Trakya-Marmara Bölgesinde Yulaf ( Avene sativa L.) Genotiplerinin Yeşil Ot, Kuru Ot ve Bazı Kalite Özellikleri Yönünden Değerlendirilmesi
Öz
Bu çalışma, 2016-17 ve 2017-18 üretim sezonlarında Tesadüf Blokları Deneme Deseninde dört tekerrürlü olarak Edirne’de yürütülmüştür. 15 yulaf genotipin kullanıldığı denemede, 5 standart çeşit (Kırklar, Kahraman, Küçükyayla, Yeniçeri ve Sebat) yer almıştır. Araştırmada, yulaf genotiplerin yeşil ot ve kuru ot verimi ile bazı kalite özellikleri incelenerek hayvan beslemesi için bölgeye uygun genotiplerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda genotiplerin yeşil ve kuru ot verimi, bitki boyu ile kalite özelliklerinden ADF(Asit Deterjan Lif), NDF (Nötral Deterjan Lif), HP (Ham Protein), KMS (Kuru Madde Sindirebilirliği), KMT (Kuru Madde Tüketimi) ve NYD (Nispi Yem Değeri) incelenmiştir. Yapılan araştırma sonucunda iki yılda da yeşil ot verimi, kuru ot verimi ve bitki boyları arasında genotipler arasındaki fark istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Ayrıca ADF, NDF, HP, KMS, KMT ve NYD yönünden genotipler arasında farklılıklar belirlenmiştir. Genotip x yıl interaksiyonunun genotiplerin yeşil ot, kuru ot ve bitki boyu üzerine etkilerinin istatistiki olarak önemli bulunmuştur. İki yıllık çalışma sonucuna göre genotiplerin kuru ot verimi ile yeşil ot verimi (r=0.8865**) ve bitki boyu (r=0.6141**) arasında pozitif ve önemli bir ilişki belirlenmiştir. İki yıl ortalamasına göre genotiplerin yeşil ot verimi; 39.90-56.69 (50.84) t ha-1, kuru ot verimi; 10.52-15.09 (12.93) t ha-1, bitki boyu; 84.4-105.4 (95.8) cm, ADF; %36.0-44.0 (39.7), NDF; %50.6-59.0 (55.1), HP; %8.9-17.2 (12.6), KMS; %2.0-2.4 (2.2), KMT; %54.6-60.8 ( 58.0) ve NYD; %86.1-108.3 (98.2) arasında değişim göstermiştir. İki yıllık çalışma sonucunda 15. 18 t ha-1 kuru ot verimi ile 6 nolu genotip, %107.8 NYD ile 8 nolu genotip en kaliteli olarak öne çıkmıştır. Kuru ot verimi ve nispi yem değeri yönünden Kahraman, 9 ve 8 nolu genotipler bölge için en uygun olarak öne çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler
Ham Protein Yem kalitesi Kuru ot verimi Nisbi Yem değeri Çeşit
Kaynakça
- Acar R 1995. Sulu Şartlarda, İkinci Ürün Olarak Bazı Baklagil Yem Bitkileri Ve Tahıl Karışımlarının Yetiştirilme İmkânları. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 68 sy.
- Anonymous 2009. Approved methodologies. www.leco.com/resources/approved _methods.
- Anonim 2018. TUİK-Bitkisel Üretim İstatistikleri, http://www.tuik.gov.tr (Alıntı Tarihi: 24.03.2018)
- Anonim 2019. Milli Çeşitler Listesi, Tescilli Çeşitler Listesi, http://www.ttsm.gov.tr (Alıntı Tarihi: 10.05.2019)
- Avcı İ 2017. Yazlık Ve Kışlık Ekilen Yulaf (Avena Spp.) Genotiplerinin Yeşil Ot Verimi Ve Silaj Kalite Özellikleri Bakımından Değerlendirilmesi. K.S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 69 sy.
- Avcıoğlu R, Soya H, Açıkgöz E, Tan A 2000. Yem Bitkileri Üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisligi V. Teknik Kongresi, 1.Cilt, 17-21 Ocak 2000, Milli Kütüphane-Ankara, s:567-585.
- Buerstmayr H, Krenn N, Stephan U, Grausgruber H, Zechner E 2007. Agronomic performance and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of worldwide origin produced under central european growing conditions. Field Crops Res, (101): 341-351.
