Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Vascular Plant Diversity of Orhaneli District (Bursa, Turkey)

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 2, 416 - 434, 30.04.2020
https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.629511

Öz

This study consists of vascular plants of Orhaneli
district that is located in the south of Bursa province. During the study, 2100
plant specimens were collected from 47 different stations in the research area.
At the end of identification, 713 taxa (485 species, 157 subspecies, 70
varieties and 1 hybrid) belonging to 347 genera and 82 families were determined.
The distribution of total taxa according to divisio, subdivisio and classis is
as follows: 14 taxa in Pteridophyta division, 699 taxa in Spermatophyta
division, 8 taxa in Pinophytina subdivision, 691 taxa in Magnoliophytina
subdivision, 583 taxa in Magnoliopsida and 108 taxa in Liliopsida classis. The
distribution of the taxa according to the phytogeographical regions and their
rates are as follows;
Mediterranean
element 149 (20.9%), Euro-Siberian element 89 (12.5%), Irano-Turanian element
50(7 %) and multiregional or unknown originated 425 (59.6 %).
The
threat categories of these endemic taxa are presented. The largest families are
respectively, Asteraceae (83), Fabaceae (64), Poaceae (50), Lamiaceae (45),
Brassicaceae (42) and Caryophyllaceae (41). The genera containing highest
number of taxa are Trifolium L. (18),
Alyssum L., Galium L., Verbascum L.
(12), Vicia L., Hypericum L. (11), Euphorbia
L. (9).

Proje Numarası

UAP (F) 2011/73

Kaynakça

  • Adıgüzel N, Reeves R D 2002. A new nickel-accumulating species of Alyssum (Cruciferae) from Western Turkey, Edinburgh Journal of Botany 59 (2): 215–219.
  • Akman Y 1999. İklim ve Biyoiklim. Kariyer Matbaacılık, Ankara, 350 sy.
  • Anonim 1976-2006. Bursa Merkez istasyonuna Ait İklimsel Veriler, TC. Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Anonim 2010. Bursa İli Maden ve Enerji Kaynakları. T.C. Maden Tetkik Arama ve Genel Müdürlüğü Raporu, Ankara.
  • Anonim 2012. Orhaneli, Büyükorhan, Harmancık İlçeleri Genel Bilgiler. Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı (BEBKA) Raporu, Bursa.
  • Anonim 2013-2016. Bursa ili Orhaneli İlçesine Ait İklimsel Veriler. TC. Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Bursa Meteoroloji İl Müdürlüğü, Bursa.
  • Avcı M 2005. Çeşitlilik ve Endemizm Açısından Türkiye’nin Bitki Örtüsü. Coğrafya Derg 13: 27–55.
  • Bağçıvan G, Daşkın R 2019. Büyükorhan ve Harmancık İlçelerinin (Bursa/Türkiye) Florası. Biological Diversity and Conservation 12(2):126–140.
  • Çeçen Ö 2014. Çakırdağı’nın (Karaman) Florası. Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, 153 sy.
  • Çırpıcı A 1989. Murat Dağı (Kütahya-Uşak)’ın Florası. DOĞA TU Botanik Derg 13 (2): 157–222.
  • Daşkın R, Kaynak G 2010 a. Vascular flora of the Uludag Mt (Bursa, Turkey)I. Phytologia Balcanica 16(3): 369–384.
  • Daşkın R, Kaynak G 2010 b. Vascular flora of the Uludag Mt (Bursa, Turkey)II. Phytologia Balcanica 16(3): 385–411.
  • Daşkın R, Kaynak G 2011. Conservation status of five endemic species distributed in Northwest Turkey. Phytologia Balcanica 17(2): 213–219.
  • Davis PH 1965-1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Volume 1-9, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
  • Davis, PH, Mill RR, Tan K 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Volume 10, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
  • Dirmenci T 2006. Gölcük (Dursunbey, Balıkesir) Florası Üzerine Bir Çalışma, Ot Sistematik Botanik Dergisi 13(1): 97–124.
  • Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Eğreltiler ve Tohumlu Bitkiler), Türkiye Doğa Koruma Birliği, Barışcan Ofset, Ankara.
  • Erdoğan E, Kaynak G, Daşkın R, Yılmaz Ö 2011. The Vascular Flora of Katırlı Mountain (Bursa, Turkey). Biological Diversity and Conservation 4(1):148–170.
  • Günay Daşkın R, Kaynak G 2006. Bursa Şehir Florası. Ot Sistematik Botanik Derg 13(1): 125–158.
  • Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC 2000. Flora of Turkey and the East Agean Islands, Volume 11 (Supplement 2), Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
  • Güner A, Aslan S, Ekim T, Vural M, Babaç MT 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları Flora Dizisi 1, İstanbul, 1290 s.
  • Güner Ö, Akçiçek E 2013. Ulus Dağı’nın Florası (Balıkesir/Türkiye). Biological Diversity and Conservation 6(1): 101–113.
  • Malyer H, Daşkın R, Bağçıvan G 2016. Sadağı Kanyonu Tabiat Parkı Biyolojik Çeşitlilik Kitabı, Flora ve Vejetasyon, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, II. Bölge Müdürlüğü Bursa Şube Müdürlüğü, Seçil Ofset, Bursa, s. 31–201.
  • Raunkiaer C 1934. The Life Forms of Plants and Statistical Plant Geography. Oxford University Press, London.
  • Seçmen Ö, Leblebici E 2008. Türkiye Sulak Alan Bitkileri ve Bitki Örtüsü. Ege Üniversitesi Yayınları, Fen Fakültesi, Yayın No: 158 (2.Baskı), İzmir.

