Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Ethnobotanical Research on Geophytes of Mardin (Turkey)

Yıl 2022, Cilt: 25 Sayı: 6, 1287 - 1304, 30.12.2022
https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.976110

Öz

In this study, 18 different settlements in 9 districts of Mardin were visited in 2019-2021 and a total of 61 informants were interviewed. Since there are different ethnic groups such as Kurds, Turks, Arabs and Assyrians in the region, the information was consulted from the informants of different cultures. Interviews were made with informants between the ages of 18-80, different education levels and different age groups were preferred. Ethnobotanical characteristics of 61 geophytic taxa belonging to 18 families and 27 genus were determined in the ethnobotanical research. The highest usage on the basis of family is Amaryllidaceae (13), Iridaceae (12), Araceae (7); on the basis of the genus with the highest number of taxa; Allium (10), Iris (6) and Crocus (4).

Proje Numarası

BAP 19098, TÜBİTAK (Proje no: 120Z165)

Kaynakça

  • Akan H, Eker İ, Balos MM 2005. Şanlıurfa’nın Nadide Çiçekleri-Geofitler. The Rare Plants of Şanlıurfa-Geophytes. Demircioğlu Matbaacılık, Ankara, 96s.
  • Akgül A, Şenol SG, Yıldırım H, Seçmen O, Doğan Y 2018. An Ethnobotanical Study in Midyat (Turkey), a City on the Silk Road Where Cultures Meet. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine 14(1): 12.
  • Avcu C, Selvi S, Satıl F 2016. Katran Dağı (Bayramiç/Çanakkale) ve Çevresinde Yayılış Gösteren Geofit Bitkiler ve Ekolojik Özellikleri. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitü Dergisi, 6(3):9-16.
  • Babacan EY, Eker İ 2017. Munzur Vadisi Tunceli ve Yakın Çevresinin Geofit Florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 4(1):31-49.
  • Başköşe İ, Paksoy MY, Selvi S 2013. Geophytic Plants Around The Akkaya Dam Lake Niğde-Turkey. Acta Horticulturae (ISHS), 1002:43-47.
  • Arasan Ş 2014. Savur (Mardin) Yöresinde Halk Hekimliğinde Kullanılan Bitkiler ve Kullanım Alanları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 328s.
  • Ayaz N 2020. Mardin İlinde Yenen Yabani Bitkiler. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 203s.
  • Aydın M 2019. Kentsel Planlamada Ekonomik Rant Politikaları Üzerine Bir Deneme: Mardin Örneği. Mardin Artuklu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yükse Lisans tezi, 139s.
  • Balick MJ, Cox PA, Plants P 1996. Culture: the Science of Ethnobotany. Scientific American Library, New York, p228.
  • Çeneli İ, Selvi S 2019. Balaban Dağı (Balıkesir/Dursunbey, Türkiye) ve Çevresinde Yayılış Gösteren Geofit Bitkiler ve Ekolojik Özellikleri. Bağbahçe Bilim Dergisi, 6(3):41-55.
  • Davis PH (ed.) 1965-1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. vol. 1-9. Edinburgh, UK: Edinburgh University Press.
  • Davis P, Miller R 1988. Flora of Turkey, Volume 10 (Vol. 1). Edinburgh University Press.
  • De Albuquerque UP, Farias Paiva de Lucena R 2005. Can Apparency Affect the Use of Plants by Local People in Tropical Forests?. Interciencia 30(8): 506-510.
  • Demir Y 2010. A Critical Look at the Role of the Planning Legislations in Sustaining the Authenticity of Traditional Settlements: Akyaka and Mardin Cases. In International Planning History Society Congress 12–15 July 2010, İstanbul.
  • Demir SC, Eker İ 2015. Petaloid Monocotyledonous Flora of Bolu Province, Including Annotations on Critical Petaloid Geophytes of Turkey. Pegem Akademi, Ankara, 80 p.
  • Demirci Kayıran S, Özhatay N 2020. The Ethnobotany, Systematics and Morphological Studies of the Genus Ornithogalum that Naturally Grows in Kahramanmaras province of Southern Turkey. EMU Journal of Pharmaceutical Sciences 3(3): 182-193. Retrieved from https://dergipark. org.tr/ en/pub/emujpharmsci/issue/60271/823425
  • Demirci Kayıran S, Özkan EE 2017. The Ethnobotanical Uses of Hyacinthaceae Species Growing in Turkey and a Review of Pharmacological Activities. Indian Journal of Traditional Knowledge (IJTK) 16(2): 243-250.
  • Eker İ, Babaç MT, Koyuncu M 2014. Revision of the Genus Tulipa L. (Liliaceae) in Turkey. Phytotaxa 157(1): 001-112.
  • Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Red Data Book of Turkish Plants. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara, 246s.
  • Ekim T, Koyunc, M, Güner A, Erik S, Yıldız B, Vural M 1991. Türkiye’nin Ekonomik Değer Taşıyan Geofitleri Üzerinde Taksonomik ve Ekolojik Araştırmalar. T.C. Tarım ve Orman Köyişleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü, İşletme ve Pazarlama Dairesi Başkanlığı, 111s.
