Muş İli Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Bazı Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi

Galip Bakır; Mustafa Kibar

doi:10.18016/ksutarimdoga.vi.694060

Araştırma Makalesi

Determination of Some Structural Features of Cattle Fattening Farms in Muş Province

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 6, 1687 - 1697, 31.12.2020

Galip Bakır , Mustafa Kibar

https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.694060

Cited By: 10

Öz

In this research, a face-to-face survey was conducted with 368 farmers in Muş province in order to determine some structural characteristics of fattening farms. Results indicated that the average farmers age was 44.74, the experience in animal husbandry was 20.0 years and the average number of animals in the farms were 41.72 head. The level of education of the farmers was generally determined as primary school (45.8%) and secondary school (33.6%). Combined farms account for 86% of fattening farms in the province. Of the farmers, 39.3% were members of the union and 15.9% were members of the cooperative. Overall, 77.5% of the farmers thought province of Muş was suitable for cattle fattening, while 64% of whom did not. It Concentrated feed and roughage are reported to be too expensive in the region. The ratios of native, crossbreed and cultural breeds raised in the farms were 26.6%, 45.6% and 47.7% respectively. Among the hybrid races in the farms were the most Simental and Swiss Brown hybrids. The most mentioned problems in farms were high feed prices, low support premium and expensive veterinary services. The expectations of the farmers from the authorities were to have low costed credits, increase the number of breeding animals and support premiums.

Anahtar Kelimeler

Fattening farms, Structural features, Muş

Kaynakça

Alkan S, Güney Z 2019. Ordu ili sığırcılık işletmelerinin yapısal özelliklerinin belirlenmesi. Mediterranean Agricultural Sciences 32(3): 447-452.
Alkan S, Ünlü H 2019. Giresun ilindeki sığırcılık işletmelerinin genel yapısının belirlenmesi. Mediterranean Agricultural Sciences 32(1): 109-115.
Aslan E 2009. Orta Anadolu şartlarında açıkta besiye alınan siyah alaca, esmer ve simental ırkı sığırların besi performanslarının karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 39 sy.
Aydın E, Sakarya E 2012. Kars ve Erzurum illeri entansif sığır besi işletmelerinin ekonomik analizi. Kafkas Üniv Vet Fak Derg 18(6): 997-1005.
Aygül H, Özkütük, K 2012. Malatya ili süt sığırcılığı ve sığır besiciliğinin yapısı. Adana Veteriner Kontrol Enstitüsü Müdürlüğü Derg 2: 7-11.
Can ME, Boğa, M 2019. Niğde İli Sığırcılık İşletmelerinde Atık Yönetimi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi 22(2): 260-269.
Cochran WG 1977. Sampling Techniques (3rd Edition). John Wiley&Sons New York.https://www.academia.edu/29684662/Cochran_1977_Sampling_Techniques_Third_Edition. pdf.
Çelik C, Sarıözkan S 2017. Kırşehir İli Merkez İlçede sığır besiciliği yapan işletmelerin ekonomik analizi. Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 6(1): 38-45.
Daş A, İnci H, Karakaya B, Şengül AY 2014. Bingöl ili damızlık sığır yetiştiricileri birliğine bağlı sığırcılık işletmelerinin mevcut durumu. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(3):421-429.
Doğan HG, Altuntaş B 2017. Kırşehir koşullarında besi sığırcılığı yapan tarım işletmelerinin sorunları ve çözüm önerilerine yönelik tarımsal politika arayışları (Körpınar ve Taşlıtepe köyleri örneği). KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 19(32): 55-64.
Düzgüneş O, Kesici T, Gürbüz F 1983. İstatistik Metodları I. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 861, Ders Kitabı: 229, Ankara. Gürbüz, Türkan, Soydaş, Aydın.
Ertek N, Demir N, Aksoy A 2016. Sığırcılık İşletmelerinde Kooperatif Üyeliğini Etkileyen Faktörlerin Analizi: TRA Bölgesi Örneği. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi 30(1): 38-45.
Gözener B, Sayılı M 2015. Tokat İli Turhal İlçesinde Sığır Besiciliğinde Üretim Maliyeti ve Canlı Ağırlık Artışına Etki Eden Faktörler. Journal of Agricultural Sciences 21(2): 288-299.
Han Y, Bakır G 2009. Özel Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Durumu ve Etkileyen Faktörler. AÜ Ziraat Fakültesi Dergisi 40(2): 71-78.
Köknaroğlu H, Demircan V, Yılmaz H, Dernek Z 2017. Besi sığırcılığı üretim faaliyetinde üreticilerin eğitim düzeylerinin besi performansı ve kârlılığa etkisi. Ziraat Fak Derg 12(1): 75-84.
Öz K, Kızılaslan N 2019. Besi Sığırcılığında Tarım Kredi Kooperatiflerinin Rolü: Sinop İli Erfelek İlçesi Araştırması. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 8(1): 74-90.
Sever E, İğdeli A, Han V 2017. Aksaray ili sığır işletmelerinin sosyo-ekonomik analizi. Journal of Advances in Vet. Bio Science and Techniques 2(3): 1-11.
Tüzemen N 2018. Türkiye'de Besi ve Et Üretiminde İhracat Potansiyeli. Kastamonu Üniv. Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi 4(2): 5-14.
Yamane T 2006. Temel Örnekleme Yöntemleri. Literatür Yayıncılık, İstanbul, 528 sh.