Orhaneli İlçesinin Vasküler Bitki Çeşitliliği (Bursa, Türkiye)

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 2, 416 - 434, 30.04.2020
https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.629511

Öz

Bu
çalışma Bursa ilinin güneyinde bulunan Orhaneli ilçesindeki vasküler bitki
çeşitliliğini kapsamaktadır. Çalışma alanından 47 farklı istasyondan 2100 bitki
örneği toplanmış ve bu örneklerin teşhisi sonunda 82 familya 347 cinse ait 713
takson (485 tür, 157 alt tür, 70 varyete ve 1 melez) tespit edilmiştir. Bu
taksonlardan 14’ü Pteridophyta bölümüne, 
699’u Spermatophyta bölümüne ait olduğu belirlenmiştir. 699 taksondan
8’i Pinophytina, 691’i Magnoliophytina alt bölümündedir. 691 taksondan 583’ü
Magnoliopsida, 108’i Liliopsida sınıfındadır. Bitkilerin fitocoğrafik bölgelere
göre dağılımları ve oranları Akdeniz elementi 149 (% 20.9), Avrupa-Sibirya
elementi 89 (% 12.5), İran-Turan elementi 50 (%7) ve çok bölgeli yada bölgesi
bilinmeyenler 425 (% 59.6) şeklindedir. Endemik taksonların tehlike
kategorileri de değerlendirilmiştir. Taksonların Raunkier’in hayat formlarına
göre dağılımları ve
oranları 59 (% 8.3)’u Fanerofit, 328 (% 46)’i Hemikriptofit, 78 (%
10.9)’i Kriptofit, 231 (% 32.4)’i Terofit, 13 (%1.8)’ü Kamefit ve 4 (% 0.6)’ü
Epifit
olarak bulunmuştur. En fazla takson içeren
familyalar ve takson sayıları sırasıyla,
Asteraceae (83), Fabaceae (64), Poaceae (50),
Lamiaceae (45), Brassicaceae (42) ve Caryophyllaceae (41)’dir.
En fazla takson içeren cinsler ve takson sayıları
ise Trifolium L. (18), Alyssum L., Galium L., Verbascum L.
(12), Vicia L., Hypericum L. (11), Euphorbia
L. (9) olarak bulunmuştur.

Destekleyen Kurum

Bursa Uludağ Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri

Proje Numarası

UAP (F) 2011/73

Teşekkür

Bu çalışma ilk yazarın doktora tezinin bir kısmını oluşturmakta olup çalışmayı maddi olarak destekleyen Bursa Uludağ Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimine (proje no: UAP (F) 2011/73) teşekkür ederiz.