  • Eksik C 2020. Mardin ili Artuklu, Ömerli ve Yeşilli İlçelerinin Bazı Köylerinde Etnobotanik Çalışma. Harran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 220s.
  • Ekşi G 2012. Türkiye'de Allium L. cinsine ait (Sect. Allium) endemik türler üzerinde morfolojik ve etnobotanik bir çalışma. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 171s.
  • Eroğlu H, 2020. Türkiye'de yayılış gösteren Muscari mill. (Asparagaceae) cinsi taksonlarına ait morfoloji, palinoloji ve tohum yüzeyi araştırmaları. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi, 541s.
  • Ertuğ F 2014. Etnobotanik. Resimli Türkiye Florası. 1: 318-344.
  • Ertuğ ZF 2005. Ethnobotany: At the junction of the continents and the disciples. Proceding of the IVth international congress of ethnobotany (ICEB 2005) 21-26 August 2005, İstanbul-Turkey.
  • Fırat M, Karavelioğulları FA, Aziret A 2015. Doğu Anadolu’nun (Türkiye) Geofitleri. Manas Journal of Agriculture Veterinary and Life Sciences 5(1): 38-53.
  • Fritsch RM, Abbasi M 2013. A taxonomic review of Allium subg. Melanocrommyum in Iran. Gatersleben: IPK.
  • Genç İ 2010. Türkiye'de Allium L. cinsi, Melanocrommyum seksiyonuna ait taksonlar üzerinde taksonomik araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi. 266s.
  • Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC (editors) (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Suppl. 2), Vol. 11. Edinburgh, UK: Edinburgh University Press.
  • Güner A, Aslan S, Ekim T, Vural M, Babaç MT (edlr.) 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmalar Derneği Yayını 1, İstanbul, 1290s.
  • Güner A, Kandemir A, Menemen Y, Yıldırım H, Aslan S, Ekşi G, Güner I, Çimen AÖ (edlr.) 2018. Resimli Türkiye Florası-2. ANG Vakfı Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, İstanbul, 1054s.
  • Kılıç M 2019. Artuklu (Mardin) Yöresinde Yetişen Bitkiler Üzerine Etnobotanik Bir Araştırma, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi, 524s.
  • Kılıç M, Yıldız K, Kılıç FM 2020. Traditional uses of medicinal plants in Artuklu, Turkey. Human Ecology 48(5): 619-632.
  • Koçyiğit, M 2010. Türkiye’de Allium L. cinsi Codonoprasum seksiyonuna ait taksonlar üzerine taksonomik araştırmalar. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi, 403 s. İstanbul.
  • Mercan Ç, Arpağ S 2020. Coğrafi Bilgi Sistem Analizleri Kullanılarak Toprak ve Arazi Özelliklerinin Değerlendirilmesi: Türkiye, Mardin İli Arazisi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi 7(1): 23-33.
  • Özer Z, Elibüyük EA, Önen H, Tekelioğlu O 2004. Yabancı Otların Beslenmede ve Sağlıktaki Rolü (Ed. Toygar, K., 2004. Otların Beslenmede ve Sağlıktaki Rolü). Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayınları, Ankara.
  • Post GE, Dinsmore JE 1933. Flora of Syria. Palestine and Sinai. vol. 2. Beirut: American Press.
  • Rechinger KH 1990. Flora Iranica. vol. 165. Graz: Akademische Druck-u-Verlagsanstalt.
  • Sadıkoğlu N 1998. Cumhuriyet Dönemi Türk Etnobotanik Araştırmalar Arşivi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 75s.
  • Sargın SA, Selvi S, Akçiçek E 2013. Alaşehir (Manisa) ve Çevresinde Yetişen Bazı Geofitlerin Etnobotanik Açıdan İncelenmesi. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, 29(2): 170-178.
  • Seyidoğlu N. 2009. Bazı Doğal Geofitlerin Peyzaj Düzenlemelerinde Kullanımı ve Üretimi Üzerine Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 364s.
  • Tekşen M, Erkul, S.K. 2015. The synopsis of the genus Gagea (Liliaceae) in Turkey. Phytotaxa 230(2): 101-129.
  • Townsend CC, Guest E. 1985. Flora of Iraq. vol. 8. Baghdad: Ministry of Agriculture and Agrarian Reform. Trotter RT, Logan, MH. 2019. Informant Consensus: a New Approach for Identifying Potentially Effective Medicinal Plants. In Plants in Indigenous Medicine & Diet 91-112.
  • Uysal T, Demirelma H, Tugay O, Dural H, Ertuğrul K 2014. Türkiye Ornithogalum L. (Hyacinthaceae) Cinsinin Revizyonu. TÜBİTAK Projesi 110T948, 360s.
  • Yeşil Y, Çelik M, Yılmaz B 2019. Wild Edible Plants in Yeşilli (Mardin-Turkey), a multicultural area. Journal of ethnobiology and ethnomedicine 15(1): 52.
  • Yeşil Y, İnal İ. 2019. Traditional Knowledge of Wild Edible Plants in Hasankeyf (Batman Province, Turkey). Acta Soc Bot Pol 88(3): 3633.
  • Yeşil Y. İnal, İ 2021. Ethnomedicinal Plants of Hasankeyf (Batman-Turkey). Frontiers in Pharmacology 11: 2511.
  • Yıldırım MU, Sarıhan EO, Khawar KM 2021. Ethnobotanical Uses of Roots of Various Plant Species in Turkey [Online First]. IntechOpen, DOI: 10.5772/intechopen.97418. Available from: https://www.intechopen.com/online-first/76479.

