Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Producers' Perspective on Biological and Biotechnical Control and Determining Environmental Attitudes

Yıl 2020, , 453 - 466, 30.04.2020
https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.599085

Öz



The aim of this research was to obtain descriptive information about two
producer groups consisting of agricultural holdings applying and not applying
biological and biotechnical (B/BT) control methods in in the research field, to
determine the B/BT control practices applied in the field, to know the opinions
of producers about B/BT applications, whether there are significant differences
between the groups in terms of environmental sensitivity. In this study, a
total of 216 producers were selected by using stratified sampling, 108
producers using B/BT control materials, and 108 producers in the same region
with similar product pattern and agricultural holdings characteristics but not
using B/BT control materials. A significant difference was found between the
mean numbers of chemical application between these two groups. It has been
found that ease of application was effective in the adoption of B/BT control
methods by producers. It was determined that human health option comes into
prominence in the ranking of reasons for using B/BT control method. It has been
found that B/BT control methods were not an advantage in terms of reducing
costs, selling products at different prices or providing ease of marketing. In
order to spread these methods, producers should continue to be informed and
financially supported. In addition, information should be provided to encourage
consumers to consume these products. Importing B / BT control materials leads
to increased costs and delay in implementation. Therefore, infrastructure and
initiatives should be supported to produce B/BT control materials domestically.