Muş İli Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Bazı Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 6, 1687 - 1697, 31.12.2020

Galip Bakır , Mustafa Kibar

https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.694060

Cited By: 10

Öz

Bu araştırmada, sığır besi işletmelerinin bazı yapısal özelliklerini belirlemek amacıyla Muş İlinde 368 işletme sahibiyle yüz yüze anket çalışması yapılmıştır. Buna göre, işletmecilerin ortalama yaşı 44.74 yıl, hayvancılık yaptığı süre 20.0 yıl ve işletmelerde bulunan hayvan sayısı ortalama 41.72 baş olarak belirlenmiştir. İşletmecilerin eğitim düzeyi genellikle ilkokul (%45.8) ve ortaokul (%33.6) olarak tespit edilmiştir. Okuryazar olmayan işletmecilerin oranı %4.1 ve üniversite mezunu olanların oranı ise sadece %1.7 olarak bulunmuştur. İldeki besi işletmelerinin %86’sını kombine işletmeler oluşturmaktadır. İşletmecilerin %39.3’ünün birliğe ve %15.9’unun kooperatife üye oldukları belirlenmiştir. İşletmecilerin %77.5’i Muş ilinin besiciliğe uygun olduğunu düşünürken, besiciliğe uygun olmadığını düşünen işletmecilerin %64’ü kesif ve yem kaba yemin pahalı olmasını ileri sürmüşlerdir. İşletmelerde yetiştirilen yerli, melez ve kültür ırklarının oranları sırasıyla %26.6, %45.6 ve %47.7 şeklindedir. İşletmelerde melez ırklar içerisinde en fazla Simental ve Esmer melezleri bulunmaktadır. İşletmelerde en çok belirtilen sorunlar, yem fiyatlarının yüksek ve destek priminin az olması ile veteriner hizmetlerinin pahalı olması şeklinde sıralanmaktadır. İşletmecilerin yetkililerden en çok beklentileri ise, ucuz maliyetli kredi temini, damızlık hayvan ve destek primlerinin arttırılması olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Besi işletmeleri, Yapısal özellikler, Muş

