Amanos Dağları’ndan Oppioid Oribatid Akarların (Acari, Oribatida, Oppioidea) Yeni Lokalite Kayıtları

Yasemin Ay; Nusret Ayyıldız

doi:10.18016/ksutarimdoga.vi.543066

Araştırma Makalesi

New Locality Records of Oppioid Oribatid Mites (Acari, Oribatida, Oppioidea) from the Amanos Mountains (Turkey)

Yıl 2019, Cilt: 22 Sayı: 6, 905 - 915, 31.12.2019

Yasemin Ay Nusret Ayyıldız

https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.543066

Cited By: 4

Öz

Oribatid mites; body sizes
are typically between 300- 700 µm which can be in the range of 150-2000 µm and
usually arthropods, that live in the organic layer of the soil. In this study,
oppioid oribatid mites collected from Amanos Mountains in 2012, 2016 and 2017
were examined. Standard methods were used for extraction, detection,
preservation and preparation of mites from the material collected from study
area. The identification of oppioid oribatid mites was made based on stereo,
light and scanning electron microscopy studies and literature. Albeit previously
recorded from Turkey, seven taxa belonging to the families Oppiidae Selnick,
1937 and Epimerellidae Ayyıldız and Luxton, 1989 were identified for the first
time from the research area. These were Oppia
nitens Koch, 1836, Ramusella (Insculptoppia) insculpta (Paoli, 1908), Microppia minus longisetosa Subías and Rodríguez, 1988, Berniniella serratirostris hauseri
(Mahunka, 1974), Lauroppia fallax (Paoli,
1908), Oppiella (O.) nova nova
(Oudemans, 1902) and Epimerella
marasensis Toluk and Ayyıldız, 2013.
As a result; based on our samples, oppioid oribatid mites which were given
their structural characteristics were evaluated taxonomically and
faunistically.