Kaynakça

  • Anonim 2014 a. Kalkınma Bakanlığı 10. Kalkınma Planı Bitkisel Üretim ÖİK Raporu. s:26-28
  • Anonim 2014 b. Bölge Planı 2014-2023. TR Düzey 2 Bölgesi. Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı, s.61, Antalya.
  • Anonim 2015. Ülkemizde Zirai Mücadele Girdilerinin Değerlendirilmesi, https://arastirma.tarimorman.gov.tr/zmmae/Belgeler/SolMenu/Yayınlar/ÜlkemizdeZiraiMücadeleGirdilerininDeğerlendirilmesi.pdf (Erişim tarihi: 01.02.2019)
  • Ateş A, Sayın C 2008. Antalya İlinde Örtüaltı Yetiştiriciliğinde Özel Tarımsal Danışmanlık Hizmetleri Üzerine Bir Araştırma. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(2): 251-263.
  • Birişik N, Altındişli Ö, Kılıç T, Özsemerci F, Turanlı T, Kaplan C, Tolga F, Kovancı O.B, Pehlevan B, Turanlı D, Işık F, Yılmaz E 2013. Teoriden Pratiğe Biyoteknik Mücadele. Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğü. 189 s.
  • Boyraz N, Kaymak S, Yiğit F 2005. Eğirdir İlçesi Elma Üreticilerinin Kimyasal Savaşım Uygulamalarının Genel Değerlendirilmesi. S.Ü Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(36): 37-51.
  • Boz Ö, Erol T, Benlioğlu S, Öncüer C 1998. Aydın İli Zirai Mücadele Uygulamalarının Sosyo-Ekonomik Yönden Değerlendirilmesi. Türk Entomoloji Dergisi, 22(2): 123-136.
  • Bulut E, Göçmen H 2000. Pests and Their Natural Enemies on Greenhouse Vegetables in Antalya. Bulletin OILB Srop, 23(1): 33-37.
  • Cordano M, Welcomer SA, Scherer RF 2003. An Analysis of The Predicive Validity of The New Ecological Paradigm Scale. The Journal of Environmental Education 34, 22-28.
  • Delen N, Tosun N, Toros S, Öztürk S, Yücel A, Çalı S 1995. Tarım İlaçları Kullanımı ve Üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisliği 4.Teknik Kongresi, TC Ziraat Bankası Kültür Yayınları No:26, 1015-1028, 9-13 Ocak, Ankara.
  • Delen N, Durmuşoğlu E, Güncan A, Güngör N, Turgut C, Burçak A 2005. Türkiye’de Pestisit Kullanımı, Kalıntı ve Organizmalarda Duyarlılık Azalışı Sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongre, 629-648, 3-7 Ocak, Ankara.
  • Demircan V, Yılmaz H 2005. Isparta İli Elma Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Çevresel Duyarlılık ve Ekonomik Açıdan Analizi. Ekoloji, 14(57):15-25.
  • Dunlap RE, Van Liere KD, Merting AG, Jones RE 2000. Measuring Endorsement of The New Ecological Paradigm: A Revised Scale. Journal of Social Issues 56, 425-442.
  • Günden C, Miran B 2008. Yeni Çevresel Paradigma Ölçeğiyle Çiftçilerin Çevre Tutumunun Belirlenmesi: İzmir İli Torbalı İlçesi Örneği. Ekoloji 18, 69, 41-50.
  • Karabaş S, Gürler Z 2011. Organik Tarım ve Konvansiyonel Tarım Yapan İşletmelerin Karşılaştırmalı Analizi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(21): 75-84.
  • Karamürsel D, Öztürk FP, Öztürk G, Kaymak S, Eren İ, Akgül H 2004. Eğirdir Yöresi Elma Yetiştiriciliğinin Durumu ve Sorunlarının Belirlenmesi ile Ekonomik Yönden Değerlendirilmesi. Türkiye VI. Tarım Ekonomisi Kongresi, 225-231, 16-18 Eylül, Tokat.
  • Karataş E, Aloğlu Ö 2011. Manisa İlinde Üreticilerin Bitki Koruma Uygulamaları. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 48 (3): 183-189
  • Kılınçer N, Yiğit A, Kazak C, Er MK, Kurtuluş A, Uygun N 2010. Teoriden Pratiğe Zararlılarla Biyolojik Mücadele, Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi, 1 (1): 15-60.
  • Kutlar İ 2016. Örtüaltı Sebze Yetiştiriciliğinde Entegre Mücadele Yönteminin Gıda Güvenliği Açısından Önemi: Antalya İli Örneği. XII. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Cilt:3, 2001-2010, 25-27 Mayıs, Isparta.
  • Kutlar İ, Ceylan C 2008. Antalya İli Merkez İlçesinde Entegre Mücadele Yönteminin Yayılması ve Benimsenmesi. Bahçe 37 (1): 25 – 33.
  • Oğuz C, Direk M, Yiğit F 2000. Konya İlinde Elma Üreticilerinin Tarım İlacı Kullanımı ve Çevresel Etkileri. IV. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 6-8 Eylül, Tekirdağ
  • Özkan A, Akıncı AR, Soysal A 1991. Antalya İlinde Çiftçilerce Zararlı Mücadelesinin Kavranması ve Uygulamaları Konulu Survey. Derim, 8(2): 56-75.
  • Satar S, Karacaoğlu M, Satar G 2012.Turunçgil Bahçelerinde Kullanılan Bazı İlaçların Yaprakbiti Parazitoitlerinden Lysiphlebus confusus Tremlay & Eady, Lysiphlebus fabarum(Marshall) ve Lysiphlebus testaceipes (Cresson) (Hymenoptera: Braconidae)’e Karşı Etkileri. Türk Entomoloji Dergisi, 36(1): 83-92.
  • Sayın B, Çelikyurt MA, Kuzgun M, Aydın B 2015. Antalya İlinde Örtüaltı Yetiştiriciliği Yapan Üreticilerin İyi Tarım Uygulamalarına Yaklaşımı. Derim, 32(2):171-186.
  • Tanrıvermiş H 2000. Orta Sakarya Havzasında Domates Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Analizi. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 42, Ankara.
  • Tiryaki O, Canhilal R, Horuz S 2010. Tarım İlaçları Kullanımı ve Riskleri. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 26(2): 154-169.
  • Topuz E 2005. Tarımsal Zararlılarla Mücadelede Kimyasal Pestisitlere Alternatif Bazı Yöntemler. Derim, 22 (2), 53-59.
  • Uygun N, Ulusoy MR, Satar S 2010. Biyolojik Mücadele, Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi, 1(1): 1-14
  • Yıldırım Ç, Başer U, Türkten H, Soytopak H, Ceyhan V 2016. Antalya İli Kaş İlçesinde Örtüaltı Yetiştiriciliğinde Biyolojik Mücadele Yapan ve Yapmayan İşletmelerin Karşılaştırmalı Analizi. XII. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 1. Cilt, 147-156, 25-27 Mayıs, Isparta.
  • Zeren O, Erem G 1999. İçel İlinde Turunçgil ve Sebzelerde Kullanılan Pestisitler. Türkiye Tarım Kredi Kooperatifleri Merkez Birliği Türk-Koop Ekin, 7, 63-65, Ankara.