- Çeri S, Acar R 2019. Konya’da Sulu Şartlarda Yetiştirilen Yulaf Hat ve Çeşitlerinin Ot Verimi ve Bazı Yem Kalite Özelliklerinin Araştırılması. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi (Journal of Bahri Dagdas Crop Research). 8 (1): 26-33, ISSN: 2148-3205
- Gül İ, Akıncı C, Çölkesen M 1999. Diyarbakır Koşullarında Uygun Tane Ve Ot Amaçlı Yetiştirilebilecek Yulaf Çeşitlerinin Belirlenmesi. Orta Anadolu’da Hububat Tarımının Sorunları ve Çözüm Yolları Sempozyumu, 8-11 Haziran 1999, Konya, s: 117-125.
- Kalaycı, M., 2005. Örneklerle Jump Kullanımı ve Tarımsal Araştırma İçin Varyans Analiz Modelleri. Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. Yayın No:21, Eskişehir.
- Kaya Ş 2008. Kaba Yemlerin Değerlendirilmesinde Göreceli Yem Değeri Ve Göreceli Kaba Yem Kalite Indeksi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 1(1): 59-64.
- Kocer A, Albayrak S 2012. Determination of Forage Yield and Quality of Pea (Pisum sativum L.) Mixtures With Oat and Barley. Turkish Journal of Field Crops, 17 (1):96-99
- Mut Z, Akay H, Erbas OD 2015. Hay yield and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of worldwide Origin. International Journal of Plant Production 9 (4): 507-522.
- Serin Y, Tan M 2009. “Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Bugünkü Durumu”. Yem Bitkileri. Genel Bölüm, Cilt I. Tarım ve Köy. B., Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir, 29-33.
- Uzun A, Aşık FF 2012. The Effect of Mixtures and Cutting Stages on Some Yield and Quality Characters of pea (Pisum sativum L.) + Oat ( Avena sativa L.) Mixture. Turkish Journal of Field Crops 17 (1):62-66
- Ünal S, Mutlu Z, Fırıncıoğlu HK 2011. Performances of some winter hungarian vetch accessions (Vicia pannonica Crantz.) on the highlands of Turkey. Turkish Journal of Field Crops 16(1): 1-8.
- Van Dyke NJ, Anderson PM 2000. Interpreting a forage analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890.
- Van Soest PJ, Robertson JB, Lewis BA 1991. Method for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nostarch polysaccharides in relation to animal nutrition. J. Dairy Sci.74:3583-3597.
- Wood M 2001. New oats and barleys, ready for breakfast, brewery, or bran. Agricultural Research, 49(8): 18-19.
Evaluation of Oat (Avena sativa L.) Genotypes for Green Forage, Hay Yield and Some Quality Parameters in Trakya-Marmara Region
Öz
This study was carried out during the 2016-17 and 2017-18 growing seasons in Edirne. This study was conducted in a randomized complete block design with four replications. The five varieties (Kirklar, Kahraman, Kucukyayla, Yeniceri and Sebat) and 10 lines were used as material in the study. It was aimed to determine the genotypes suitable for animal nutrition. The traits such as green forage (GFY) and hay yield (HY), plant height (PH), acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF) and crude protein content (CP) as well as dry matter digestibility (DMD), dry matter consumption (DM) and relative feed value (RFV) quality parameter performances of the genotypes were investigated. There were statistically significant differences among genotypes for green forage, hay yield and plant height. The effects of genotype x year interaction on green forage, hay yield and plant height were found statistically significant. According to the results of two years of research, correlations between hay yield with green forage (0.8865**) and plant height (0.6141**) were determined as significant and positive. In terms of two years average, GFY, HY, PH, ADF, NDF, CP and RFV of oat lines ranged between 39.90-56.69 (50.84 t ha-1), 10.52-15.09 (12.93 t ha-1), 84.4-105.4 (95.8 cm), 36.0-44.0 (39.7%), 50.6-59.0 (55.1%), 8.9-17.2 (12.6% ) and 86.1-108.3 (98.2%). The oat G6 had the highest hay yield with 15.18 t ha-1 and G8 had highest RFV with 107.8%. G2 (Kahraman), the oat G9 and G8 were suitable for hay yield and RFV in Trakya-Marmara region.
Anahtar Kelimeler
Crude protein content Forage quality Hay yield Relative feed value Variety Ham Protein Nisbi Yem değeri
Kaynakça
- Acar R 1995. Sulu Şartlarda, İkinci Ürün Olarak Bazı Baklagil Yem Bitkileri Ve Tahıl Karışımlarının Yetiştirilme İmkânları. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 68 sy.