Anahtar Kelimeler

Oribatid mites, Oppioidea, Taxonomy, Amanos Mountains, Turkey

Proje Numarası

FDK-2018-7899

Kaynakça

Aktaş R 2015. Amanos Dağlarının Güneybatı Bölgesinden Euphthiracarid Akarlar (Acari, Oribatida, Euphthiracaridae) Üzerine Taksonomik Araştırmalar. ERÜ. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Yüksek Lisans Tezi, 45 s.
Ay Y 2018. Amanos Dağları’nın Güney Kesiminin Oppioid Oribatid Akarları (Acari, Oribatida, Oppioidea) Üzerine Taksonomik Araştırmalar. ERÜ. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Doktora Tezi, 139 s.
Ay Y, Ayyıldız N 2017. Oribatulid Mites (Acari, Oribatida, Oribatulidae) from the Southwestern Region of the Amanos Mountains. Bitki Koruma Bülteni, 57 (4): 473-484.
Ayyıldız N 1989. Mites of the Family Oppiidae ( Acari, Oribatida) from Turkey. Journal of Natural History, 23(6): 1373 – 1379.
Balogh J 1983. A Partial Revision of the Oppiidae Grandjean, 1954 ( Acari: Oribatei). Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 29(1-3): 1-79.
Baran Ş 2003. Erzurum İli Oppiid Türleri (Acari, Oribatida, Oppiidae) Üzerine Sistematik Araştırmalar. Atatürk Ü. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Doktora Tezi, 69 s.
Baran Ş, Ayyıldız N 2004. Oppia nitens C. L. Koch, 1836, a New Species for the Turkish Fauna (Acari, Oribatida, Oppiidae). Turkish Journal of Zoology, 28: 111–113.
Baran Ş, Bezci T, Ayyıldız N 2018. Supplementary Checklist of Oribatid Mites (Acari) from Turkey. Munis Entomology and Zoology, 13(1): 91-97.
Çobanoğlu S, Bayram S 1998. Mites (Acari) and Flies (Insecta: Diptera) from Natural Edible Mushrooms (Morchella: Ascomycetes) in Ankara, Turkey. Bulletin & Annales de la Societe Royale Belge d’Entomologie, 134: 187–197.
Dik B, Güçlü F, Cantoray R, Gülbahçe S 1999. Konya Yöresi Oribatid Akar Türleri (Acari: Oribatida), Mevsimsel Yoğunlukları ve Önemleri. Turkish Journal of Veterinary & Animal Sciences, 23: 385–391.
Erman O, Özkan M, Ayyıldız N, Doğan S 2007. Checklist of the Mites (Arachnida: Acari) of Turkey. Second supplement. Zootaxa, 1532: 1–21.
Mahunka S 1974. Neue und Interessante Milben aus dem Genfer Museum, XII, Beitrag zur Kenntnis der Oribatiden – Fauna Griechenlands (Acari). Revue Suisse de Zoologie, 81(2): 569-590.
Migliorini M 2009. Oribatid Mites (Arachnida: Oribatida) Coenoses from SW Sardinia, pp. 8-37. In: Research on the Terrestrial Arthropods of Sardinia (Italy) (Eds: P. Ceretti, F. Mason, A. Minelli, G. Nardi and D. Whitmore). Zootaxa, 2318: 1-602.
Miko L 2006. Oppiidae Grandjean, 1951, pp. 263-296. In: Hornmilben (Oribatida). Die Tierwelt Deutschlands, Begründet 1925 von Friedrich Dahl, 76. Teil. Goecke & Evers, Keltern, pp. 520.
Niedbala W 1981. Deux Nouveaux Phthiracaroidae de Turquie ( Acari, Oribatida). Polskie Pismo Entomologiczne, 51: 501–510.
Niedbala W 1984. Phthiracaroidae (Acari, Oribatida) Nouveaux d’ Asia Occidentale. Annales Zoologici, 38: 225–241.
Niedbala W 1992. Phthiracaroidae ( Acari, Oribatida): Systematic Studies. PWN- Polish Scientific Publishers, Warszawa, 612 pp.
Özkan M, Ayyıldız N, Erman O 1994. Check List of the Acari of Turkey. First supplement. EURAAC News Letter, 7: 4-12.
Özkan M, Ayyıldız N, Soysal Z 1988. Türkiye Akar Faunası. Doğa - Türk Zooloji Dergisi, 12(1): 75–85.
Paoli G 1908. Monografia del Genere Dameosoma Berl. e generi affini. Redia, 5: 31-91.
Seniczak A, Seniczak S, Szczukowska H 2014. External Morphology of Oppiidae (Acari: Oribatida) in the Light of Ontogeny of Three Species and Genera. International Journal of Acarology, 40(1): 52-80.
Subías LS 2004. Listado Sistemático, Sinonímico y Biogeográfico de los Ácaros Oribátidos (Acariformes, Oribatida) del Mundo (1758-2002). Graellsia, 60 (núm. extr.): 3-305. (Web page: http://bba.bioucm.es/cont/docs/RO_1.pdf), (Erişim tarihi: Mayıs 2018).
Subías LS, Arillo A 1991. Los Oppiidae Grandjean, 1951 (Acari, Oribatida) de Madeira. Vieraea, 20: 39-52.
Subías LS, Arillo A 2001. Acari, Oribatei, Gymnonota II. In: Fauna Iberica, Vol. 15 (Eds: Ramos, M.A. et al). Museo Nacional de Ciencias Naturales, Madrid.
Subías LS, Rodríguez P 1987. Los Ópidos (Acari, Oribatida) de los Sabinares Albares Españoles. VII. Géneros Hypogeoppia, Oppiella y Lauroppia. Miscellania Zoológica, 11: 105-111.
Subías LS, Rodríguez P 1988. Oppiidae (Acari, Oribatida) de los Sabinares (Juniperus thurifera) de España, VIII. Medioppiinae Subías y Mínguez. Boletín de la Asociacion Española de Entomologia, 12: 27-43.
Toluk A 2008. Yozgat Çamlığı Milli Parkı’nın Oppioid Oribatid Faunası (Acari: Oribatida). ERÜ. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Doktora Tezi.
Toluk A, Ayyıldız N 2008a . New and Unrecorded Oppioid Mites (Acari: Oribatida) from Yozgat Pine Grove National Park, Turkey. Acarologia, 48(3–4): 209–223.
Toluk A, Ayyıldız N 2008b.Yozgat Çamlığı Milli Parkı’nın Oppioid Oribatid Akarları (Acari: Oribatida) Üzerine Sistematik Çalışmalar. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 24: 52–81.
Toluk A, Ayyıldız N 2013. New and Unrecorded Oribatid Mites from Kahramanmaraş Province in Turkey (Acari: Orbatida). Zoology in the Middle East, 59(1): 77-83.
Woas S 1986. Beitrag zur revision der Oppioidea sensu Balogh, 1972 (Acari, Oribatei). Andrias, 5: 21-224.