Mardin (Türkiye) Geofitleri Üzerine Etnobotanik Bir Araştırma

Yıl 2022, Cilt: 25 Sayı: 6, 1287 - 1304, 30.12.2022
https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.976110

Öz

Bu çalışmada, 2019-2021 yıllarında Mardin’in 9 ilçesine bağlı 18 farklı yerleşim yeri gezilmiş ve toplam 61 kaynak kişi ile görüşülmüştür. Yörede Kürt, Türk, Arap, Süryani gibi farklı etnik gruplar olduğundan, farklı kültürel gruplardan kişiler seçilerek etnobotanik içerikli görüşmeler yapılmıştır. 18-85 yaş arasındaki kaynak kişilerle görüşmeler sağlanmış, farklı eğitim düzeyleri ve farklı yaş grupları tercih edilmiştir. Yapılan etnobotanik araştırmada 18 familya ve 28 cinse ait 61 geofit taksonun etnobotanik özellikleri tespit edilmiştir. Familya bazında en fazla kullanım Amaryllidaceae (13), Iridaceae (12), Araceae (7); cins bazında ise en fazla kullanım; Allium (10), Iris (6) ve Crocus (4) olarak belirlenmiştir.

Destekleyen Kurum

Harran Üniversitesi BAP, Tübitak

Proje Numarası

BAP 19098, TÜBİTAK (Proje no: 120Z165)

Teşekkür

Bilgilerini bizimle paylaşan yöre halkına, maddi destek sağlayan TÜBİTAK ve HÜBAK’a teşekkür ederiz.