Kaynakça

  • Adıgüzel N, Reeves R D 2002. A new nickel-accumulating species of Alyssum (Cruciferae) from Western Turkey, Edinburgh Journal of Botany 59 (2): 215–219.
  • Akman Y 1999. İklim ve Biyoiklim. Kariyer Matbaacılık, Ankara, 350 sy.
  • Anonim 1976-2006. Bursa Merkez istasyonuna Ait İklimsel Veriler, TC. Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Anonim 2010. Bursa İli Maden ve Enerji Kaynakları. T.C. Maden Tetkik Arama ve Genel Müdürlüğü Raporu, Ankara.
  • Anonim 2012. Orhaneli, Büyükorhan, Harmancık İlçeleri Genel Bilgiler. Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı (BEBKA) Raporu, Bursa.
  • Anonim 2013-2016. Bursa ili Orhaneli İlçesine Ait İklimsel Veriler. TC. Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Bursa Meteoroloji İl Müdürlüğü, Bursa.
  • Avcı M 2005. Çeşitlilik ve Endemizm Açısından Türkiye’nin Bitki Örtüsü. Coğrafya Derg 13: 27–55.
  • Bağçıvan G, Daşkın R 2019. Büyükorhan ve Harmancık İlçelerinin (Bursa/Türkiye) Florası. Biological Diversity and Conservation 12(2):126–140.
  • Çeçen Ö 2014. Çakırdağı’nın (Karaman) Florası. Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, 153 sy.
  • Çırpıcı A 1989. Murat Dağı (Kütahya-Uşak)’ın Florası. DOĞA TU Botanik Derg 13 (2): 157–222.
  • Daşkın R, Kaynak G 2010 a. Vascular flora of the Uludag Mt (Bursa, Turkey)I. Phytologia Balcanica 16(3): 369–384.
  • Daşkın R, Kaynak G 2010 b. Vascular flora of the Uludag Mt (Bursa, Turkey)II. Phytologia Balcanica 16(3): 385–411.
  • Daşkın R, Kaynak G 2011. Conservation status of five endemic species distributed in Northwest Turkey. Phytologia Balcanica 17(2): 213–219.
  • Davis PH 1965-1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Volume 1-9, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
  • Davis, PH, Mill RR, Tan K 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Volume 10, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
  • Dirmenci T 2006. Gölcük (Dursunbey, Balıkesir) Florası Üzerine Bir Çalışma, Ot Sistematik Botanik Dergisi 13(1): 97–124.
  • Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Eğreltiler ve Tohumlu Bitkiler), Türkiye Doğa Koruma Birliği, Barışcan Ofset, Ankara.
  • Erdoğan E, Kaynak G, Daşkın R, Yılmaz Ö 2011. The Vascular Flora of Katırlı Mountain (Bursa, Turkey). Biological Diversity and Conservation 4(1):148–170.
  • Günay Daşkın R, Kaynak G 2006. Bursa Şehir Florası. Ot Sistematik Botanik Derg 13(1): 125–158.
  • Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC 2000. Flora of Turkey and the East Agean Islands, Volume 11 (Supplement 2), Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
  • Güner A, Aslan S, Ekim T, Vural M, Babaç MT 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları Flora Dizisi 1, İstanbul, 1290 s.
  • Güner Ö, Akçiçek E 2013. Ulus Dağı’nın Florası (Balıkesir/Türkiye). Biological Diversity and Conservation 6(1): 101–113.
  • Malyer H, Daşkın R, Bağçıvan G 2016. Sadağı Kanyonu Tabiat Parkı Biyolojik Çeşitlilik Kitabı, Flora ve Vejetasyon, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, II. Bölge Müdürlüğü Bursa Şube Müdürlüğü, Seçil Ofset, Bursa, s. 31–201.
  • Raunkiaer C 1934. The Life Forms of Plants and Statistical Plant Geography. Oxford University Press, London.
  • Seçmen Ö, Leblebici E 2008. Türkiye Sulak Alan Bitkileri ve Bitki Örtüsü. Ege Üniversitesi Yayınları, Fen Fakültesi, Yayın No: 158 (2.Baskı), İzmir.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Yapısal Biyoloji
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALESİ (Research Article)
Yazarlar

Gülşah Bağçıvan 0000-0001-6131-8811

Ruziye Daşkın 0000-0003-3258-5595

Proje Numarası UAP (F) 2011/73
Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2020
Gönderilme Tarihi 4 Ekim 2019
Kabul Tarihi 19 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020Cilt: 23 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Bağçıvan, G., & Daşkın, R. (2020). Orhaneli İlçesinin Vasküler Bitki Çeşitliliği (Bursa, Türkiye). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım Ve Doğa Dergisi, 23(2), 416-434. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.629511

21082



2022-JIF = 0.500

2022-JCI = 0.170

Uluslararası Hakemli Dergi (International Peer Reviewed Journal)

       Dergimiz, herhangi bir başvuru veya yayımlama ücreti almamaktadır. (Free submission and publication)

      Yılda 6 sayı yayınlanır. (Published 6 times a year)


88x31.png 

Bu web sitesi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

                 


Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi
e-ISSN: 2619-9149