Amanos Dağları’ndan Oppioid Oribatid Akarların (Acari, Oribatida, Oppioidea) Yeni Lokalite Kayıtları

Yıl 2019, Cilt: 22 Sayı: 6, 905 - 915, 31.12.2019

Yasemin Ay Nusret Ayyıldız

https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.543066

Cited By: 4

Öz

Oribatid akarlar; vücut
büyüklükleri tipik olarak 300-700 µm arasında değişmekle birlikte kitlesel
olarak 150-2000 µm aralığında olabilen, genellikle toprağın organik tabakasında
yaşamlarını sürdüren eklembacaklılardır. Bu çalışmada 2012, 2016 ve 2017 yıllarında
Amanos Dağları’ndan toplanan oppioid oribatid akarlar incelendi. Araştırma
alanından toplanan materyalden akarların özütlenmesi, tespiti, muhafazası ve
preparasyonu için standart yöntemler kullanıldı. Oppioid oribatid akarların
tanısı; stereo, ışık ve tarama elektron mikroskobu incelemeleri ve literatür
esas alınarak yapıldı. Sonuç olarak; Oppiidae Selnick, 1937 ve Epimerellidae
Ayyıldız ve Luxton, 1989 familyalarına ait olan ve daha önce Türkiye’de
kaydedilen fakat araştırma alanından ilk defa tespit edilen 7 takson
belirlendi. Bunlar Oppia nitens Koch,
1836, Ramusella (Insculptoppia) insculpta (Paoli, 1908), Microppia
minus longisetosa Subías ve Rodríguez, 1988, Berniniella serratirostris hauseri (Mahunka, 1974), Lauroppia fallax (Paoli, 1908), Oppiella (O.) nova nova (Oudemans, 1902)
ve Epimerella marasensis Toluk ve
Ayyıldız, 2013’tür. Sonuç olarak; örneklerimize dayanarak yapısal
özellikleri verilen oppioid oribatid akarlar taksonomik bakımdan
değerlendirildi.

Anahtar Kelimeler

Oribatid akarlar, Oppioidea, Taksonomi, Amanos Dağları, Türkiye

Destekleyen Kurum

Erciyes Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

FDK-2018-7899

Teşekkür

Bu çalışma; ilk yazarın Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalında sunulan doktora tezinden veriler içermekte olup Erciyes Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından FDK-2018-7899 proje numarası ile desteklenmiştir.

