Kitabı. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
Zhang J, Wang C, Tang Y, Wang X 2009. Effects of Grading on The Maın Quality Attributes of Peanut Kernels. Frontiers of Agriculture China, 3: 291-293.
Woodroof JG 1983. Peanut production, processing, Products. Avi Pub. Comp. Inc., Connecticut, 414 p.

Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	ARAŞTIRMA MAKALESİ (Research Article)
Yazarlar	Ferrin Ferda Aşık 0000-0003-1360-894X Reşat Yıldız 0000-0002-4990-7311 H. Halis Arıoğlu 0000-0002-9596-7593
Yayımlanma Tarihi	30 Kasım 2018
Gönderilme Tarihi	20 Şubat 2018
Kabul Tarihi	19 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2018Cilt: 21 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA	Aşık, F. F., Yıldız, R., & Arıoğlu, H. H. (2018). Osmaniye Koşullarına Uygun Yeni Yerfıstığı Çeşitleri İle Bunların Önemli Tarımsal ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım Ve Doğa Dergisi, 21(6), 825-836. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.452842