Kaynakça

  • Akan H, Eker İ, Balos MM 2005. Şanlıurfa’nın Nadide Çiçekleri-Geofitler. The Rare Plants of Şanlıurfa-Geophytes. Demircioğlu Matbaacılık, Ankara, 96s.
  • Akgül A, Şenol SG, Yıldırım H, Seçmen O, Doğan Y 2018. An Ethnobotanical Study in Midyat (Turkey), a City on the Silk Road Where Cultures Meet. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine 14(1): 12.
  • Avcu C, Selvi S, Satıl F 2016. Katran Dağı (Bayramiç/Çanakkale) ve Çevresinde Yayılış Gösteren Geofit Bitkiler ve Ekolojik Özellikleri. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitü Dergisi, 6(3):9-16.
  • Babacan EY, Eker İ 2017. Munzur Vadisi Tunceli ve Yakın Çevresinin Geofit Florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 4(1):31-49.
  • Başköşe İ, Paksoy MY, Selvi S 2013. Geophytic Plants Around The Akkaya Dam Lake Niğde-Turkey. Acta Horticulturae (ISHS), 1002:43-47.
  • Arasan Ş 2014. Savur (Mardin) Yöresinde Halk Hekimliğinde Kullanılan Bitkiler ve Kullanım Alanları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 328s.
  • Ayaz N 2020. Mardin İlinde Yenen Yabani Bitkiler. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 203s.
  • Aydın M 2019. Kentsel Planlamada Ekonomik Rant Politikaları Üzerine Bir Deneme: Mardin Örneği. Mardin Artuklu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yükse Lisans tezi, 139s.
  • Balick MJ, Cox PA, Plants P 1996. Culture: the Science of Ethnobotany. Scientific American Library, New York, p228.
  • Çeneli İ, Selvi S 2019. Balaban Dağı (Balıkesir/Dursunbey, Türkiye) ve Çevresinde Yayılış Gösteren Geofit Bitkiler ve Ekolojik Özellikleri. Bağbahçe Bilim Dergisi, 6(3):41-55.
  • Davis PH (ed.) 1965-1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. vol. 1-9. Edinburgh, UK: Edinburgh University Press.
  • Davis P, Miller R 1988. Flora of Turkey, Volume 10 (Vol. 1). Edinburgh University Press.
  • De Albuquerque UP, Farias Paiva de Lucena R 2005. Can Apparency Affect the Use of Plants by Local People in Tropical Forests?. Interciencia 30(8): 506-510.
  • Demir Y 2010. A Critical Look at the Role of the Planning Legislations in Sustaining the Authenticity of Traditional Settlements: Akyaka and Mardin Cases. In International Planning History Society Congress 12–15 July 2010, İstanbul.
  • Demir SC, Eker İ 2015. Petaloid Monocotyledonous Flora of Bolu Province, Including Annotations on Critical Petaloid Geophytes of Turkey. Pegem Akademi, Ankara, 80 p.
  • Demirci Kayıran S, Özhatay N 2020. The Ethnobotany, Systematics and Morphological Studies of the Genus Ornithogalum that Naturally Grows in Kahramanmaras province of Southern Turkey. EMU Journal of Pharmaceutical Sciences 3(3): 182-193. Retrieved from https://dergipark. org.tr/ en/pub/emujpharmsci/issue/60271/823425
  • Demirci Kayıran S, Özkan EE 2017. The Ethnobotanical Uses of Hyacinthaceae Species Growing in Turkey and a Review of Pharmacological Activities. Indian Journal of Traditional Knowledge (IJTK) 16(2): 243-250.
  • Eker İ, Babaç MT, Koyuncu M 2014. Revision of the Genus Tulipa L. (Liliaceae) in Turkey. Phytotaxa 157(1): 001-112.
  • Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Red Data Book of Turkish Plants. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara, 246s.
  • Ekim T, Koyunc, M, Güner A, Erik S, Yıldız B, Vural M 1991. Türkiye’nin Ekonomik Değer Taşıyan Geofitleri Üzerinde Taksonomik ve Ekolojik Araştırmalar. T.C. Tarım ve Orman Köyişleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü, İşletme ve Pazarlama Dairesi Başkanlığı, 111s.
  • Eksik C 2020. Mardin ili Artuklu, Ömerli ve Yeşilli İlçelerinin Bazı Köylerinde Etnobotanik Çalışma. Harran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 220s.
  • Ekşi G 2012. Türkiye'de Allium L. cinsine ait (Sect. Allium) endemik türler üzerinde morfolojik ve etnobotanik bir çalışma. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 171s.
  • Eroğlu H, 2020. Türkiye'de yayılış gösteren Muscari mill. (Asparagaceae) cinsi taksonlarına ait morfoloji, palinoloji ve tohum yüzeyi araştırmaları. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi, 541s.
  • Ertuğ F 2014. Etnobotanik. Resimli Türkiye Florası. 1: 318-344.
  • Ertuğ ZF 2005. Ethnobotany: At the junction of the continents and the disciples. Proceding of the IVth international congress of ethnobotany (ICEB 2005) 21-26 August 2005, İstanbul-Turkey.
  • Fırat M, Karavelioğulları FA, Aziret A 2015. Doğu Anadolu’nun (Türkiye) Geofitleri. Manas Journal of Agriculture Veterinary and Life Sciences 5(1): 38-53.
  • Fritsch RM, Abbasi M 2013. A taxonomic review of Allium subg. Melanocrommyum in Iran. Gatersleben: IPK.
  • Genç İ 2010. Türkiye'de Allium L. cinsi, Melanocrommyum seksiyonuna ait taksonlar üzerinde taksonomik araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi. 266s.
  • Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC (editors) (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Suppl. 2), Vol. 11. Edinburgh, UK: Edinburgh University Press.
  • Güner A, Aslan S, Ekim T, Vural M, Babaç MT (edlr.) 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmalar Derneği Yayını 1, İstanbul, 1290s.
  • Güner A, Kandemir A, Menemen Y, Yıldırım H, Aslan S, Ekşi G, Güner I, Çimen AÖ (edlr.) 2018. Resimli Türkiye Florası-2. ANG Vakfı Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, İstanbul, 1054s.
  • Kılıç M 2019. Artuklu (Mardin) Yöresinde Yetişen Bitkiler Üzerine Etnobotanik Bir Araştırma, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi, 524s.
  • Kılıç M, Yıldız K, Kılıç FM 2020. Traditional uses of medicinal plants in Artuklu, Turkey. Human Ecology 48(5): 619-632.
  • Koçyiğit, M 2010. Türkiye’de Allium L. cinsi Codonoprasum seksiyonuna ait taksonlar üzerine taksonomik araştırmalar. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Doktora tezi, 403 s. İstanbul.
  • Mercan Ç, Arpağ S 2020. Coğrafi Bilgi Sistem Analizleri Kullanılarak Toprak ve Arazi Özelliklerinin Değerlendirilmesi: Türkiye, Mardin İli Arazisi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi 7(1): 23-33.
  • Özer Z, Elibüyük EA, Önen H, Tekelioğlu O 2004. Yabancı Otların Beslenmede ve Sağlıktaki Rolü (Ed. Toygar, K., 2004. Otların Beslenmede ve Sağlıktaki Rolü). Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayınları, Ankara.