Kaynakça

Aktaş R 2015. Amanos Dağlarının Güneybatı Bölgesinden Euphthiracarid Akarlar (Acari, Oribatida, Euphthiracaridae) Üzerine Taksonomik Araştırmalar. ERÜ. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Yüksek Lisans Tezi, 45 s.
Ay Y 2018. Amanos Dağları’nın Güney Kesiminin Oppioid Oribatid Akarları (Acari, Oribatida, Oppioidea) Üzerine Taksonomik Araştırmalar. ERÜ. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Doktora Tezi, 139 s.
Ay Y, Ayyıldız N 2017. Oribatulid Mites (Acari, Oribatida, Oribatulidae) from the Southwestern Region of the Amanos Mountains. Bitki Koruma Bülteni, 57 (4): 473-484.
Ayyıldız N 1989. Mites of the Family Oppiidae ( Acari, Oribatida) from Turkey. Journal of Natural History, 23(6): 1373 – 1379.
Balogh J 1983. A Partial Revision of the Oppiidae Grandjean, 1954 ( Acari: Oribatei). Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 29(1-3): 1-79.
Baran Ş 2003. Erzurum İli Oppiid Türleri (Acari, Oribatida, Oppiidae) Üzerine Sistematik Araştırmalar. Atatürk Ü. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Doktora Tezi, 69 s.
Baran Ş, Ayyıldız N 2004. Oppia nitens C. L. Koch, 1836, a New Species for the Turkish Fauna (Acari, Oribatida, Oppiidae). Turkish Journal of Zoology, 28: 111–113.
Baran Ş, Bezci T, Ayyıldız N 2018. Supplementary Checklist of Oribatid Mites (Acari) from Turkey. Munis Entomology and Zoology, 13(1): 91-97.
Çobanoğlu S, Bayram S 1998. Mites (Acari) and Flies (Insecta: Diptera) from Natural Edible Mushrooms (Morchella: Ascomycetes) in Ankara, Turkey. Bulletin & Annales de la Societe Royale Belge d’Entomologie, 134: 187–197.
Dik B, Güçlü F, Cantoray R, Gülbahçe S 1999. Konya Yöresi Oribatid Akar Türleri (Acari: Oribatida), Mevsimsel Yoğunlukları ve Önemleri. Turkish Journal of Veterinary & Animal Sciences, 23: 385–391.
Erman O, Özkan M, Ayyıldız N, Doğan S 2007. Checklist of the Mites (Arachnida: Acari) of Turkey. Second supplement. Zootaxa, 1532: 1–21.
Mahunka S 1974. Neue und Interessante Milben aus dem Genfer Museum, XII, Beitrag zur Kenntnis der Oribatiden – Fauna Griechenlands (Acari). Revue Suisse de Zoologie, 81(2): 569-590.
Migliorini M 2009. Oribatid Mites (Arachnida: Oribatida) Coenoses from SW Sardinia, pp. 8-37. In: Research on the Terrestrial Arthropods of Sardinia (Italy) (Eds: P. Ceretti, F. Mason, A. Minelli, G. Nardi and D. Whitmore). Zootaxa, 2318: 1-602.
Miko L 2006. Oppiidae Grandjean, 1951, pp. 263-296. In: Hornmilben (Oribatida). Die Tierwelt Deutschlands, Begründet 1925 von Friedrich Dahl, 76. Teil. Goecke & Evers, Keltern, pp. 520.
Niedbala W 1981. Deux Nouveaux Phthiracaroidae de Turquie ( Acari, Oribatida). Polskie Pismo Entomologiczne, 51: 501–510.
Niedbala W 1984. Phthiracaroidae (Acari, Oribatida) Nouveaux d’ Asia Occidentale. Annales Zoologici, 38: 225–241.
Niedbala W 1992. Phthiracaroidae ( Acari, Oribatida): Systematic Studies. PWN- Polish Scientific Publishers, Warszawa, 612 pp.
Özkan M, Ayyıldız N, Erman O 1994. Check List of the Acari of Turkey. First supplement. EURAAC News Letter, 7: 4-12.
Özkan M, Ayyıldız N, Soysal Z 1988. Türkiye Akar Faunası. Doğa - Türk Zooloji Dergisi, 12(1): 75–85.
Paoli G 1908. Monografia del Genere Dameosoma Berl. e generi affini. Redia, 5: 31-91.
Seniczak A, Seniczak S, Szczukowska H 2014. External Morphology of Oppiidae (Acari: Oribatida) in the Light of Ontogeny of Three Species and Genera. International Journal of Acarology, 40(1): 52-80.
Subías LS 2004. Listado Sistemático, Sinonímico y Biogeográfico de los Ácaros Oribátidos (Acariformes, Oribatida) del Mundo (1758-2002). Graellsia, 60 (núm. extr.): 3-305. (Web page: http://bba.bioucm.es/cont/docs/RO_1.pdf), (Erişim tarihi: Mayıs 2018).
Subías LS, Arillo A 1991. Los Oppiidae Grandjean, 1951 (Acari, Oribatida) de Madeira. Vieraea, 20: 39-52.
Subías LS, Arillo A 2001. Acari, Oribatei, Gymnonota II. In: Fauna Iberica, Vol. 15 (Eds: Ramos, M.A. et al). Museo Nacional de Ciencias Naturales, Madrid.
Subías LS, Rodríguez P 1987. Los Ópidos (Acari, Oribatida) de los Sabinares Albares Españoles. VII. Géneros Hypogeoppia, Oppiella y Lauroppia. Miscellania Zoológica, 11: 105-111.
Subías LS, Rodríguez P 1988. Oppiidae (Acari, Oribatida) de los Sabinares (Juniperus thurifera) de España, VIII. Medioppiinae Subías y Mínguez. Boletín de la Asociacion Española de Entomologia, 12: 27-43.
Toluk A 2008. Yozgat Çamlığı Milli Parkı’nın Oppioid Oribatid Faunası (Acari: Oribatida). ERÜ. Fen Bil. Ens., Biyoloji ABD, Doktora Tezi.
Toluk A, Ayyıldız N 2008a . New and Unrecorded Oppioid Mites (Acari: Oribatida) from Yozgat Pine Grove National Park, Turkey. Acarologia, 48(3–4): 209–223.
Toluk A, Ayyıldız N 2008b.Yozgat Çamlığı Milli Parkı’nın Oppioid Oribatid Akarları (Acari: Oribatida) Üzerine Sistematik Çalışmalar. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 24: 52–81.
Toluk A, Ayyıldız N 2013. New and Unrecorded Oribatid Mites from Kahramanmaraş Province in Turkey (Acari: Orbatida). Zoology in the Middle East, 59(1): 77-83.
Woas S 1986. Beitrag zur revision der Oppioidea sensu Balogh, 1972 (Acari, Oribatei). Andrias, 5: 21-224.

Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	ARAŞTIRMA MAKALESİ (Research Article)
Yazarlar	Yasemin Ay 0000-0002-1148-7630 Nusret Ayyıldız 0000-0002-5602-1033
Proje Numarası	FDK-2018-7899
Yayımlanma Tarihi	31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi	21 Mart 2019
Kabul Tarihi	16 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2019Cilt: 22 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA	Ay, Y., & Ayyıldız, N. (2019). Amanos Dağları’ndan Oppioid Oribatid Akarların (Acari, Oribatida, Oppioidea) Yeni Lokalite Kayıtları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım Ve Doğa Dergisi, 22(6), 905-915. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.543066