Üreticilerin Biyolojik ve Biyoteknik Mücadele Uygulamalarına Bakışı ve Çevre Duyarlılıklarının Belirlenmesi

Yıl 2020, , 453 - 466, 30.04.2020
https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.599085

Öz





Bu araştırma
ile biyolojik ve biyoteknik (B/BT) mücadele yöntemlerini uygulayan ve
uygulamayan işletmelerden oluşan
iki üretici grubu hakkında tanımlayıcı istatistikler elde etmek, sahada
biyolojik/biyoteknik mücadele
uygulamaları ve üreticilerin konu hakkındaki düşüncelerini öğrenmek
ve çevre duyarlılığı açısından gruplar arasında
anlamlı farklılıklar olup olmadığını tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırma
alanı olarak seçilen illerde tabakalı örnekleme yoluyla seçilen 108 üretici ve
yine aynı yörede benzer
ürün deseni ve tarımsal işletme karakteristiklerine sahip, ancak biyolojik ve
biyoteknik mücadele materyallerini kullanmayan 108 üretici olmak üzere toplam
216 üretici ile anket yapılmıştır. Turunçgil ve
örtü altı sebze yetiştiriciliğinde i
ki grup arasında kimyasal ilaçlama sayısı
ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılık bulunmuştur. Üreticilerin biyolojik/biyoteknik mücadele yöntemlerini benimsemelerinde uygulama kolaylığının
etkili olduğu anlaşılmış, bu mücadele yöntemini kullanma nedenleri sıralamasında
insan sağlığı seçeneği ön plana çıkmıştır. Biyolojik/biyoteknik mücadele yöntemlerinin, maliyetleri azaltma, farklı
fiyattan ürün satma veya pazarlama kolaylığı sağlama bakımından bir avantaj
oluşturmadığı tespit edilmiştir.
Bu
yöntemlerin yaygınlaştırılması için üreticiler bilgilendirilmeye ve maddi
olarak desteklenmeye devam edilmeli, bunun yanında tüketicileri de bu
yöntemlerle üretilmiş ürünleri tüketmeye teşvik edecek bilgilendirme
çalışmaları yapılmalıdır. Büyük bölümü ithal edilen B/BT mücadele
materyallerinin yüksek maliyetleri üreticileri bu uygulamalardan
uzaklaştırmakta, yöntemlerin uygulanması sırasında yaşanan gecikmelerin de
ithalat sürecinden kaynaklandığı anlaşılmaktadır.  Bu nedenle yerli B/BT materyallerinin üretimi
için gerekli alt yapı ve girişimler de desteklenmelidir. 



Teşekkür

Bu çalışma, 2017-2018 yıllarında Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü’nün fon desteği ile yürütülen bir projeden elde edilen verilerle hazırlanmıştır.

