Bu çalışma, on adet soya (Glycine max L. Merrill) çeşidinin fide döneminden V4 (üçüncü üç yaprak düğümü) büyüme evresine kadar, üç farklı tuz konsantrasyonuna (0, 3 ve 6 dS m⁻¹) karşı morfolojik, fizyolojik ve biyokimyasal tepkilerini değerlendirmiştir. Artan tuz düzeyleri; bitki boyu, yaş ve kuru ağırlık, yaprak alanı, göreceli su içeriği, klorofil a, klorofil b, SPAD ve karotenoid miktarlarında anlamlı azalmaya yol açarken; göreceli membran geçirgenliği (RMP), prolin ve malondialdehit (MDA) düzeylerinde artışa neden olmuştur. Bu çalışma, tuz stresi ile göreceli membran geçirgenliği (RMP) arasında 0.821 düzeyinde pozitif bir korelasyon olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca, tüm soya çeşitlerinde artan yaprak geçirgenliği, oksidatif zarara bağlı olarak diğer ölçülen özelliklerle anlamlı düzeyde negatif korelasyonlar göstermiştir.Özellikle yüksek MDA ve düşük prolin içeriğine sahip çeşitlerin tuz stresine karşı daha az kuru madde ürettiği görülmüş; bu da oksidatif zararın ve sınırlı osmotik koruyucu birikiminin etkisini ortaya koymuştur. Bulgular, prolin birikiminin tuza dayanıklı genotiplerin belirlenmesinde ve tuzlu koşullarda ürün dayanımının artırılmasında önemli bir gösterge olduğunu göstermektedir. Ayrıca, prolin ve MDA düzeylerinin çeşitler arasında farklılık göstermesi, tuz stresine karşı genotip özgü savunma mekanizmalarının varlığını ortaya koymuştur.
Oksidatif stres Fizyolojik reaksiyonlar Solüt birikimi Tuz stresi S oya fasulyesi
ZRF-21047
This study evaluated the morphological, physiological, and biochemical responses of ten soybean (Glycine max L. Merrill) cultivars to three levels of salt stress (0, 3, and 6 dS m⁻¹) from seedling emergence to the V4 growth stage. Increasing salt concentrations significantly reduced plant height, fresh and dry weights, leaf area, relative water content, chlorophyll a, chlorophyll b, SPAD, and carotenoid levels. In contrast, relative membrane permeability (RMP), proline, and malondialdehyde (MDA) levels increased with salt stress. This study showed that there was a 0.821** positive correlation between salt stress and rmp with the increasing salt stress, besides the increasing leaf permeability significantly in the leaves of all cultivars had a negatively significant correlation relationship with other measured traits, because of oxidative membrane damage. Notably, cultivars with higher MDA and lower proline contents produced less biomass under stress, emphasizing the role of oxidative damage and limited osmoprotectant accumulation. These findings underline proline accumulation as a key indicator for selecting salt-tolerant genotypes and improving crop resilience in saline environments. Additionally, the variation in proline and MDA responses among cultivars suggests genotype-specific mechanisms of salt stress tolerance.
Oxidative stress Physiological reactions Solute accumulation Salt stress Soybean
ZRF-21047
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Agronomi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | ZRF-21047 |
| Erken Görünüm Tarihi | 18 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 3 Aralık 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 15 Ağustos 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2026 Cilt: 29 Sayı: 1 |
2022-JIF = 0.500
2022-JCI = 0.170
Uluslararası Hakemli Dergi (International
Peer Reviewed Journal)
Dergimiz, herhangi bir başvuru veya yayımlama ücreti almamaktadır. (Free submission and publication)
Yılda 6 sayı yayınlanır. (Published 6 times a year)
Bu web sitesi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.