- Anonymous 2009. Approved methodologies. www.leco.com/resources/approved _methods.
- Anonim 2018. TUİK-Bitkisel Üretim İstatistikleri, http://www.tuik.gov.tr (Alıntı Tarihi: 24.03.2018)
- Anonim 2019. Milli Çeşitler Listesi, Tescilli Çeşitler Listesi, http://www.ttsm.gov.tr (Alıntı Tarihi: 10.05.2019)
- Avcı İ 2017. Yazlık Ve Kışlık Ekilen Yulaf (Avena Spp.) Genotiplerinin Yeşil Ot Verimi Ve Silaj Kalite Özellikleri Bakımından Değerlendirilmesi. K.S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 69 sy.
- Avcıoğlu R, Soya H, Açıkgöz E, Tan A 2000. Yem Bitkileri Üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisligi V. Teknik Kongresi, 1.Cilt, 17-21 Ocak 2000, Milli Kütüphane-Ankara, s:567-585.
- Buerstmayr H, Krenn N, Stephan U, Grausgruber H, Zechner E 2007. Agronomic performance and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of worldwide origin produced under central european growing conditions. Field Crops Res, (101): 341-351.
- Çeri S, Acar R 2019. Konya’da Sulu Şartlarda Yetiştirilen Yulaf Hat ve Çeşitlerinin Ot Verimi ve Bazı Yem Kalite Özelliklerinin Araştırılması. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi (Journal of Bahri Dagdas Crop Research). 8 (1): 26-33, ISSN: 2148-3205
- Gül İ, Akıncı C, Çölkesen M 1999. Diyarbakır Koşullarında Uygun Tane Ve Ot Amaçlı Yetiştirilebilecek Yulaf Çeşitlerinin Belirlenmesi. Orta Anadolu’da Hububat Tarımının Sorunları ve Çözüm Yolları Sempozyumu, 8-11 Haziran 1999, Konya, s: 117-125.
- Kalaycı, M., 2005. Örneklerle Jump Kullanımı ve Tarımsal Araştırma İçin Varyans Analiz Modelleri. Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. Yayın No:21, Eskişehir.
- Kaya Ş 2008. Kaba Yemlerin Değerlendirilmesinde Göreceli Yem Değeri Ve Göreceli Kaba Yem Kalite Indeksi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 1(1): 59-64.
- Kocer A, Albayrak S 2012. Determination of Forage Yield and Quality of Pea (Pisum sativum L.) Mixtures With Oat and Barley. Turkish Journal of Field Crops, 17 (1):96-99
- Mut Z, Akay H, Erbas OD 2015. Hay yield and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of worldwide Origin. International Journal of Plant Production 9 (4): 507-522.
- Serin Y, Tan M 2009. “Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Bugünkü Durumu”. Yem Bitkileri. Genel Bölüm, Cilt I. Tarım ve Köy. B., Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir, 29-33.
- Uzun A, Aşık FF 2012. The Effect of Mixtures and Cutting Stages on Some Yield and Quality Characters of pea (Pisum sativum L.) + Oat ( Avena sativa L.) Mixture. Turkish Journal of Field Crops 17 (1):62-66
- Ünal S, Mutlu Z, Fırıncıoğlu HK 2011. Performances of some winter hungarian vetch accessions (Vicia pannonica Crantz.) on the highlands of Turkey. Turkish Journal of Field Crops 16(1): 1-8.
- Van Dyke NJ, Anderson PM 2000. Interpreting a forage analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890.
- Van Soest PJ, Robertson JB, Lewis BA 1991. Method for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nostarch polysaccharides in relation to animal nutrition. J. Dairy Sci.74:3583-3597.
- Wood M 2001. New oats and barleys, ready for breakfast, brewery, or bran. Agricultural Research, 49(8): 18-19.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri |
| Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ (Research Article) |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2022 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Ocak 2022 |
| Kabul Tarihi | 27 Haziran 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 25 Sayı: Ek Sayı 2 |
Kaynak Göster
Cited By
2022-JIF = 0.500
2022-JCI = 0.170
Uluslararası Hakemli Dergi (International
Peer Reviewed Journal)
Dergimiz, herhangi bir başvuru veya yayımlama ücreti almamaktadır. (Free submission and publication)
Yılda 6 sayı yayınlanır. (Published 6 times a year)
Bu web sitesi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.