Kaynakça

  • Anonim 2014 a. Kalkınma Bakanlığı 10. Kalkınma Planı Bitkisel Üretim ÖİK Raporu. s:26-28
  • Anonim 2014 b. Bölge Planı 2014-2023. TR Düzey 2 Bölgesi. Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı, s.61, Antalya.
  • Anonim 2015. Ülkemizde Zirai Mücadele Girdilerinin Değerlendirilmesi, https://arastirma.tarimorman.gov.tr/zmmae/Belgeler/SolMenu/Yayınlar/ÜlkemizdeZiraiMücadeleGirdilerininDeğerlendirilmesi.pdf (Erişim tarihi: 01.02.2019)
  • Ateş A, Sayın C 2008. Antalya İlinde Örtüaltı Yetiştiriciliğinde Özel Tarımsal Danışmanlık Hizmetleri Üzerine Bir Araştırma. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(2): 251-263.
  • Birişik N, Altındişli Ö, Kılıç T, Özsemerci F, Turanlı T, Kaplan C, Tolga F, Kovancı O.B, Pehlevan B, Turanlı D, Işık F, Yılmaz E 2013. Teoriden Pratiğe Biyoteknik Mücadele. Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğü. 189 s.
  • Boyraz N, Kaymak S, Yiğit F 2005. Eğirdir İlçesi Elma Üreticilerinin Kimyasal Savaşım Uygulamalarının Genel Değerlendirilmesi. S.Ü Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(36): 37-51.
  • Boz Ö, Erol T, Benlioğlu S, Öncüer C 1998. Aydın İli Zirai Mücadele Uygulamalarının Sosyo-Ekonomik Yönden Değerlendirilmesi. Türk Entomoloji Dergisi, 22(2): 123-136.
  • Bulut E, Göçmen H 2000. Pests and Their Natural Enemies on Greenhouse Vegetables in Antalya. Bulletin OILB Srop, 23(1): 33-37.
  • Cordano M, Welcomer SA, Scherer RF 2003. An Analysis of The Predicive Validity of The New Ecological Paradigm Scale. The Journal of Environmental Education 34, 22-28.
  • Delen N, Tosun N, Toros S, Öztürk S, Yücel A, Çalı S 1995. Tarım İlaçları Kullanımı ve Üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisliği 4.Teknik Kongresi, TC Ziraat Bankası Kültür Yayınları No:26, 1015-1028, 9-13 Ocak, Ankara.
  • Delen N, Durmuşoğlu E, Güncan A, Güngör N, Turgut C, Burçak A 2005. Türkiye’de Pestisit Kullanımı, Kalıntı ve Organizmalarda Duyarlılık Azalışı Sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongre, 629-648, 3-7 Ocak, Ankara.
  • Demircan V, Yılmaz H 2005. Isparta İli Elma Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Çevresel Duyarlılık ve Ekonomik Açıdan Analizi. Ekoloji, 14(57):15-25.
  • Dunlap RE, Van Liere KD, Merting AG, Jones RE 2000. Measuring Endorsement of The New Ecological Paradigm: A Revised Scale. Journal of Social Issues 56, 425-442.
  • Günden C, Miran B 2008. Yeni Çevresel Paradigma Ölçeğiyle Çiftçilerin Çevre Tutumunun Belirlenmesi: İzmir İli Torbalı İlçesi Örneği. Ekoloji 18, 69, 41-50.
  • Karabaş S, Gürler Z 2011. Organik Tarım ve Konvansiyonel Tarım Yapan İşletmelerin Karşılaştırmalı Analizi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(21): 75-84.
  • Karamürsel D, Öztürk FP, Öztürk G, Kaymak S, Eren İ, Akgül H 2004. Eğirdir Yöresi Elma Yetiştiriciliğinin Durumu ve Sorunlarının Belirlenmesi ile Ekonomik Yönden Değerlendirilmesi. Türkiye VI. Tarım Ekonomisi Kongresi, 225-231, 16-18 Eylül, Tokat.
  • Karataş E, Aloğlu Ö 2011. Manisa İlinde Üreticilerin Bitki Koruma Uygulamaları. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 48 (3): 183-189
  • Kılınçer N, Yiğit A, Kazak C, Er MK, Kurtuluş A, Uygun N 2010. Teoriden Pratiğe Zararlılarla Biyolojik Mücadele, Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi, 1 (1): 15-60.
  • Kutlar İ 2016. Örtüaltı Sebze Yetiştiriciliğinde Entegre Mücadele Yönteminin Gıda Güvenliği Açısından Önemi: Antalya İli Örneği. XII. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Cilt:3, 2001-2010, 25-27 Mayıs, Isparta.
  • Kutlar İ, Ceylan C 2008. Antalya İli Merkez İlçesinde Entegre Mücadele Yönteminin Yayılması ve Benimsenmesi. Bahçe 37 (1): 25 – 33.
  • Oğuz C, Direk M, Yiğit F 2000. Konya İlinde Elma Üreticilerinin Tarım İlacı Kullanımı ve Çevresel Etkileri. IV. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 6-8 Eylül, Tekirdağ
  • Özkan A, Akıncı AR, Soysal A 1991. Antalya İlinde Çiftçilerce Zararlı Mücadelesinin Kavranması ve Uygulamaları Konulu Survey. Derim, 8(2): 56-75.
  • Satar S, Karacaoğlu M, Satar G 2012.Turunçgil Bahçelerinde Kullanılan Bazı İlaçların Yaprakbiti Parazitoitlerinden Lysiphlebus confusus Tremlay & Eady, Lysiphlebus fabarum(Marshall) ve Lysiphlebus testaceipes (Cresson) (Hymenoptera: Braconidae)’e Karşı Etkileri. Türk Entomoloji Dergisi, 36(1): 83-92.
  • Sayın B, Çelikyurt MA, Kuzgun M, Aydın B 2015. Antalya İlinde Örtüaltı Yetiştiriciliği Yapan Üreticilerin İyi Tarım Uygulamalarına Yaklaşımı. Derim, 32(2):171-186.
  • Tanrıvermiş H 2000. Orta Sakarya Havzasında Domates Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Analizi. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 42, Ankara.
  • Tiryaki O, Canhilal R, Horuz S 2010. Tarım İlaçları Kullanımı ve Riskleri. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 26(2): 154-169.
  • Topuz E 2005. Tarımsal Zararlılarla Mücadelede Kimyasal Pestisitlere Alternatif Bazı Yöntemler. Derim, 22 (2), 53-59.
  • Uygun N, Ulusoy MR, Satar S 2010. Biyolojik Mücadele, Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi, 1(1): 1-14
  • Yıldırım Ç, Başer U, Türkten H, Soytopak H, Ceyhan V 2016. Antalya İli Kaş İlçesinde Örtüaltı Yetiştiriciliğinde Biyolojik Mücadele Yapan ve Yapmayan İşletmelerin Karşılaştırmalı Analizi. XII. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 1. Cilt, 147-156, 25-27 Mayıs, Isparta.
  • Zeren O, Erem G 1999. İçel İlinde Turunçgil ve Sebzelerde Kullanılan Pestisitler. Türkiye Tarım Kredi Kooperatifleri Merkez Birliği Türk-Koop Ekin, 7, 63-65, Ankara.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALESİ (Research Article)
Yazarlar