Kaynakça

Alkan S, Güney Z 2019. Ordu ili sığırcılık işletmelerinin yapısal özelliklerinin belirlenmesi. Mediterranean Agricultural Sciences 32(3): 447-452.
Alkan S, Ünlü H 2019. Giresun ilindeki sığırcılık işletmelerinin genel yapısının belirlenmesi. Mediterranean Agricultural Sciences 32(1): 109-115.
Aslan E 2009. Orta Anadolu şartlarında açıkta besiye alınan siyah alaca, esmer ve simental ırkı sığırların besi performanslarının karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 39 sy.
Aydın E, Sakarya E 2012. Kars ve Erzurum illeri entansif sığır besi işletmelerinin ekonomik analizi. Kafkas Üniv Vet Fak Derg 18(6): 997-1005.
Aygül H, Özkütük, K 2012. Malatya ili süt sığırcılığı ve sığır besiciliğinin yapısı. Adana Veteriner Kontrol Enstitüsü Müdürlüğü Derg 2: 7-11.
Can ME, Boğa, M 2019. Niğde İli Sığırcılık İşletmelerinde Atık Yönetimi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi 22(2): 260-269.
Cochran WG 1977. Sampling Techniques (3rd Edition). John Wiley&Sons New York.https://www.academia.edu/29684662/Cochran_1977_Sampling_Techniques_Third_Edition. pdf.
Çelik C, Sarıözkan S 2017. Kırşehir İli Merkez İlçede sığır besiciliği yapan işletmelerin ekonomik analizi. Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 6(1): 38-45.
Daş A, İnci H, Karakaya B, Şengül AY 2014. Bingöl ili damızlık sığır yetiştiricileri birliğine bağlı sığırcılık işletmelerinin mevcut durumu. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(3):421-429.
Doğan HG, Altuntaş B 2017. Kırşehir koşullarında besi sığırcılığı yapan tarım işletmelerinin sorunları ve çözüm önerilerine yönelik tarımsal politika arayışları (Körpınar ve Taşlıtepe köyleri örneği). KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 19(32): 55-64.
Düzgüneş O, Kesici T, Gürbüz F 1983. İstatistik Metodları I. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 861, Ders Kitabı: 229, Ankara. Gürbüz, Türkan, Soydaş, Aydın.
Ertek N, Demir N, Aksoy A 2016. Sığırcılık İşletmelerinde Kooperatif Üyeliğini Etkileyen Faktörlerin Analizi: TRA Bölgesi Örneği. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi 30(1): 38-45.
Gözener B, Sayılı M 2015. Tokat İli Turhal İlçesinde Sığır Besiciliğinde Üretim Maliyeti ve Canlı Ağırlık Artışına Etki Eden Faktörler. Journal of Agricultural Sciences 21(2): 288-299.
Han Y, Bakır G 2009. Özel Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Durumu ve Etkileyen Faktörler. AÜ Ziraat Fakültesi Dergisi 40(2): 71-78.
Köknaroğlu H, Demircan V, Yılmaz H, Dernek Z 2017. Besi sığırcılığı üretim faaliyetinde üreticilerin eğitim düzeylerinin besi performansı ve kârlılığa etkisi. Ziraat Fak Derg 12(1): 75-84.
Öz K, Kızılaslan N 2019. Besi Sığırcılığında Tarım Kredi Kooperatiflerinin Rolü: Sinop İli Erfelek İlçesi Araştırması. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 8(1): 74-90.
Sever E, İğdeli A, Han V 2017. Aksaray ili sığır işletmelerinin sosyo-ekonomik analizi. Journal of Advances in Vet. Bio Science and Techniques 2(3): 1-11.
Tüzemen N 2018. Türkiye'de Besi ve Et Üretiminde İhracat Potansiyeli. Kastamonu Üniv. Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi 4(2): 5-14.
Yamane T 2006. Temel Örnekleme Yöntemleri. Literatür Yayıncılık, İstanbul, 528 sh.

Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri
Bölüm	ARAŞTIRMA MAKALESİ (Research Article)
Yazarlar	Galip Bakır 0000-0002-0816-227X Mustafa Kibar 0000-0002-1895-019X
Yayımlanma Tarihi	31 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi	25 Şubat 2020
Kabul Tarihi	1 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2020Cilt: 23 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA	Bakır, G., & Kibar, M. (2020). Muş İli Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Bazı Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım Ve Doğa Dergisi, 23(6), 1687-1697. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.694060