  • Post GE, Dinsmore JE 1933. Flora of Syria. Palestine and Sinai. vol. 2. Beirut: American Press.
  • Rechinger KH 1990. Flora Iranica. vol. 165. Graz: Akademische Druck-u-Verlagsanstalt.
  • Sadıkoğlu N 1998. Cumhuriyet Dönemi Türk Etnobotanik Araştırmalar Arşivi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 75s.
  • Sargın SA, Selvi S, Akçiçek E 2013. Alaşehir (Manisa) ve Çevresinde Yetişen Bazı Geofitlerin Etnobotanik Açıdan İncelenmesi. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, 29(2): 170-178.
  • Seyidoğlu N. 2009. Bazı Doğal Geofitlerin Peyzaj Düzenlemelerinde Kullanımı ve Üretimi Üzerine Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 364s.
  • Tekşen M, Erkul, S.K. 2015. The synopsis of the genus Gagea (Liliaceae) in Turkey. Phytotaxa 230(2): 101-129.
  • Townsend CC, Guest E. 1985. Flora of Iraq. vol. 8. Baghdad: Ministry of Agriculture and Agrarian Reform. Trotter RT, Logan, MH. 2019. Informant Consensus: a New Approach for Identifying Potentially Effective Medicinal Plants. In Plants in Indigenous Medicine & Diet 91-112.
  • Uysal T, Demirelma H, Tugay O, Dural H, Ertuğrul K 2014. Türkiye Ornithogalum L. (Hyacinthaceae) Cinsinin Revizyonu. TÜBİTAK Projesi 110T948, 360s.
  • Yeşil Y, Çelik M, Yılmaz B 2019. Wild Edible Plants in Yeşilli (Mardin-Turkey), a multicultural area. Journal of ethnobiology and ethnomedicine 15(1): 52.
  • Yeşil Y, İnal İ. 2019. Traditional Knowledge of Wild Edible Plants in Hasankeyf (Batman Province, Turkey). Acta Soc Bot Pol 88(3): 3633.
  • Yeşil Y. İnal, İ 2021. Ethnomedicinal Plants of Hasankeyf (Batman-Turkey). Frontiers in Pharmacology 11: 2511.
  • Yıldırım MU, Sarıhan EO, Khawar KM 2021. Ethnobotanical Uses of Roots of Various Plant Species in Turkey [Online First]. IntechOpen, DOI: 10.5772/intechopen.97418. Available from: https://www.intechopen.com/online-first/76479.
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Yapısal Biyoloji
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALESİ (Research Article)
Yazarlar

Mehmet Maruf Balos 0000-0002-9590-5237

Hasan Akan 0000-0002-3033-4349

Musa Geçit 0000-0002-6653-1352

Proje Numarası BAP 19098, TÜBİTAK (Proje no: 120Z165)
Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2022
Gönderilme Tarihi 29 Temmuz 2021
Kabul Tarihi 28 Ekim 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022Cilt: 25 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA Balos, M. M., Akan, H., & Geçit, M. (2022). Mardin (Türkiye) Geofitleri Üzerine Etnobotanik Bir Araştırma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım Ve Doğa Dergisi, 25(6), 1287-1304. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.976110

21082



2022-JIF = 0.500

2022-JCI = 0.170

Uluslararası Hakemli Dergi (International Peer Reviewed Journal)

       Dergimiz, herhangi bir başvuru veya yayımlama ücreti almamaktadır. (Free submission and publication)

      Yılda 6 sayı yayınlanır. (Published 6 times a year)


88x31.png 

Bu web sitesi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

                 


Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi
e-ISSN: 2619-9149