Betül Sayın 0000-0002-0007-1955

Alamettin Bayav 0000-0002-8093-2988

Tuba Beşen 0000-0001-9777-793X

Dilek Karamürsel 0000-0001-7920-1136

Mehmet Ali Çelikyurt 0000-0002-7563-7757

Meltem Emre 0000-0003-1141-5888

Musa Kuzgun 0000-0003-3594-8259

Şerife Gülden Yılmaz 0000-0002-1888-2588

Selda Arslan 0000-0002-2387-9447

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2020
Gönderilme Tarihi 31 Temmuz 2019
Kabul Tarihi 28 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Sayın, B., Bayav, A., Beşen, T., Karamürsel, D., vd. (2020). Üreticilerin Biyolojik ve Biyoteknik Mücadele Uygulamalarına Bakışı ve Çevre Duyarlılıklarının Belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım Ve Doğa Dergisi, 23(2), 453-466. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.599085

21082



2022-JIF = 0.500

2022-JCI = 0.170

Uluslararası Hakemli Dergi (International Peer Reviewed Journal)

       Dergimiz, herhangi bir başvuru veya yayımlama ücreti almamaktadır. (Free submission and publication)

      Yılda 6 sayı yayınlanır. (Published 6 times a year)


88x31.png 

Bu web sitesi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

                 


Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi
e-ISSN: 2619-9149